[garvanitis]

Δεν έχει καμία σημασία τι συνέβαινε στην Αθήνα μέχρι και το 1993 γιατί από τότε μέχρι τώρα οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές. Επίσης δεν έχει σημασία τι ακριβώς κάνει ο υπόλοιπος πλανήτης γιατί επίσης οι συνθήκες είναι επίσης διαφορετικές. Οπότε ερχόμαστε στην Αθηναϊκή πραγματικότητα που λέει ότι αυτό το μέτρο είναι ανεφάρμοστο για αρκετούς λόγους στις περισσότερες γραμμές. Τώρα σε κάποια τοπικά με 10 άτομα ανά δρομολόγιο μπορεί και να γίνεται δε διαφωνώ αλλά καθολική εφαρμογή δεν είναι εφικτή και το μόνο που καταφέρνεις είναι να δημιουργείς νεύρα στους πάντες, τσακωμούς και καθυστερήσεις στα ήδη τραγικά δρομολόγια. 

Τώρα αυτά περί απολύσεων μου ακούγονται αστεία. Σε μία χώρα που υπάρχει τρομερό πρόβλημα στην εφαρμογή βασικών νόμων και κανονισμών θα αρχίσουμε να απολύουμε αβέρτα οδηγούς γιατί δεν εφαρμόζουν το ανεφάρμοστο! 

ΥΓ: Όταν φτάνει το τιγκαρισμένο 845 στη στάση στο Αιγάλεω (στάση που συνήθως βγαίνουν και μπαίνουν πολλοί) και ανοίγει πρώτα την μπροστινή πόρτα ώστε να μπουν οι επιβάτες αλλά δεν χωράνε αφού είναι ήδη τίγκα το λεωφορείο τι γίνεται? Προφανώς πρέπει πρώτα να βγουν όσοι είναι ήδη μέσα (και σκοπεύουν να βγουν) και μετά να μπουν όσοι θέλουν από μπροστά. Και αν γίνει αυτό, ποιος εμποδίζει αυτούς που θέλουν να μπουν να πάνε να μπουν από τις πίσω πόρτες? Θα τους τις κλείσει ο οδηγός στα μούτρα με κίνδυνο τραυματισμού κανενός? Και πόση ώρα θα φάμε στη στάση να γίνουν όλα αυτά?

Οι συνθήκες στα λεωφορεία της Αθήνας το 1993 με σήμερα είναι σχεδόν ίδιες. Το ίδιο και στα λεωφορεία του υπόλοιπου πλανήτη, ειδικά τις ώρες αιχμής. Και μιλάμε για πόλεις με πολύ πιο δύσκολες συνθήκες από την Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη που μπροστά τους μοιάζουν με παιδική χαρά (ναι, δεν είστε/είμαστε κάτι το ιδιαίτερο, κακομαθημένοι που αρνούνται να προσαμοστούν στους κανόνες μόνο και τίποτα παραπάνω!). Για κανέναν απολύτως λόγο πλην της γαϊδουριάς επιβατών ΚΑΙ εργαζόμενων δεν είναι ανεφάρμοστο το μέτρο. Αν ο επιβάτης επιμένει να στέκεται μπροστά στην πόρτα ενώ πίσω είναι άδειο θα φροντίσουν οι υπόλοιποι (με όχι απαραίτητα ευγενικό τρόπο) να του το επισημάνουν. Καθυστερήσεις ΔΕΝ υπάρχουν με low floor λεωφορείο και ηλεκτρονικό εισιτήριο ο μέσος χρόνος επιβίβασης του κάθε ατόμου είναι μόλις 2 δευτερόλεπτα. Σε λιγότερο από λεπτό έχεις επιβιβάσει 20 άτομα (λιγότερο απ' όσο κρατάει ένα φανάρι) και σε τρία και κάτι λεπτά έχεις τιγκάρει ένα 12μετρο λεωφορείο. Και για να μην το κουράζουμε... Η συγκοινωνία μιας πόλης είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας της...

Όσο για τους οδηγούς... Δεν υπάρχουν πιο κακομαθημένοι και αντιδραστικοί επαγγελματίες οδηγοί από τους οδηγούς της Αθήνας  πουθενά - στην Ευρώπη τουλάχιστον. Ο λόγος είναι απλός, έχουν την πολυτέλεια να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν και χωρίς να έχουν να αγχώνονται για τίποτα - απόλυτη ασυδοσία! Κοψ' τους το αυτό και να δεις για πότε εφαρμόζονται τα πάντα... Η απόλυση είναι έσχατο μέσο, με 20 μέρες αργία μια χαρά το καταλαβαίνει ο καθένας... Και μη φαντάζεσαι ότι θα περάσουν όλοι πειθαρχικό, μετά τις πρώτες πέντε-δέκα καμπάνες όλοι θα στρώσουν!

Όσο για το 845 (και το κάθε 845) η απάντηση είναι απλή. Όταν το λεωφορείο φτάνει στην στάση ανοίγει ΟΛΕΣ τις πόρτες. Αν ο τζαμπατζής πάει να μπει από πίσω είναι θέμα δικό του καθώς και ότι πιθανώς πάθει από την πόρτα (που δεν θα τον τραυματίσει, όλα έχουν βαλβίδες αναστροφής). Χώρια που με έναν πολύ απλό μηχανισμό με ελάχιστο που έχουν ΟΛΑ τα λεωφορεία στο εξωτερικό ο οδηγός δεν έχει να ασχοληθεί με τίποτα που να αφορά τις πόρτες αποβίβασης. Απλά τις απελευθερώνει και πατάς ένα κουμπάκι για να ανοίξει και να παραμείνει ανοιχτή όσο κατεβαίνει ο κόσμος, μετά κλείνει μόνη της. Λύσεις βλέπεις υπάρχουν για κάθε φτηνή δικαιολογία...