6: ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ-Ν.ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ-ΚΟΣΜΑΣ ΑΙΤΩΛΟΣ
Δημιουργήθηκε το 1980 ως 6: Ιπποκράτους-Ν.Φιλαδέλφεια με αφετηρία στην Ιπποκράτους μεταξύ των οδών Πανεπιστημίου και Ακαδημίας και τέρμα επί της οδού Σμύρνης στην Πλατ.Αγ.Τριάδας.(σημερινή αφετηρία του 3) Τον αριθμό 6 τον πήρε και αυτό από το τραμ 6: Ομόνοια-Αχαρνών, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για την ίδια γραμμή, αφού το τραμ είχε ήδη καταργηθεί από το 1955. (αν και στη γραμμή δρομολογήθηκαν λεωφορεία της ΗΕΜ, μέχρι το 1959 που καταργήθηκε εντελώς) Αλλά λόγω της ύπαρξης του τραμ 6 επί της Αχαρνών για πάνω από 50 χρόνια, όλες οι «παράλληλες» λεωφορειακές γραμμές του ΚΤΕΛ έφεραν επίσης τον χαρακτηριστικό αριθμό 6 μέχρι το 1981 και το νέο σύστημα αρίθμησης της ΕΑΣ. Έτσι, όταν το 1980 ιδρύθηκε η πρώτη γραμμή τρόλεϊ επί της Αχαρνών, ήταν απόλυτα λογικό ο αριθμός που θα πάρει να είναι το 6.
Το τραμ 6 ξεκίνησε τη λειτουργία του (ως ιππήλατο) περί τα 1900. Είχε αφετηρία στην Ομόνοια στην αρχή της Γ΄ Σεπτεμβρίου και μέσω των οδών Χαλκοκονδύλη/Βερανζέρου-Σωκράτους και Καματερού έφτανε στην οδό Αχαρνών την οποία διέσχιζε μέχρι το «τέρμα.» (σημειωτέον ότι τότε το «τέρμα Αχαρνών» ήταν ο Αγ.Παντελεήμονας, αφού μέχρι εκεί έφτανε η οδός) Την περίοδο από το 1902 μέχρι το 1910 η γραμμή ηλεκτροδοτήθηκε, πήρε τον αριθμό 6: Ομόνοια-Αχαρνών και μετά τη διάνοιξη της Αχαρνών ως την Αγ.Μελετίου επεκτάθηκε μέχρι εκεί.
Μετά το 1922 και τη μαζική εισροή στην Αθήνα των προσφύγων από τη Μικρά Ασία, ιδρύθηκε ο οικισμός της Ν.Φιλαδέλφειας. Μιας και το τραμ 3 τερμάτιζε στα Πατήσια (χωρίς προοπτική άμεσης επέκτασης) τον οικισμό ανέλαβαν να εξυπηρετήσουν οι ιδιώτες λεωφορειούχοι ιδρύοντας τη λεωφορειακή γραμμή 19: Ομόνοια-Ν.Φιλαδέλφεια που ήταν από τις πρώτες γραμμές που λειτούργησαν σε διαδρομές πέρα απ’ αυτές του τραμ. (είχαν προηγηθεί η 17: Ακαδημία-Ν.Σμύρνη και η 18: Ομόνοια-Κάτω Πατήσια που όδευε παράλληλα με το τραμ μέχρι την Αγ.Μελετίου και συνέχιζε επί της Αχαρνών ως το σταθμό των Κάτω Πατησίων των Σιδηροδρόμων Αττικής) Η γραμμή 19 δρομολογήθηκε μέσω Πατησίων και Χαλκίδος (αφού η Αχαρνών τερμάτιζε στα Κάτω Πατήσια) με τέρμα στην Πλατ.Πατριάρχου. Φυσικά υπήρχε και η γραμμή 6: Ομόνοια-Αχαρνών των ιδιωτών που ήταν ακριβώς όμοια (και ανταγωνιστική) με αυτή του τραμ.
Όταν το 1925 η ΕΤΑΑΠ εξαγοράστηκε από τον όμιλο «Power and Traction Finance Company» και επιβλήθηκαν οι περιορισμοί που αναφέραμε στο πρώτο κεφάλαιο, στην περιοχή της Αχαρνών προέκυψε ένα ιδιότυπο σχήμα. Επειδή οι ιδιώτες αναγκάστηκαν να μειώσουν κατά πολύ τον αριθμό των οχημάτων που δρομολογούσαν στη διαδρομή 6: Ομόνοια-Αχαρνών (Αγ.Μελετίου), που ήταν μια πολύ κερδοφόρα γραμμή, αποφάσισαν να «κόψουν τις απώλειές τους» από αλλού. Συγκεκριμένα αποφάσισαν να αλλάξουν τη διαδρομή της γραμμής 18: Ομόνοια-Κάτω Πατήσια ώστε να διέρχεται από Γ΄ Σεπτεμβρίου, Αγ.Μελετίου και Αχαρνών, ώστε να αποφύγουν τις οδούς Πατησίων και Αχαρνών (μέχρι την Αγ.Μελετίου) και τη χάραξη των τραμ 3 και 6, με σκοπό να διατηρήσουν τον αριθμό των οχημάτων τους στη γραμμή αυτή στο ακέραιο και πιθανώς να τον αυξήσουν, σε μια προσπάθεια να ανταπεξέλθουν στο βαρύ οικονομικό πλήγμα που έφεραν οι «συμβατικές δεσμεύσεις» της νεότευκτης ΗΕΜ. Αυτό συνέβη σε πολλά σημεία του δικτύου συγκοινωνιών της Αθήνας και οδήγησε σε παράλογες (για εμάς) δρομολογήσεις, όπως πχ η διέλευση των λεωφορείων από την Ι.Δροσοσοπούλου και όχι από την Πατησίων, που διατηρούνται μέχρι και σήμερα λόγω παράδοσης. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν μπόρεσε να γίνει με τη γραμμή 19 της Ν.Φιλαδέλφειας που λόγω έλλειψης παράλληλης διαδρομής συνέχισε να διέρχεται από Πατησίων, αλλά με μειωμένο αριθμό οχημάτων.
Το 1927 η ΗΕΜ ιδρύει υπηρεσία λεωφορείων και μια από τις πρώτες της γραμμές είναι η Δ: Ομόνοια-Ν.Φιλαδέλφεια με διαδρομή ακριβώς ίδια με αυτή της 19 των ιδιωτών, κάτι που φέρνει τους τελευταίους σε δεινότερη θέση, αφού οι «συμβατικές δεσμεύσεις» που ίσχυαν μόνο για τα τραμ επεκτείνονται και στις λεωφορειακές γραμμές της ΗΕΜ. Ένα χρόνο αργότερα το τραμ 6 φτάνει στα Κάτω Πατήσια (μαζί με την αντίστοιχη γραμμή 6 των ιδιωτών) βάζοντας πλέον και τη γραμμή 18: Ομόνοια-Κάτω Πατήσια (παρ’ όλη την έξυπνη κίνηση των λεωφορειούχων να την δρομολογήσουν μέσω Γ΄ Σεπτεμβρίου) ύπο καθεστώς μείωσης δρομολογίων. Τελικά η 18 θα αντέξει μέχρι και την επαναρίθμηση του '40, όπου θα πάρει τον αριθμό 59, αλλά λίγο μετά θα καταργηθεί λόγω χαμηλής επιβατικής κίνησης. Λίγα χρόνια αργότερα, τον αριθμό 59 θα πάρει η γραμμή Αθήνα-Μεταμόρφωση. (μέσω Πατησίων φυσικά)
Το 1932 με την απομάκρυνση των αφετηριών από την Ομόνοια, το τραμ 6 θα είναι μια από τις ελάχιστες γραμμές που δε θα σχηματίσουν διακεντρικά και θα παραμείνουν στη θέση τους. Οι μόνοι που θα «φύγουν» από την Ομόνοια θα είναι οι ιδιώτες που δρομολογούν τα οχήματά τους στη διαδρομή 6, των οποίων η αφετηρία τοποθετείται επί της Χαλκοκονδύλη στην Πλατ.Λαυρίου, όπου θα παραμείνει μέχρι και σήμερα. (Το Β9 θεωρείται απόγονος των γραμμών αυτών της Αχαρνών) Για ένα μικρό χρονικό διάστημα το 1935, το τραμ 6 επεκτείνεται μέχρι το Σύνταγμα μέσω Αθηνάς, Πλατ.Μοναστηρακίου και Μητροπόλεως, αλλά πολύ σύντομα επιστρέφει στην αρχική του αφετηρία, στην Ομόνοια. Η γραμμή θα επιζήσει και την Κατοχή και τον Πόλεμο για να καταργηθεί όπως είπαμε το 1955. (έχει προηγηθεί «αποκοπή» της γραμμής από την Ομόνοια το 1953 και αφετηρία στην Πλ.Λαυρίου) Αρχικά θα δρομολογηθούν λεωφορεία της ΗΕΜ, παράλληλα με αυτά των ιδιωτών (ΚΤΕΛ) που συνεχίζουν να λειτουργούν στη γραμμή, ενώ από το 1959 αποσύρονται και αυτά αφήνοντας ολόκληρη τη γραμμή 6 στα ΚΤΕΛ, χωρίς πια κανένα περιορισμό.
Χαράς ευαγγέλια φυσικά για τους ιδιώτες που μένουν μόνοι τους στη γραμμή 6 της Αχαρνών, μια από τις ΠΛΕΟΝ προσοδοφόρες!!!
Παράλληλα διατηρούν και τη γραμμή Ομόνοια-Ν.Φιλαδέλφεια (μέσω Πατησίων) που με την επαναρίθμηση του ’40 έχει πάρει τον αριθμό 58. (αν και σ’ αυτήν δε μπορούν ακόμη να αυξήσουν τα οχήματα, γιατί από την Πατησίων περνάει το τρόλεϊ 3 της ΗΕΜ για το οποίο ισχύουν ακόμη οι «συμβατικές δεσμεύσεις») Άλλωστε η γραμμή Δ της ΗΕΜ προς Ν.Φιλαδέλφεια είναι παρελθόν, μαζί με ολόκληρη την υπηρεσία λεωφορείων της εταιρίας. Η γραμμή 6 (των ΚΤΕΛ πια) σιγά σιγά επεκτείνεται με τα χρόνια από το αρχικό της τέρμα στα Κάτω Πατήσια, παράλληλα με τη σταδιακή διάνοιξη της οδού προς τα Βόρεια. Αρχικά φτάνει στον Αγ.Ελευθέριο, οπού θα παραμείνει για πολλά χρόνια ως 6: Ομόνοια-Αχαρνών/Αγ.Ελευθέριος. (αν και τα περισσότερα δρομολόγια θα συνεχίζουν να τερματίζουν στα Κάτω Πατήσια ως «Ομόνοια-Αχαρνών/Γέφυρα») Μέχρι το 1965 η διάνοιξη έχει φτάσει στην οδό Νεϊγύ όπου τα λεωφορεία στρίβουν αριστερά, τερματίζοντας στο ύψος της οδού Πεταλά, με την ονομασία 6: Ομόνοια-Ν.Τέρμα Αχαρνών-Ν.Χαλκηδών. (το «τοπικό τέρμα» που ήταν στα Κάτω Πατήσια τώρα μεταφέρεται στον Αγ.Ελευθέριο και η γραμμή 6: Ομόνοια-Αχαρνών/Γέφυρα καταργείται)
Τελικά η Αχαρνών διανοίγεται ολόκληρη (μέχρι την Εθνική Οδό) το 1966. Τότε τα ΚΤΕΛ, θέλοντας να «απελευθερώσουν» τις γραμμές Λυκόβρυσης/Κάτω Κηφισιάς κτλ. από την Πατησίων, όπου λόγω του τρόλεϊ 3, υπόκεινται στις «συμβατικές δεσμεύσεις», τις δρομολογούν όλες από την οδό Αχαρνών. Η γραμμή της Ν.Φιλαδέλφειας παρ’ όλα αυτά (που έχει πια επεκταθεί στις Εργατ.Κατοικίες κι έχει συνδεθεί με τη γραμμή της Ν.Σμύρνης στο διακεντρικό 31/58) συνεχίζει να διέρχεται από Πατησίων για να διατηρηθεί η σύνδεση Πατησίων-Άνω Πατήσια-Ν.Φιλαδέλφεια που για πάνω από 50 χρόνια κάλυπταν οι παραπάνω γραμμές. Παρ’ όλη όμως τη διέλευση των γραμμών Λυκόβρυσης κτλ από Αχαρνών, διατηρείται και η 6 που συνεχίζει να φτάνει Νεϊγύ. (πολύ πιθανόν οι γραμμές προς Λυκόβρυση, Μεταμόρφωση και Κάτω Κηφισιά να είχαν περιορισμούς αποβίβασης/επιβίβασης και γι’ αυτό να κρίθηκε αναγκαία και η παρουσία της 6, στην οποία θα διοχετευόταν η τοπική κίνηση)
Λίγα χρόνια μετά, η 6 επεκτείνεται ξανά, αυτή τη φορά μέσω Πεταλά, Δερβενακίων, Αχαρνών και Εθνικής Οδού μέχρι την Αγ.Μαρίνα στη Ν.Φιλαδέλφεια. (πολύ κοντά στο τότε τέρμα του 31/58) Νέα ονομασία; 6: Ομόνοια-Αγ.Μαρίνα Ν.Φιλαδέλφειας, ενώ παραμένουν και οι 6: Ομόνοια-Αγ.Ελευθέριος και 6: Ομόνοια-Ν.Τέρμα Αχαρνών-Ν.Χαλκηδών με εναλλάξ δρομολόγια. (με τη λογική ότι όσο πιο κοντά στο κέντρο βρισκόμαστε, τόσο μεγαλύτερη να είναι η συχνότητα της γραμμής) Στο σχεδιασμό της ΕΑΣ για την επαναρίθμηση του ‘81, η 6: Ομόνοια-Αγ.Ελευθέριος θα έπαιρνε τον αριθμό 030, η 6: Ομόνοια-Ν.Τέρμα Αχαρνών-Ν.Χαλκηδών τον αριθμό 612 και η 6: Ομόνοια-Αγ.Μαρίνα Ν.Φιλαδέλφειας τον αριθμό 611. Τελικά λόγω και της ίδρυσης του τρόλεϊ 6 το 1980 που απορρόφησε μεγάλο κομμάτι της «τοπικής κίνησης» της Αχαρνών (αφού δεν είχε περιορισμούς αποβίβασης/επιβίβασης) τα δύο πρώτα καταργήθηκαν και δημιουργήθηκε μόνο η γραμμή 611: Αθήνα-Αγ.Μαρίνα και η «παραλλαγή» της, 620: Αθήνα-Αγ.Μαρίνα Β΄ που μετά από λίγα χρόνια έμεινε μόνη της, αφού και το 611 καταργήθηκε. (περισσότερα για τη γραμμή της Αγ.Μαρίνας στο κεφάλαιο για το Β8)
Δύο χρόνια μετά την ίδρυσή του και εν όψει της κατασκευής και της λειτουργίας του νέου αμαξοστασίου στον Κόκκινο Μύλο, το τρόλεϊ με τον αριθμό 6 επεκτάθηκε στην ομώνυμη συνοικία μέχρι την οδό Θεμ.Σοφούλη (σημερινή στάση "Παλ.Τέρμα") όπου τερμάτιζε και ανέστρεφε μέσω των οδών Νικηταρά, Μιαούλη και Κρεσταίνης. (η εναέριος υπάρχει ακόμα και σήμερα) Παρ' όλα αυτά μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80 και την έναρξη λειτουργίας του αμαξοστασίου (οπότε και μεταφέρθηκε και το τέρμα στη σημερινή του θέση), τα περισσότερα δρομολόγια συνέχισαν να τερματίζουν στην Αγ.Τριάδα. (η νέα αυτή επέκταση ονομάστηκε 6: Αθήνα-Ν.Φιλαδέλφεια/Απομάχων) Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και λόγω της κυκλοφοριακής συμφόρησης στην οδό Ιπποκράτους, απέκτησε αφετηρία στην Πλατ.Λαυρίου, σχεδόν στο ίδιο σημείο απ’ όπου εκκινούσε ο «πρόγονός» του (το τραμ 6) πριν από 80 χρόνια. Συνέχισε βέβαια να διέρχεται από Ιπποκράτους, αλλά χωρίς να πραγματοποιεί στάθμευση. Από τότε έχει παραμείνει ακριβώς ίδιο, αν εξαιρέσει κανείς την αλλαγή της ονομασίας αρχικά σε "Πλατ.Λαυρίου-Ν.Φιλαδέλφεια-Κόκκινος Μύλος" και τελικά το 2009 σε "Ιπποκράτους-Ν.Φιλαδέλφεια-Κοσμάς Αιτωλός."
Δημιουργήθηκε το 1980 ως 6: Ιπποκράτους-Ν.Φιλαδέλφεια με αφετηρία στην Ιπποκράτους μεταξύ των οδών Πανεπιστημίου και Ακαδημίας και τέρμα επί της οδού Σμύρνης στην Πλατ.Αγ.Τριάδας.(σημερινή αφετηρία του 3) Τον αριθμό 6 τον πήρε και αυτό από το τραμ 6: Ομόνοια-Αχαρνών, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για την ίδια γραμμή, αφού το τραμ είχε ήδη καταργηθεί από το 1955. (αν και στη γραμμή δρομολογήθηκαν λεωφορεία της ΗΕΜ, μέχρι το 1959 που καταργήθηκε εντελώς) Αλλά λόγω της ύπαρξης του τραμ 6 επί της Αχαρνών για πάνω από 50 χρόνια, όλες οι «παράλληλες» λεωφορειακές γραμμές του ΚΤΕΛ έφεραν επίσης τον χαρακτηριστικό αριθμό 6 μέχρι το 1981 και το νέο σύστημα αρίθμησης της ΕΑΣ. Έτσι, όταν το 1980 ιδρύθηκε η πρώτη γραμμή τρόλεϊ επί της Αχαρνών, ήταν απόλυτα λογικό ο αριθμός που θα πάρει να είναι το 6.
Το τραμ 6 ξεκίνησε τη λειτουργία του (ως ιππήλατο) περί τα 1900. Είχε αφετηρία στην Ομόνοια στην αρχή της Γ΄ Σεπτεμβρίου και μέσω των οδών Χαλκοκονδύλη/Βερανζέρου-Σωκράτους και Καματερού έφτανε στην οδό Αχαρνών την οποία διέσχιζε μέχρι το «τέρμα.» (σημειωτέον ότι τότε το «τέρμα Αχαρνών» ήταν ο Αγ.Παντελεήμονας, αφού μέχρι εκεί έφτανε η οδός) Την περίοδο από το 1902 μέχρι το 1910 η γραμμή ηλεκτροδοτήθηκε, πήρε τον αριθμό 6: Ομόνοια-Αχαρνών και μετά τη διάνοιξη της Αχαρνών ως την Αγ.Μελετίου επεκτάθηκε μέχρι εκεί.
Μετά το 1922 και τη μαζική εισροή στην Αθήνα των προσφύγων από τη Μικρά Ασία, ιδρύθηκε ο οικισμός της Ν.Φιλαδέλφειας. Μιας και το τραμ 3 τερμάτιζε στα Πατήσια (χωρίς προοπτική άμεσης επέκτασης) τον οικισμό ανέλαβαν να εξυπηρετήσουν οι ιδιώτες λεωφορειούχοι ιδρύοντας τη λεωφορειακή γραμμή 19: Ομόνοια-Ν.Φιλαδέλφεια που ήταν από τις πρώτες γραμμές που λειτούργησαν σε διαδρομές πέρα απ’ αυτές του τραμ. (είχαν προηγηθεί η 17: Ακαδημία-Ν.Σμύρνη και η 18: Ομόνοια-Κάτω Πατήσια που όδευε παράλληλα με το τραμ μέχρι την Αγ.Μελετίου και συνέχιζε επί της Αχαρνών ως το σταθμό των Κάτω Πατησίων των Σιδηροδρόμων Αττικής) Η γραμμή 19 δρομολογήθηκε μέσω Πατησίων και Χαλκίδος (αφού η Αχαρνών τερμάτιζε στα Κάτω Πατήσια) με τέρμα στην Πλατ.Πατριάρχου. Φυσικά υπήρχε και η γραμμή 6: Ομόνοια-Αχαρνών των ιδιωτών που ήταν ακριβώς όμοια (και ανταγωνιστική) με αυτή του τραμ.
Όταν το 1925 η ΕΤΑΑΠ εξαγοράστηκε από τον όμιλο «Power and Traction Finance Company» και επιβλήθηκαν οι περιορισμοί που αναφέραμε στο πρώτο κεφάλαιο, στην περιοχή της Αχαρνών προέκυψε ένα ιδιότυπο σχήμα. Επειδή οι ιδιώτες αναγκάστηκαν να μειώσουν κατά πολύ τον αριθμό των οχημάτων που δρομολογούσαν στη διαδρομή 6: Ομόνοια-Αχαρνών (Αγ.Μελετίου), που ήταν μια πολύ κερδοφόρα γραμμή, αποφάσισαν να «κόψουν τις απώλειές τους» από αλλού. Συγκεκριμένα αποφάσισαν να αλλάξουν τη διαδρομή της γραμμής 18: Ομόνοια-Κάτω Πατήσια ώστε να διέρχεται από Γ΄ Σεπτεμβρίου, Αγ.Μελετίου και Αχαρνών, ώστε να αποφύγουν τις οδούς Πατησίων και Αχαρνών (μέχρι την Αγ.Μελετίου) και τη χάραξη των τραμ 3 και 6, με σκοπό να διατηρήσουν τον αριθμό των οχημάτων τους στη γραμμή αυτή στο ακέραιο και πιθανώς να τον αυξήσουν, σε μια προσπάθεια να ανταπεξέλθουν στο βαρύ οικονομικό πλήγμα που έφεραν οι «συμβατικές δεσμεύσεις» της νεότευκτης ΗΕΜ. Αυτό συνέβη σε πολλά σημεία του δικτύου συγκοινωνιών της Αθήνας και οδήγησε σε παράλογες (για εμάς) δρομολογήσεις, όπως πχ η διέλευση των λεωφορείων από την Ι.Δροσοσοπούλου και όχι από την Πατησίων, που διατηρούνται μέχρι και σήμερα λόγω παράδοσης. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν μπόρεσε να γίνει με τη γραμμή 19 της Ν.Φιλαδέλφειας που λόγω έλλειψης παράλληλης διαδρομής συνέχισε να διέρχεται από Πατησίων, αλλά με μειωμένο αριθμό οχημάτων.
Το 1927 η ΗΕΜ ιδρύει υπηρεσία λεωφορείων και μια από τις πρώτες της γραμμές είναι η Δ: Ομόνοια-Ν.Φιλαδέλφεια με διαδρομή ακριβώς ίδια με αυτή της 19 των ιδιωτών, κάτι που φέρνει τους τελευταίους σε δεινότερη θέση, αφού οι «συμβατικές δεσμεύσεις» που ίσχυαν μόνο για τα τραμ επεκτείνονται και στις λεωφορειακές γραμμές της ΗΕΜ. Ένα χρόνο αργότερα το τραμ 6 φτάνει στα Κάτω Πατήσια (μαζί με την αντίστοιχη γραμμή 6 των ιδιωτών) βάζοντας πλέον και τη γραμμή 18: Ομόνοια-Κάτω Πατήσια (παρ’ όλη την έξυπνη κίνηση των λεωφορειούχων να την δρομολογήσουν μέσω Γ΄ Σεπτεμβρίου) ύπο καθεστώς μείωσης δρομολογίων. Τελικά η 18 θα αντέξει μέχρι και την επαναρίθμηση του '40, όπου θα πάρει τον αριθμό 59, αλλά λίγο μετά θα καταργηθεί λόγω χαμηλής επιβατικής κίνησης. Λίγα χρόνια αργότερα, τον αριθμό 59 θα πάρει η γραμμή Αθήνα-Μεταμόρφωση. (μέσω Πατησίων φυσικά)
Το 1932 με την απομάκρυνση των αφετηριών από την Ομόνοια, το τραμ 6 θα είναι μια από τις ελάχιστες γραμμές που δε θα σχηματίσουν διακεντρικά και θα παραμείνουν στη θέση τους. Οι μόνοι που θα «φύγουν» από την Ομόνοια θα είναι οι ιδιώτες που δρομολογούν τα οχήματά τους στη διαδρομή 6, των οποίων η αφετηρία τοποθετείται επί της Χαλκοκονδύλη στην Πλατ.Λαυρίου, όπου θα παραμείνει μέχρι και σήμερα. (Το Β9 θεωρείται απόγονος των γραμμών αυτών της Αχαρνών) Για ένα μικρό χρονικό διάστημα το 1935, το τραμ 6 επεκτείνεται μέχρι το Σύνταγμα μέσω Αθηνάς, Πλατ.Μοναστηρακίου και Μητροπόλεως, αλλά πολύ σύντομα επιστρέφει στην αρχική του αφετηρία, στην Ομόνοια. Η γραμμή θα επιζήσει και την Κατοχή και τον Πόλεμο για να καταργηθεί όπως είπαμε το 1955. (έχει προηγηθεί «αποκοπή» της γραμμής από την Ομόνοια το 1953 και αφετηρία στην Πλ.Λαυρίου) Αρχικά θα δρομολογηθούν λεωφορεία της ΗΕΜ, παράλληλα με αυτά των ιδιωτών (ΚΤΕΛ) που συνεχίζουν να λειτουργούν στη γραμμή, ενώ από το 1959 αποσύρονται και αυτά αφήνοντας ολόκληρη τη γραμμή 6 στα ΚΤΕΛ, χωρίς πια κανένα περιορισμό.
Χαράς ευαγγέλια φυσικά για τους ιδιώτες που μένουν μόνοι τους στη γραμμή 6 της Αχαρνών, μια από τις ΠΛΕΟΝ προσοδοφόρες!!!
Παράλληλα διατηρούν και τη γραμμή Ομόνοια-Ν.Φιλαδέλφεια (μέσω Πατησίων) που με την επαναρίθμηση του ’40 έχει πάρει τον αριθμό 58. (αν και σ’ αυτήν δε μπορούν ακόμη να αυξήσουν τα οχήματα, γιατί από την Πατησίων περνάει το τρόλεϊ 3 της ΗΕΜ για το οποίο ισχύουν ακόμη οι «συμβατικές δεσμεύσεις») Άλλωστε η γραμμή Δ της ΗΕΜ προς Ν.Φιλαδέλφεια είναι παρελθόν, μαζί με ολόκληρη την υπηρεσία λεωφορείων της εταιρίας. Η γραμμή 6 (των ΚΤΕΛ πια) σιγά σιγά επεκτείνεται με τα χρόνια από το αρχικό της τέρμα στα Κάτω Πατήσια, παράλληλα με τη σταδιακή διάνοιξη της οδού προς τα Βόρεια. Αρχικά φτάνει στον Αγ.Ελευθέριο, οπού θα παραμείνει για πολλά χρόνια ως 6: Ομόνοια-Αχαρνών/Αγ.Ελευθέριος. (αν και τα περισσότερα δρομολόγια θα συνεχίζουν να τερματίζουν στα Κάτω Πατήσια ως «Ομόνοια-Αχαρνών/Γέφυρα») Μέχρι το 1965 η διάνοιξη έχει φτάσει στην οδό Νεϊγύ όπου τα λεωφορεία στρίβουν αριστερά, τερματίζοντας στο ύψος της οδού Πεταλά, με την ονομασία 6: Ομόνοια-Ν.Τέρμα Αχαρνών-Ν.Χαλκηδών. (το «τοπικό τέρμα» που ήταν στα Κάτω Πατήσια τώρα μεταφέρεται στον Αγ.Ελευθέριο και η γραμμή 6: Ομόνοια-Αχαρνών/Γέφυρα καταργείται) Τελικά η Αχαρνών διανοίγεται ολόκληρη (μέχρι την Εθνική Οδό) το 1966. Τότε τα ΚΤΕΛ, θέλοντας να «απελευθερώσουν» τις γραμμές Λυκόβρυσης/Κάτω Κηφισιάς κτλ. από την Πατησίων, όπου λόγω του τρόλεϊ 3, υπόκεινται στις «συμβατικές δεσμεύσεις», τις δρομολογούν όλες από την οδό Αχαρνών. Η γραμμή της Ν.Φιλαδέλφειας παρ’ όλα αυτά (που έχει πια επεκταθεί στις Εργατ.Κατοικίες κι έχει συνδεθεί με τη γραμμή της Ν.Σμύρνης στο διακεντρικό 31/58) συνεχίζει να διέρχεται από Πατησίων για να διατηρηθεί η σύνδεση Πατησίων-Άνω Πατήσια-Ν.Φιλαδέλφεια που για πάνω από 50 χρόνια κάλυπταν οι παραπάνω γραμμές. Παρ’ όλη όμως τη διέλευση των γραμμών Λυκόβρυσης κτλ από Αχαρνών, διατηρείται και η 6 που συνεχίζει να φτάνει Νεϊγύ. (πολύ πιθανόν οι γραμμές προς Λυκόβρυση, Μεταμόρφωση και Κάτω Κηφισιά να είχαν περιορισμούς αποβίβασης/επιβίβασης και γι’ αυτό να κρίθηκε αναγκαία και η παρουσία της 6, στην οποία θα διοχετευόταν η τοπική κίνηση)
Λίγα χρόνια μετά, η 6 επεκτείνεται ξανά, αυτή τη φορά μέσω Πεταλά, Δερβενακίων, Αχαρνών και Εθνικής Οδού μέχρι την Αγ.Μαρίνα στη Ν.Φιλαδέλφεια. (πολύ κοντά στο τότε τέρμα του 31/58) Νέα ονομασία; 6: Ομόνοια-Αγ.Μαρίνα Ν.Φιλαδέλφειας, ενώ παραμένουν και οι 6: Ομόνοια-Αγ.Ελευθέριος και 6: Ομόνοια-Ν.Τέρμα Αχαρνών-Ν.Χαλκηδών με εναλλάξ δρομολόγια. (με τη λογική ότι όσο πιο κοντά στο κέντρο βρισκόμαστε, τόσο μεγαλύτερη να είναι η συχνότητα της γραμμής) Στο σχεδιασμό της ΕΑΣ για την επαναρίθμηση του ‘81, η 6: Ομόνοια-Αγ.Ελευθέριος θα έπαιρνε τον αριθμό 030, η 6: Ομόνοια-Ν.Τέρμα Αχαρνών-Ν.Χαλκηδών τον αριθμό 612 και η 6: Ομόνοια-Αγ.Μαρίνα Ν.Φιλαδέλφειας τον αριθμό 611. Τελικά λόγω και της ίδρυσης του τρόλεϊ 6 το 1980 που απορρόφησε μεγάλο κομμάτι της «τοπικής κίνησης» της Αχαρνών (αφού δεν είχε περιορισμούς αποβίβασης/επιβίβασης) τα δύο πρώτα καταργήθηκαν και δημιουργήθηκε μόνο η γραμμή 611: Αθήνα-Αγ.Μαρίνα και η «παραλλαγή» της, 620: Αθήνα-Αγ.Μαρίνα Β΄ που μετά από λίγα χρόνια έμεινε μόνη της, αφού και το 611 καταργήθηκε. (περισσότερα για τη γραμμή της Αγ.Μαρίνας στο κεφάλαιο για το Β8)
Δύο χρόνια μετά την ίδρυσή του και εν όψει της κατασκευής και της λειτουργίας του νέου αμαξοστασίου στον Κόκκινο Μύλο, το τρόλεϊ με τον αριθμό 6 επεκτάθηκε στην ομώνυμη συνοικία μέχρι την οδό Θεμ.Σοφούλη (σημερινή στάση "Παλ.Τέρμα") όπου τερμάτιζε και ανέστρεφε μέσω των οδών Νικηταρά, Μιαούλη και Κρεσταίνης. (η εναέριος υπάρχει ακόμα και σήμερα) Παρ' όλα αυτά μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80 και την έναρξη λειτουργίας του αμαξοστασίου (οπότε και μεταφέρθηκε και το τέρμα στη σημερινή του θέση), τα περισσότερα δρομολόγια συνέχισαν να τερματίζουν στην Αγ.Τριάδα. (η νέα αυτή επέκταση ονομάστηκε 6: Αθήνα-Ν.Φιλαδέλφεια/Απομάχων) Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και λόγω της κυκλοφοριακής συμφόρησης στην οδό Ιπποκράτους, απέκτησε αφετηρία στην Πλατ.Λαυρίου, σχεδόν στο ίδιο σημείο απ’ όπου εκκινούσε ο «πρόγονός» του (το τραμ 6) πριν από 80 χρόνια. Συνέχισε βέβαια να διέρχεται από Ιπποκράτους, αλλά χωρίς να πραγματοποιεί στάθμευση. Από τότε έχει παραμείνει ακριβώς ίδιο, αν εξαιρέσει κανείς την αλλαγή της ονομασίας αρχικά σε "Πλατ.Λαυρίου-Ν.Φιλαδέλφεια-Κόκκινος Μύλος" και τελικά το 2009 σε "Ιπποκράτους-Ν.Φιλαδέλφεια-Κοσμάς Αιτωλός."