(09-12-2015, 09:26 PM)Desiro Έγραψε: Κατάλαβα...Μετά το 95-2000 έχω εικόνα - ως θαυμαστής από τα 9 μου- αλλά πέρα απ΄τις πρόσφατες προσπάθειες που γίνονται για προφανείς λόγους εξοικονόμησης χρημάτων και αποσυμφόρησης του κέντρου και τις αλλαγές του' 30, που έγιναν λόγω κορεσμού, οι αλλαγές που έγιναν επί δικτατορίας τείνω να πιστεύω ότι περισσότερο στόχευαν (έμμεσα) στην ενθάρρυνση της χρήσης και κτήσης ΙΧ, αυξάνοντας τη δυσκολία προσέγγισης του λεωφορείου απ΄το κοινό παρά σε οτιδήποτε άλλο. Δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με τα πολεοδομικά/οικονομικά/συγκοινωνιακά στοιχεία της Αθήνας εκείνη την περίοδο αλλά η διάδοση του ΙΧ από τη δεκαεία ο 60 και μετά (1962: 20 ΙΧ/κάτοικο, 1973: 97 ΙΧ/κάτοικο, 1983: 172 ΙΧ/κάτοικο) σε συνδασμό με το - ηλίου φαεινότερο - ότι αυτή υποστηρίχθηκε από τη πολιτική σκηνή στο σύνολό της νομίζω συνηγορούν αρκετά σ΄αυτό το συμπέρασμα.
Κοίτα, η κατ' εξοχήν κίνηση που έγινε για λόγους προώθησης του ΙΧ ήταν το "ξήλωμα" των τραμ την δεκαετία του '50 από τον Καραμανλή. Αυτό κυρίως είχε να κάνει με το γεγονός ότι το εισόδημα του Έλληνα είχε αρχίσει να ανεβαίνει σε σχέση με τα πρώτα χρόνια μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο και η πολιτική σκηνή της εποχής είχε προφανώς κοινά συμφέροντα με τις αυτοκινητοβιομηχανίες. Τα αυτοκίνητα όμως θέλουν πλατιές λεωφόρους για να κινηθούν και τα "αργοκίνητα" τραμ τους εμπόδιζαν. Σε όλη τη δεκαετία του '50 υπήρχε τεράστιο οδικό έργο, όπως η κατασκευή της Αθηνών-Σουνίου, της Λεωφ.Βουλιαγμένης, της Εθνικής Αθηνών-Λαμίας κοκ. Και στα πλαίσια αυτά προωθήθηκε και ένα "πρόγραμμα αναβάθμισης των οδών της Αθήνας σε Ευρωπαϊκής μεγαλουπόλεως" με νέους τάπητες, οδικές διαγραμίσεις κτλ. Για πάνω από 5 χρόνια, η Αθήνα ήταν ένα τεράστιο εργοτάξιο. Και μέσα σ' όλα αυτά, βρήκαν την ευκαιρία να καταργήσουν και τα τραμ, για να "αναβαθμίσουν τους δρόμους." Κι επειδή στην Κατοχή και στον Εμφύλιο, η ΗΕΜ είχε υποστεί τεράστιες ζημιές και τα λίγα τραμ που είχαν μείνει ήταν ήδη σαράβαλα, με αποτέλεσμα ο κόσμος να καταταλαιπωρείται, βρήκαν ένα κοινό πολύ πιο έτοιμο να δεχτεί την κατάργηση τους, απ' ότι πχ αν γινόταν τη δεκαετία του '30 που η εξυηπηρέτηση ήταν άψογη. Μετά όμως απ' όλα αυτά είχε ήδη "γίνει το κακό," οπότε η οποιαδήποτε περαιτέρω απομάκρυνση των αφετηριών από το Κέντρο είτε από τη Δικτατορία είτε από οποιονδήποτε άλλο, ήταν μάλλον ελλάσωνος σημασίας σ' αυτή τη φάση. Έτσι κι αλλιώς ακόμα και οι γραμμές που συνέχιζαν να προσεγγίζουν το κέντρο αντιμετώπιζαν τέτοιο "κόλλημα" μετά τη μαζική αύξηση των ΙΧ στις δεκαετίες '50-'60, που ο κόσμος ήδη είχε αρχίσει να τα εγκαταλείπει μαζικά.