22-02-2013, 02:26 AM
Ένα άλλο ζήτημα είναι το γιατί δεν ακολουθεί και η Αθήνα το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης στο χειρισμό των απεργιών: Χθες στον ΟΑΣΘ υπήρχε 24ωρη απεργία. Ωστόσο διοίκηση και εργαζόμενοι φαίνεται ότι εκεί συνεργάζονται καλύτερα και συμφώνησαν στο να λειτουργήσει το δίκτυο του ΟΑΣΘ με προσωπικό ασφαλείας, διαθέτοντας 1-2 λεωφορεία σε κάθε γραμμή.
Εδώ στην πρωτεύουσα, όμως, αυτό που βλέπουμε σε κάθε 24ωρη απεργία είναι τα λεωφορεία να εξαφανίζονται από τους δρόμους και χιλιάδες επιβάτες να αναγκάζονται να χρυσοπληρώνουν είτε ταξί είτε βενζίνη για το ΙΧ τους.
Πόσο δύσκολο θα ήταν άραγε αν σε κάθε 24ωρη απεργία στην ΟΣΥ αποφάσισαν και εδώ οι εργαζόμενοι να διαθέσουν κάποιο αριθμό οχημάτων για να λειτουργεί το δίκτυο και να εξυπηρετείται ο κόσμος; Και το ίδιο να γίνεται και στη ΣΤΑ.ΣΥ., αντί για τα κατεβασμένα ρολά.
Η Αθήνα, μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα των 5 εκατ. κατοίκων, των αρκετών εκαντοντάδων (ή και χιλιάδων) τουριστών καθημερινά, των χιλιάδων επιχειρήσεων, των 9 Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με αρκετές εκατοντάδες φοιτητές το καθένα, έχει μείνει αρκετές δεκαετίας πίσω σε αυτό το θέμα. Γιατί φαίνεται ότι και το ζήτημα της ύπαρξης προσωπικού ασφαλείας
Εδώ στην πρωτεύουσα, όμως, αυτό που βλέπουμε σε κάθε 24ωρη απεργία είναι τα λεωφορεία να εξαφανίζονται από τους δρόμους και χιλιάδες επιβάτες να αναγκάζονται να χρυσοπληρώνουν είτε ταξί είτε βενζίνη για το ΙΧ τους.
Πόσο δύσκολο θα ήταν άραγε αν σε κάθε 24ωρη απεργία στην ΟΣΥ αποφάσισαν και εδώ οι εργαζόμενοι να διαθέσουν κάποιο αριθμό οχημάτων για να λειτουργεί το δίκτυο και να εξυπηρετείται ο κόσμος; Και το ίδιο να γίνεται και στη ΣΤΑ.ΣΥ., αντί για τα κατεβασμένα ρολά.
Η Αθήνα, μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα των 5 εκατ. κατοίκων, των αρκετών εκαντοντάδων (ή και χιλιάδων) τουριστών καθημερινά, των χιλιάδων επιχειρήσεων, των 9 Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με αρκετές εκατοντάδες φοιτητές το καθένα, έχει μείνει αρκετές δεκαετίας πίσω σε αυτό το θέμα. Γιατί φαίνεται ότι και το ζήτημα της ύπαρξης προσωπικού ασφαλείας