[N1Ellinikou]

Όταν μένω στην Κ.Ηλιούπολη, ή ακόμα και στην Κύπρου, τι άμεση συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση είχα και τι έχω?! (διότι, πολύ σωστή η παρατήρηση για τα οχήματα που πήζουν στο κέντρο, αλλά ο επιβάτης που το χρησιμοποιεί σε κομμάτι μη συμφόρησης, δεν το νοιώθει, οπότε απλά βλέπει ότι το λεωφορείο έχει να περάσει 20 λεπτά και κατηγορεί τον ΟΑΣΑ)

Πριν είχα ένα Α4 που με πήγαινε Αγ. Δημήτριο ή Αθήνα, αφου με ξεναγούσε στην Κ. Ηλιούπολη, που αργούσε να περάσει ή δεν με πήγαινε κέντρο λόγω πορείας. Είχα ένα 154 το οποίο περναγε απλά τυχαία, δεν το περίμενα ποτέ (αντε τραβα υπολόγισε πόσο θέλει να φτάσει Αργυρούπολη από την αφετηρία στην Αιξωνή. Απλά δεν υπολογίζεται...).

Σήμερα, αν μένω πάνω-πάνω στη Κύπρου έχω ένα 164 που δε διαφέρει απ' το Α4 (με αφήνει μετρό κανονικότατα), ενώ εαν μένω στην Κύπρου κοντά στην λ. Βουλιαγμένης έχω σταθμό μετρό στα 10 λεπτά απ' το σπίτι (άντε 15-20 στη χειρότερη), το οποίο δεν αργεί και με πάει κέντρο, αλλά και σε άλλα σημεία ενδιαφέροντος (Δάφνη, Φιξ, Στ. Λαρίσης κλπ).

Επίσης, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το 109. Όταν το μετρό έφτανε μέχρι τον Αγ. Δημήτριο, είχε συχνότητες ανα 10' και γέμιζε. Σήμερα, όπου ο σταθμός ''Ηλιούπολη'' είναι σε απόσταση περπατήματος από το κέντρο του Άνω Καλαμακίου, η γραμμή έχει καταντήσει να περνά ανα 20' και πηγαινοέρχεται με 5-10 άτομα μέσα.

Ο επιβάτης, επιλέγει την διαδρομή που του επιτρέπει όσο λιγότερες μετεπιβιβάσεις (πόσο μάλλον λεωφορείων). Όταν ξέρει, ότι βγαίνοντας από το μετρό (που το έχει περιμένει και έχει γίνει σαρδέλα), θα περιμένει 15-20 το λεωφορείο, γιατί να μην δυσανασχετήσει όταν το είχε να έρχεται στην ίδια ώρα, να κάθεται και να τον πηγαίνει στην Αθήνα?!

Στην περίπτωση του 164, το οποίο πλέον έχει ώρες αναχώρησης από τον Αγ. Δημήτριο, ο επιβάτης είναι σε θέση πλέον να ξέρει πόσο θα περιμένει το λεωφορείο. Και στον Άγιο Δημήτριο υπάρχει πλέον το 201, το οποίο έχει αυξήσει την πληρότητά του ικανοποιητικά. Βέβαια θα μου πέις πως ο μέσος Αθηναίος επιβάτης δε κάθεται να τα σκεφτεί αυτα. Θέλει απλά λεωφορείο τώρα! Ε, ευκαιρία να αλλάξει νοοτροπία λοιπόν.

Αλλά εδώ και Καθημερινές, οι μισοί συρμοί του Μετρό είναι μέχρι τον Αγ.Δημήτριο και από Ελληνικό έχει κάθε 15' (οπότε οι της Κύπρου, που είναι δίπλα στον Άλιμο, τραβιούνται μέχρι τον Άγ.Δημήτριο με την αλλαγή και του 154..)

Ε όχι και ανα 15' τις καθημερινές! Ανα 8' περνά από Ελληνικό. Άντε στη χειρότερη ανα 10'!

-> Ενδιάμεσοι προορισμοί : Άλλο ένα σημείο που ξεχνάμε να αναφέρουμε.. Δεν πάνε όλοι από την Ηλιούπολη στην Αθήνα ή στα Ιλίσια, πάνε και στην Δάφνη (που αποτελεί και ένας τοπικός πόλος έλξης των περιοχών τριγύρω). Ποιος κατεβαίνει στον Άγ.Δημήτριο και περιμένει το Μετρό ΓΙΑ ΜΙΑ στάση, ενώ θα μπορούσε να πάει κατευθείαν (γιατί την ώρα που περιμένεις, δεν σκέφτεσαι την ενδεχόμενη κίνηση, αλλά το γαμώτο.) Και σε άλλες ενδιάμεσες φυσικά.

Σαν τακτικός χρήστης μετρό πλέον, μπορώ να πω πως ο κόσμος που παίρνει το μετρό δεν έχει ως τελικό προορισμό την Αθήνα. Αρκετοί κατεβαίνουν Δάφνη, Νεο Κόσμο, και Φιξ! Τώρα, αν πάρεις πχ 164 έχεις 2 τινά: ή θα κατέβεις Στ. Ηλιούπολη και θα πάρεις μετρό που περνά ανα 8' για Δάφνη, ή θα κατέβεις Αγ. Δημήτριο όπου το μετρό περνά ανά 4' για Δάφνη. Δε θα περιμένεις και πάρα πολύ.

Αυτά στα λέω μιας και για χρόνια χρησιμοποιούσα καθημερινά τα λεωφορεία (155 και ολίγον τι απο 247). Πλέον, με την έλευση του μετρό, το οποίο βρίσκεται 15' απο το σπίτι μου, έχω απαρνηθεί το 155 και δε το μετανιώνω. Και ακόμα και μέχρι Ομόνοια να ξαναπήγαινε, πάλι δε θα το 'παιρνα. Προτιμώ έστω και για μια στάση να πάρω το μετρό, παρά να περιμένω το λεωφορείο, γιατί ξέρω πως θα φτάσω στον προορισμό μου την ώρα που θέλω εγώ. και πάνω κάτω, αυτή τη σκέψη έχει και ο μέσος νοτιοπροαστιώτης που έχει το μετρό σχετικά κοντά του (άσχετα αν στο fb επικρατεί ντελίριο από το ''επιβατικό κοινό'' του 165, το οποίο θα πάθει και θα μάθει).

Αλλά τώρα, πρωτίστως την ευθύνη την φέρει ο ΟΑΣΑ και η Πολιτεία για την διάλυση της συγκοινωνίας.

Η ''διάλυση της συγκοινωνίας'' είναι καθαρά θέμα Made In Greece. Παγκοσμίως, είμαστε από τα πιο συγκεντρωτικά κράτη όσον αφορά την θέσπιση συστημάτων συγκοινωνιών. Η Κεντρική Διοίκηση σκόπιμα έχει κρατήσει την αρμοδιότητα των συγκοινωνιών υπό τον έλεγχό της, όταν αλλοδαπές πολιτείες έχουν αποκεντρώσει αυτήν την αρμοδιότητα εδω και πάρα πολλά χρόνια. Διότι η συγκοινωνία ήταν, είναι και θα είναι πάντα ζήτημα τοπικό και όχι κρατικό. Στην Ελλάδα, για τη συγκοινωνία της Αθήνας, την κύρια αρμοδιότητα έχει το Υπουργείο ΥΠΟΜΕΔΙ (Κεντρική Διοίκηση). Έξω, η εξουσία αυτή ασκείται καθαρά και μόνο από την Αυτοδιοίκηση, δηλαδή τις Περιφέρειες και τους Δήμους. Άρα, όταν η εξουσία αυτή ασκείται συγκεντρωτικά, αναμενόμενο είναι πως δεν θα υπάρχει και το βέλτιστο αποτέλεσμα. Επίσης, ένα μεγάλο ταμπού στις συγκοινωνίες της χώρας μας είναι η συμμετοχή των ιδιωτών. Βέβαια, αυτό σηκώνει αρκετά μεγάλη κουβέντα, οπότε δε θα το αναπτύξω επί της παρούσης.