13-05-2011, 05:50 PM
Μάχη με τον χρόνο θα κληθεί να δώσει η ΕΡΓΟΣΕ, καθώς θα δημοπρατήσει συντόμως την ανάταξη του ηλεκτροκινούμενου δικτύου Πειραιάς - Αθήνα - Τιθορέα, το οποίο έχει υποστεί μαζικές κλοπές και δολιοφθορές, λόγω της υψηλής αξίας του χαλκού που κρύβεται στα καλώδια του ρεύματος.
Ο κίνδυνος για τη χώρα μας είναι μεγάλος, καθώς εάν δεν προλάβει την καταληκτική προθεσμία, η οποία εκπνέει σε 14 μήνες, θα κληθεί να επιστρέψει τεράστια χρηματικά ποσά στην Κομισιόν, τα οποία δόθηκαν στη χώρα μας για την εγκατάσταση ηλεκτροκινούμενου δικτύου. Και όλα αυτά με τα σαμποτάζ κατά του σιδηροδρόμου να μαίνονται σχεδόν κάθε ημέρα.
Πριν από έναν μήνα, η Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή Μεταφορών, δηλαδή η αρμόδια υπηρεσία για τα κοινοτικά κονδύλια του Υπουργείου Υποδομών, ζήτησε από την ΕΡΓΟΣΕ να συμβασιοποιήσει άμεσα εργολαβία για τα κλεμμένα καλώδια της εν λόγω σιδηροδρομικής ζώνης, ειδάλλως θα υπάρξει έκπτωση της ευρωπαϊκής συμμετοχής στο συγκεκριμένο έργο.
Όπως πληροφορείται «Το Βήμα», λίαν συντόμως η ΕΡΓΟΣΕ θα δημοπρατήσει την ανάταξη της ηλεκτροκίνησης, η οποία αναμένεται να παραδοθεί σε έξι έως οκτώ μήνες αμά τη υπογραφή της σύμβασης, ενώ το κόστος θα κυμαίνεται στα 20 εκατ. ευρώ. Εν τούτοις, θα πρόκειται για μία μάχη με τον χρόνο, η οποία, εάν μπλέξει στις παρατάσεις, τις προσφυγές και το ελεγκτικό συνέδριο, τότε ο ελληνικός σιδηρόδρομος θα υποστεί τεράστιο πλήγμα.
Το φάντασμα της Ε.Ε.
Η ηλεκτροκίνηση εγκαταστάθηκε μέσω πολλών συμβάσεων τα τελευταία χρόνια. Στον βασικό σιδηροδρομικό άξονα το έργο ξεκίνησε με προϋπολογισμό 160 εκατ. ευρώ και σήμερα έχει φτάσει σχεδόν στα 200, εκ των οποίων τα 130 προέρχονται από ευρωπαϊκούς πόρους.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ηλεκτροκίνηση έπρεπε να είχε καταστεί λειτουργική στα τέλη του 2008. Επειδή, όμως, αυτό δεν έγινε, η χώρα μας κατάφερε και πήρε σιωπηρή παράταση, η οποία έληξε την 1η Ιανουαρίου 2011. Επισήμως, το έργο θεωρείται «τελεσθέν» και σε 14 μήνες από σήμερα κλείνει ο τελικός του φάκελος.
Εάν μέχρι τότε δεν έχει γίνει η ανάταξη της ηλεκτροκίνησης, οι Βρυξέλλες δεν θα ζητήσουν μόνο την ανάκτηση της χρηματοδότησης για το εν λόγω έργο, αλλά είναι πιθανόν να επεκτείνουν το αίτημά τους και σε όλα τα υπόλοιπα συνοδά και συγχρηματοδοτούμενα έργα εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου και ειδικότερα στα τμήματα Αχαρνές- Τιθορέα, Οινόη - Χαλκίδα, Αθήνα - Πειραιάς - Τρεις γέφυρες και Τρεις γέφυρες - ΣΚΑ.
Μυστήριες επιθέσεις
Όπως εξηγούν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι των σιδηροδρόμων, η συνεχής δολιοφθορά κατά της ηλεκτρικής υποδομής του ΟΣΕ μόνο δύο στόχους μπορεί να εξυπηρετεί: Την απαξίωση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αφού θα καταδικαστεί να επιχειρεί με ντίζελ, και την παρακμή του σιδηροδρόμου, αφού θα χαθεί το «τρένο» του εκσυγχρονισμού.
Όπως εξηγούν, εν αντιθέσει με την ντιζελοκίνηση, η ηλεκτροκίνηση στον ελληνικό σιδηρόδρομο προσφέρει:
- Μείωση του κόστους συντήρησης έως και κατά 90%
- Μείωση του κόστους κίνησης τουλάχιστον κατά 50%
- Αισθητή αύξηση των ταχυτήτων έως και 200 χλμ/ώρα στα σύγχρονα σημεία του δικτύου
- Μείωση της διαδρομής Αθηνών - Θεσσαλονίκης κατά 15'
- Ποιοτικά καλύτερο ταξίδι
Αντίθετα, εάν η ηλεκτροκίνηση δεν ενεργοποιηθεί, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν πρόκειται να σηκώσει κεφάλι, καθώς θα χρειάζεται τεράστια ποσά για να καλύψει τις μεγάλες ανάγκες της σε καύσιμα, με την τιμή της βενζίνης να καλπάζει.
Όλα αυτά δημιουργούν εκ των πραγμάτων μείωση της οικονομικής αποτίμησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, για την οποία οι υποψήφιοι επενδυτές παραμένουν επιφυλακτικοί. Πρακτικά, αυτό θα οδηγήσει και στο διακινούμενο σενάριο περί εξαγοράς του 49% και του μάνατζμεντ της εταιρίας έναντι... ενός ευρώ.
Ο δεύτερος στόχος είναι ακόμη πιο επικίνδυνος, καθώς τα απανωτά χτυπήματα στο δίκτυο και η αδυναμία του ΟΣΕ να προστατέψει την υποδομή και την περιουσία του, μπορεί να οδηγήσει στην ολοκληρωτική διάλυση των ελληνικών σιδηροδρόμων, καθώς όσο καθυστερεί την τεχνολογική εξέλιξη και τον εκσυγχρονισμό του τόσο η είσοδος σιδηροδρομικών επιχειρήσεων και η ανάπτυξη του κλάδου θα παραμένει απλώς μακρινό σενάριο εργασίας. Έτσι, χωρίς σιδηροδρομικές επιχειρήσεις ο ΟΣΕ θα πάψει να έχει λόγο ύπαρξης, καθώς θα είναι κύριος μίας απαξιωμένης υποδομής.
Ο κίνδυνος για τη χώρα μας είναι μεγάλος, καθώς εάν δεν προλάβει την καταληκτική προθεσμία, η οποία εκπνέει σε 14 μήνες, θα κληθεί να επιστρέψει τεράστια χρηματικά ποσά στην Κομισιόν, τα οποία δόθηκαν στη χώρα μας για την εγκατάσταση ηλεκτροκινούμενου δικτύου. Και όλα αυτά με τα σαμποτάζ κατά του σιδηροδρόμου να μαίνονται σχεδόν κάθε ημέρα.
Πριν από έναν μήνα, η Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή Μεταφορών, δηλαδή η αρμόδια υπηρεσία για τα κοινοτικά κονδύλια του Υπουργείου Υποδομών, ζήτησε από την ΕΡΓΟΣΕ να συμβασιοποιήσει άμεσα εργολαβία για τα κλεμμένα καλώδια της εν λόγω σιδηροδρομικής ζώνης, ειδάλλως θα υπάρξει έκπτωση της ευρωπαϊκής συμμετοχής στο συγκεκριμένο έργο.
Όπως πληροφορείται «Το Βήμα», λίαν συντόμως η ΕΡΓΟΣΕ θα δημοπρατήσει την ανάταξη της ηλεκτροκίνησης, η οποία αναμένεται να παραδοθεί σε έξι έως οκτώ μήνες αμά τη υπογραφή της σύμβασης, ενώ το κόστος θα κυμαίνεται στα 20 εκατ. ευρώ. Εν τούτοις, θα πρόκειται για μία μάχη με τον χρόνο, η οποία, εάν μπλέξει στις παρατάσεις, τις προσφυγές και το ελεγκτικό συνέδριο, τότε ο ελληνικός σιδηρόδρομος θα υποστεί τεράστιο πλήγμα.
Το φάντασμα της Ε.Ε.
Η ηλεκτροκίνηση εγκαταστάθηκε μέσω πολλών συμβάσεων τα τελευταία χρόνια. Στον βασικό σιδηροδρομικό άξονα το έργο ξεκίνησε με προϋπολογισμό 160 εκατ. ευρώ και σήμερα έχει φτάσει σχεδόν στα 200, εκ των οποίων τα 130 προέρχονται από ευρωπαϊκούς πόρους.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ηλεκτροκίνηση έπρεπε να είχε καταστεί λειτουργική στα τέλη του 2008. Επειδή, όμως, αυτό δεν έγινε, η χώρα μας κατάφερε και πήρε σιωπηρή παράταση, η οποία έληξε την 1η Ιανουαρίου 2011. Επισήμως, το έργο θεωρείται «τελεσθέν» και σε 14 μήνες από σήμερα κλείνει ο τελικός του φάκελος.
Εάν μέχρι τότε δεν έχει γίνει η ανάταξη της ηλεκτροκίνησης, οι Βρυξέλλες δεν θα ζητήσουν μόνο την ανάκτηση της χρηματοδότησης για το εν λόγω έργο, αλλά είναι πιθανόν να επεκτείνουν το αίτημά τους και σε όλα τα υπόλοιπα συνοδά και συγχρηματοδοτούμενα έργα εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου και ειδικότερα στα τμήματα Αχαρνές- Τιθορέα, Οινόη - Χαλκίδα, Αθήνα - Πειραιάς - Τρεις γέφυρες και Τρεις γέφυρες - ΣΚΑ.
Μυστήριες επιθέσεις
Όπως εξηγούν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι των σιδηροδρόμων, η συνεχής δολιοφθορά κατά της ηλεκτρικής υποδομής του ΟΣΕ μόνο δύο στόχους μπορεί να εξυπηρετεί: Την απαξίωση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αφού θα καταδικαστεί να επιχειρεί με ντίζελ, και την παρακμή του σιδηροδρόμου, αφού θα χαθεί το «τρένο» του εκσυγχρονισμού.
Όπως εξηγούν, εν αντιθέσει με την ντιζελοκίνηση, η ηλεκτροκίνηση στον ελληνικό σιδηρόδρομο προσφέρει:
- Μείωση του κόστους συντήρησης έως και κατά 90%
- Μείωση του κόστους κίνησης τουλάχιστον κατά 50%
- Αισθητή αύξηση των ταχυτήτων έως και 200 χλμ/ώρα στα σύγχρονα σημεία του δικτύου
- Μείωση της διαδρομής Αθηνών - Θεσσαλονίκης κατά 15'
- Ποιοτικά καλύτερο ταξίδι
Αντίθετα, εάν η ηλεκτροκίνηση δεν ενεργοποιηθεί, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν πρόκειται να σηκώσει κεφάλι, καθώς θα χρειάζεται τεράστια ποσά για να καλύψει τις μεγάλες ανάγκες της σε καύσιμα, με την τιμή της βενζίνης να καλπάζει.
Όλα αυτά δημιουργούν εκ των πραγμάτων μείωση της οικονομικής αποτίμησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, για την οποία οι υποψήφιοι επενδυτές παραμένουν επιφυλακτικοί. Πρακτικά, αυτό θα οδηγήσει και στο διακινούμενο σενάριο περί εξαγοράς του 49% και του μάνατζμεντ της εταιρίας έναντι... ενός ευρώ.
Ο δεύτερος στόχος είναι ακόμη πιο επικίνδυνος, καθώς τα απανωτά χτυπήματα στο δίκτυο και η αδυναμία του ΟΣΕ να προστατέψει την υποδομή και την περιουσία του, μπορεί να οδηγήσει στην ολοκληρωτική διάλυση των ελληνικών σιδηροδρόμων, καθώς όσο καθυστερεί την τεχνολογική εξέλιξη και τον εκσυγχρονισμό του τόσο η είσοδος σιδηροδρομικών επιχειρήσεων και η ανάπτυξη του κλάδου θα παραμένει απλώς μακρινό σενάριο εργασίας. Έτσι, χωρίς σιδηροδρομικές επιχειρήσεις ο ΟΣΕ θα πάψει να έχει λόγο ύπαρξης, καθώς θα είναι κύριος μίας απαξιωμένης υποδομής.