[Desiro]

Συμφωνώ για την τοπικοποίηση των Α13, Γ10 και ίσως του Γ9. Θα αναφερθώ σε ένα γενικότερο ζήτημα όμως, που ενδεχομένως να μην του δίνεται η σημασία που πρέπει. Για να "ξεφύγουμε" απ΄το ακτινικό μοντέλο δρομολόγησης που επικράτησε μέχρι σήμερα ΧΩΡΙΣ να διαλύσουμε τη συγκοινωνία της Αθήνας και κερδίζοντας την αποδοχή του κοινού πρέπει να δίνονται αξιόλογες εναλλακτικές.

Για να μείνει η Λένορμαν μόνο με το 12 για παράδειγμα, θα πρέπει να αυξηθεί η συχνότητά του σε μάξιμουμ 7-8 λεπτά στην αιχμή και ενδεχομένως να μπούν αρθρωτά. Εάν δεν γίνει αυτό ο κόσμος θα σαρδελοποιείται και ορθώς θα ζητάει πίσω το Α13, έστω για να πηγαίνει στο Μεταξουργείο. Επίσης είναι αδιανόητο να υπάρχει τέτοια ζήτηση για μετρό και ηλεκτρικό -σε μεγάλο βαθμό λόγω των τοπικοποιήσεων - αλλά τα δρομολόγιά τους να ειναι μειωμένα σε σχέση με παλιά (άσχετα αν μειώθηκαν οι συνολικές μετακινήσεις λόγω της κρίσης). Χωρίς να έχω πλήρη εικόνα, καθώς δεν μένω Αθήνα αυτό τον καιρό έχει τύχει αρκετές φορές να περιμένω καθημερινή σε ώρα αιχμής τον ΗΣΑΠ 7 λεπτά και Σάββατο βράδυ το Μετρό 15 λεπτά (συν 7 τον άλλο συρμό). Εύλογα υποθέτει κάποιος ότι εάν πρέπει να περιμένει το Μετρό 15+7 = 23 λεπτά, το τοπικό Άνω πέρα Ραχούλας - Κάτω Πέρα Ραχούλας πότε θα περάσει, στις 6 το πρωί;

Το έδαφος για αλλαγές στις συγκοινωνίες υπάρχει. Ο κόσμος είναι διατεθειμένος να βάλει τον συνδυασμό τοπικού - μετρό στη θέση του κορμού ή του κεντρικού. Το θέμα είναι να καταλάβουμε ότι το παιχνίδι θα παιχτεί στην αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη.