[marios.ilioupoli]

Σκέφτηκα αρκετά που να καταχωρήσω το παρακάτω, πάντως στα Απρόοπτα Συμβάντα δεν ταίριαζε, άλλωστε κάποιοι είχαν προειδοποιήσει εδώ μέσα.
13.40 σήμερα βγαίνω απο το Μετρό στη Δάφνη για να πάρω το 237.
Στην Αφετηρία ήταν το 206 (#245) κι απο πίσω ήλθε και το επόμενο 206 (#298).
Κάποια στιγμή έφυγε το πρώτο 206 και δίπλα ήλθε κι έδεσε ένα Εκτός Υπηρεσίας το #102, μάλλον του 141.
Εν τω μεταξύ ήταν κι ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο πίσω από το όχημα που έκανε διάλειμμα, λέω ν δώ πως θα περάσει το 237, όταν έλθει.
Αμ δε, ήλθε πάλι 206 (#702) και έκανε παρέα στο άλλο του 206.
Σε λίγο ξεπρόβαλε το 237 το μισό μέσα στον δρόμο και μπήκαμε, απο πίσω #218(#345)!
Αναγκάστηκε το πρώτο 206 να φύγει, όπως και το όχημα που έκανε διάλειμμα αριστερά, τραβήχτηκε το 206 μπροστά και κόλλησε πίσω του το 237, όντας σαρδελοποιημένο.
Το 218 προσπάθησε να προσπεράσει από τα αριστερά, κόλλησε ανάμεσα στο 237 και το παρκαρισμένο αυτοκίνητο, μετά από μανούβρες τα κατάφερε στο πεντάλεπτο μέσα.
Εν τω μεταξύ εμεις μες στο 237 είχαμε σκάσει και ο δρόμος απο πίσω είχε κλείσει επειδή είχε εμφανιστεί το 232 (#703), το οποίο δεν επιχείρησε καν να προσπεράσει όπως το 218, αλλά άρχισε να κορνάρει.
Έτσι το 237 έκανε λίγο όπισθεν, ξεμπλοκαρίστηκε και φύγαμε τελικά, για να ακολουθήσει και το 232.
Το 237 έφαγε 7-8 λεπτά στην στάση και η κίνηση ξεμπλοκαρίστηκε μετά από ένα 10λεπτο, ώσπου να επαναληφθεί το ίδιο άπειρες φορές την ίδια μέρα...

Οκ. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Αλλά για πιο γαμ... (συγγνώμη για την έκφραση!) λόγο δε μπήκαν στο μεσαίο διάδρομο για να κάνουν από/επιβίβαση; Για ποιο λόγο θα έπρεπε να γίνει όλο αυτό;

Και βέβαια δεν είναι το μοναδικό παράλογο στην επίγεια αστική συγκοινωνία. Προ ημερών έτυχε να κατεβαίνω από Άνω Ιλίσια στον Ευαγγελισμό με το 220. Πλησιάζοντας προς τα φανάρια της διασταύρωσης με τη Βασ. Κωνσταντίνου (Χίλτον) στο βάθος φαίνεται ότι η Βασ. Σοφίας δεν είναι στα φυσιολογικά της (αν και πλέον έτσι πρέπει να χαρακτηρίζονται οι ώρες που είναι κλειστή). Ένα Χ95 που συνέχισε στη Βασ. Κωνσταντίνου για να κάνει δεξιά στη Ριζάρη φούντωσε τη φλόγα. Και περνώντας τη διασταύρωση αυτή και φτάνοντας στην επόμενη, που είναι τα φανάρια εισόδου στη Βασ. Σοφίας (στο σημείο που ενώνεται με το ρεύμα αυτών που έρχονται από Αμπελόκηπους), ήρθε και η επιβεβαίωση... Η δεξιά λωρίδα της Βασ. Σοφίας, από τον Ευαγγελισμό έως τουλάχιστον τη Ρηγίλλης ήταν κατειλημμένη σε όλο της το μήκος από λεωφορεία και τρόλεϊ της ΟΣΥ! Οχήματα που θα έμεναν ακινητοποιημένα στο σημείο για αρκετή ώρα, μέχρι να διοχετευθούν μέσω εναλλακτικών διαδρομών. Και το φιδάκι αυτό όλο και μεγάλωνε, αφού πέρα από τη γκαζιέρα του 220 που αποβίβασε μεταξύ άλλων κι εμένα, από πίσω ακολουθούσε Iris του 815 και θα προστίθεντο και άλλα οχήματα και άλλα και άλλα...

Βεβαίως το περιστατικό που περιέγραψα, δε συνέβη πρώτη φορά. Σίγουρα όσοι χρησιμοποιούν κάποια από τις γραμμές που διέρχονται από τη Βασ. Σοφίας στο τμήμα της από τη Βουλή έως το Χίλτον, δε νομίζω να μην έχουν δει την ίδια εικόνα κάποια στιγμή μέσα στο χρόνο. Και βεβαίως φτάνεις στο σημείο να απορείς. Όταν οι οδηγοί αρνούνται να εφαρμόσουν το μέτρο της υποχρεωτικής εισόδου από την πρώτη πόρτα, προχωρώντας σε παράβαση καθήκοντος, για ποιο λόγο να μην πάρουν την πρωτοβουλία όταν βλέπουν τέτοια σκηνικά και να γυρίσουν πίσω ή να ακολουθήσουν εναλλακτική οδό, αποφεύγοντας να μπλοκαριστούν;