[mercedes1988]

Επειδή ήμουν μικρός εκείνη την εποχή ή δεν είχα γεννηθεί, δεν γνωρίζω πως πήγαινε η επιβατική κίνηση των λεωφορείων της Αθήνας τη δεκαετία του 80 και τη δεκαετία του 90 (μέχρι το 1994). Εάν ήταν ικανοποιητικές οι συχνότητες των δρομολογίων, ήταν επειδή δεν υπήρχε το μετρό. Επίσης, δε γνωρίζω πως έβλεπε ο κόσμος τη μετακίνηση με το λεωφορείο, την εποχή της ΕΑΣ και των ΣΕΠ.

[ecoj]

Δεν είχαν γνωρίσει μετρό, τραμ, φυσικό αέριο, Vanhool, Mercedes, ηλεκτρονικές παρωπίδες και άλλα τέτοια οι κάτοικοι τότε οπότε ήταν ίσως το καλύτερο μέσο. Από τα μαγγούρια ήταν πιο καλά και άντεξαν περισσότερα χρόνια. Όταν έφυγαν από τους δρόμους το 2004 κανείς δεν στενοχωρήθηκε γιατί είχαμε μετρό, Renault CNG και άλλες τεχνολογίες δει πια. Άλλα αμφιβάλλω ότι τα Renault θα ζήσουν όσο έζησαν οι Ίκαροι. Συναισθηματική αξία οι Ίκαροι και τα Ziu και οι Δεινόσαυροι πλέον
Τα αρθρωτά Volvo (Δεινόσαυροι) ήταν καλύτερα. Τα θυμάμαι χρόνια στο 703.

[pvuccino]

Επειδή ήμουν μικρός εκείνη την εποχή ή δεν είχα γεννηθεί δεν γνωρίζω πως πήγαινε η επιβατική κίνηση τη δεκαετία του 80 και του 90 έως το 1994 και εάν ήταν ικανοποιητικές οι συχνότητες των δρομολογίων της εποχής εκείνης γιατί εκείνη την εποχή η Αθήνα δεν είχε μετρό.Και επίσης πώς έβλεπε ο κόσμος τη μετακίνηση με το λεωφορείο την εποχή των IKARUS;

Οι συχνότητες δεν ήταν και τόσο κακές, με την έννοια ότι από κάθε μεγάλη αρτηρία (Μεσογείων, Κηφισίας κτλ) περνούσαν 852 γραμμές από τα προάστια! Οπότε όλο και κάτι θα πέρναγε! Αλλά ήταν νομίζω πολύ ακανόνιστες, ειδικά στις ώρες αιχμής έχω την εντύπωση ότι πραγματικά πέρναγε ό,τι να 'ναι! (αν και ήμουν παιδί τότε και δεν μπορώ να 'μαι 100% σίγουρος, μπορεί να 'ναι και ιδέα μου) Η πίκρα ήταν αν ήσουν σε μακρινό προάστιο και ήθελες να κατέβεις Αθήνα! (πχ Κορωπί, Θρακομακεδόνες κτλ) Εκεί μπορεί να 'κανες και κανα τρίωρο να κατέβεις κέντρο! Και ακριβώς λόγω του υπερβολικά μεγάλου αριθμού γραμμών στο κέντρο, οι μεγάλες λεωφόροι έπηζαν πολύ συχνότερα και πολύ χειρότερα απ' ό,τι τώρα! (θυμάμαι ας πούμε να είσαι στα Χαυτεία στην Ομόνοια και να κοιτάς την Πανεπιστημίου προς το Σύνταγμα και μέεεχρι εκεί που φτάνει το μάτι σου να βλέπεις Ικάρια και Ζίου σταματημένα το ένα πίσω απ' τ' άλλο!)

[garvanitis]

Δεν είχαν γνωρίσει μετρό, τραμ, φυσικό αέριο, Vanhool, Mercedes, ηλεκτρονικές παρωπίδες και άλλα τέτοια οι κάτοικοι τότε οπότε ήταν ίσως το καλύτερο μέσο. Από τα μαγγούρια ήταν πιο καλά και άντεξαν περισσότερα χρόνια. Όταν έφυγαν από τους δρόμους το 2004 κανείς δεν στενοχωρήθηκε γιατί είχαμε μετρό, Renault CNG και άλλες τεχνολογίες δει πια. Άλλα αμφιβάλλω ότι τα Renault θα ζήσουν όσο έζησαν οι Ίκαροι. Συναισθηματική αξία οι Ίκαροι και τα Ziu και οι Δεινόσαυροι πλέον
Τα αρθρωτά Volvo (Δεινόσαυροι) ήταν καλύτερα. Τα θυμάμαι χρόνια στο 703.

Επίσης δεν είχαν (είχαμε) γνωρίσει κινητή τηλεφωνία, internet και άλλα σχετικά μέσα επικοινωνίας που σήμερα είναι αυτονόητα για τους περισσότερους και παρόλα αυτά ζούσαν, επικοινωνούσαν και ήταν και συνεπέστεροι στις συναντήσεις τους. Αλλά τι σχέση έχει αυτό;

Τόσο τα Ikarus, όσο και τα Chavdar ήταν κατά κανόνα αντικείμενο χλεύης τόσο του επιβατικού κοινού όσο και των εργαζόμενων. Οι πρώτοι θεωρούσαν ότι αυτά έφταιγαν για όλα τα κακώς κείμενα των συγκοινωνιών εκείνη την εποχή, οι δε δεύτεροι τα θεώρουσαν δύσχρηστα, κουραστικά και αναχρονιστικά όχηματα, όλοι με κάθε ευκαρία τόνιζαν ότι αγοράστηκαν έναντι πορτοκαλιών!!! Στα "τελειώματα" της καριέρας τους πολλοί λίγοι επιβάτες στενοχωρέθηκαν, ενδεχομένως πολλοί λίγοι να ασχολήθηκαν με το γεγονός ότι σταδιακά αποσύρονταν, οι περισσότεροι εργαζόμενοι όμως στα στερνά τους αναγνώρισαν την αξία τους και την προσφορά τους στην συγκοινωνία.

Σε γενικές γραμμές ήταν σχετικά απλά μηχανικά λεωφορεία με ποιότητα κατασκευής στο μέσο όρο και επαρκώς αξιόπιστα με εύκολα προσβάσιμα και επισκευάσιμα μηχανικά μέρη. Η οδήγηση τους βέβαια ήταν μάλλον εφιάλτης (βαρύς συμπλέκτης και τιμόνι). Τα Magirus από την άλλη (και ακόμη περισσότερο οι Δεινόσαυροι) θεωρούνταν το "βαρύ πυροβολικό" της ΕΑΣ παρόλο που και αυτά ήταν δυσκολοδήγητα και συνοδεύονταν από το μύθο του "άφθαρτου" οχήματος. Η σοβαρή έλλειψη ανταλλακτικών και η έλευση των O405N2 οδήγησε σιγά σιγά στην απόσυρσή τους το 1998-2001. Τα Ikarus ως περισσότερα αλλά και πιο καινούργια (ΥΑΕ) κυκλοφόρησαν για κάποια χρόνια επιπλέον περνώντας και αυτά με τη σειρά τους στην ιστορία.

[Citaro]

Τρομάρα τους, που τους έφταιγαν τα "λεμονοπορτόκαλα" !!

Για όσους δεν γνωρίζουν ή για όσους παρερμηνεύουν την ιστορία, ας θέσουμε το ζήτημα στην ορθή του διάσταση:

Οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης αναγνώρισαν ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα φτωχή, με περιορισμένη βιομηχανική παραγωγή και με κύριο τομέα τον πρωτογενή (αγροτικά προϊόντα), ο οποίος όμως είναι κοστοβόρος και δεν επιφέρει ανάπτυξη. Φρόντισαν όμως η Ελλάδα να είναι και τίμια, δηλαδή να μην ξοδεύει παραπάνω απ' ότι έχει και να βολεύεται με ό,τι μπορεί.

Εκείνη την εποχή, λοιπόν, η αγορά (πανάκριβου) τροχαίου υλικού από τις δυτικές χώρες ήταν αδύνατη ελλείψει συναλλάγματος. Υπήρχε όμως και το - εξίσου με εμάς - φτωχό ανατολικό μπλόκ, που παρήγαγε επίσης τροχαίο υλικό, σαφώς κατώτερης ποιότητας, αλλά εν πάσει περιπτώσει λειτουργικό.

Με κατάλληλους και οπωσδήποτε ευφυείς κατά τη γνώμη μου χειρισμούς, η Ελλάδα κατάφερε να συνάψει διακρατικές συμβάσεις με τις ανατολικές χώρες (Aνατ. Γερμανία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Πολωνία, Βουλγαρία, Ρωσία) και να αγοράσει βιομηχανικά προϊόντα (τρένα, τρόλλεϋ, λεωφορεία) με αντάλλαγμα αγροτικά προϊόντα, που μας περίσσευαν. Η διαδικασία αυτή ονομάστηκε clearing.

Έτσι, οι ανατολικές χώρες απασχολούσαν το εργατικό τους δυναμικό στις βιομηχανίες τους, παράγοντας τροχαίο υλικό που αυτές δεν χρειάζονταν, και σε αντάλλαγμα εμείς απασχολούσαμε τους αγρότες μας, παράγοντας λεμόνια και πορτοκάλια τα οποία εμείς δεν χρειαζόμασταν αλλά τα είχαν ανάγκη οι χώρες αυτές.

Επειδή λοιπόν ούτε εμείς είχαμε λεφτά να πληρώσουμε, ούτε αυτοί, αλλά είχαμε περίσσευμα σε αγαθά (ό,τι μπορούσε η κάθε χώρα, εμείς λεμονοπορτόκαλα, αυτοί λεωφορεία) ανταλλάξαμε ίσης αξίας προϊόντα και βρέθηκε ξαφνικά η ΕΑΣ , τα ΗΛΠΑΠ και ο ΟΣΕ με καινούργιο τροχαίο υλικό (Ikarus, ZIU, GanzMavag, Craiova, Gegelski, PAFAWAG, VEB Hennigsdorf/Bautzen).

Αναμενόμενο ήταν να μην είναι της ίδιας ποιότητας με αυτά του δυτικού κόσμου (Mercedes, Man, AEG, Siemens) αλλά μπορούσαν να τα συντηρούν σωστά, αντί να τα σνομπάρουν. Γιατί μόνο στη χώρα μας τα Ikarus ήταν χρέπια, ενώ στην Ουγγαρία κυκλοφορούν ακόμη και σήμερα;
Γιατί ο ΟΣΕ άφησε δεκάδες μονάδες τροχαίου υλικού ασυντήρητες και τις πέταξε στα παλιοσίδερα μετά από 15 μόλις χρόνια; Ντηζελομηχανές που για εμάς ήταν σαράβαλες, στη Ρουμανία και στην Ουγγαρία ακόμη και σήμερα ζωγραφίζουν...

Είδαμε τί πάθαμε ως χώρα με την πλασματική και δανεική ευημερία μας! Πλακωθήκαμε στις προμήθειες ακριβών υλικών, πήραμε Mercedes λεωφορεία, ΜΑΝ τρόλλευ, ΑΕG τρένα. Τί έγινε; Πώς κατάντησαν; Είναι εικόνα λεωφορείου 12ετίας αυτό που βλέπουμε στην Αθήνα ως νταλίκα Ν2; Είναι δυνατόν ντηζελομηχανές Adtranz του ΟΣΕ, κατασκευής 1997, να έχουν καταντήσει παντελώς αναξιόπιστες; Αυτές που σε άλλες χώρες ζούν 50 χρόνια; Και τις οποίες θα πληρώνει η γενιά μας και τα παιδιά μας;

Δεν έφταιγαν τα λεμονοπορτόκαλα. Ο λαός μας έφταιγε. Αυτοί που δεν ξέρουν να εκτιμήσουν τη δημόσια περιουσία και συμπεριφέρονται λες και δεν την πλήρωσαν. Οι τεχνικοί που δεν βιδώνουν μια λασκαρισμένη βίδα χειρολαβής, με συνέπεια την άλλη μέρα να ξηλωθεί τελείως. Οι οδηγοί που σκάνε με τα δημόσια λεωφορεία σε λακούβες και σαμαράκια, χωρίς να τους νοιάζει, την ίδια ώρα που με το ΙΧ τους πάνε με 10 για να μην πάθει ζημιά.

Μακάρι να ξαναγυρνούσε ο χρόνος και να μπορούσαμε ξανά ως χώρα να αποκτήσουμε ο,τιδήποτε με λεμονοπορτόκαλα και όχι με τρόικες, μνημόνια και ανεργία νέων 60% ...

[ecoj]

Επίσης δεν είχαν (είχαμε) γνωρίσει κινητή τηλεφωνία, internet και άλλα σχετικά μέσα επικοινωνίας που σήμερα είναι αυτονόητα για τους περισσότερους και παρόλα αυτά ζούσαν, επικοινωνούσαν και ήταν και συνεπέστεροι στις συναντήσεις τους. Αλλά τι σχέση έχει αυτό;

Τόσο τα Ikarus, όσο και τα Chavdar ήταν κατά κανόνα αντικείμενο χλεύης τόσο του επιβατικού κοινού όσο και των εργαζόμενων. Οι πρώτοι θεωρούσαν ότι αυτά έφταιγαν για όλα τα κακώς κείμενα των συγκοινωνιών εκείνη την εποχή, οι δε δεύτεροι τα θεώρουσαν δύσχρηστα, κουραστικά και αναχρονιστικά όχηματα, όλοι με κάθε ευκαρία τόνιζαν ότι αγοράστηκαν έναντι πορτοκαλιών!!! Στα "τελειώματα" της καριέρας τους πολλοί λίγοι επιβάτες στενοχωρέθηκαν, ενδεχομένως πολλοί λίγοι να ασχολήθηκαν με το γεγονός ότι σταδιακά αποσύρονταν, οι περισσότεροι εργαζόμενοι όμως στα στερνά τους αναγνώρισαν την αξία τους και την προσφορά τους στην συγκοινωνία.

Σε γενικές γραμμές ήταν σχετικά απλά μηχανικά λεωφορεία με ποιότητα κατασκευής στο μέσο όρο και επαρκώς αξιόπιστα με εύκολα προσβάσιμα και επισκευάσιμα μηχανικά μέρη. Η οδήγηση τους βέβαια ήταν μάλλον εφιάλτης (βαρύς συμπλέκτης και τιμόνι). Τα Magirus από την άλλη (και ακόμη περισσότερο οι Δεινόσαυροι) θεωρούνταν το "βαρύ πυροβολικό" της ΕΑΣ παρόλο που και αυτά ήταν δυσκολοδήγητα και συνοδεύονταν από το μύθο του "άφθαρτου" οχήματος. Η σοβαρή έλλειψη ανταλλακτικών και η έλευση των O405N2 οδήγησε σιγά σιγά στην απόσυρσή τους το 1998-2001. Τα Ikarus ως περισσότερα αλλά και πιο καινούργια (ΥΑΕ) κυκλοφόρησαν για κάποια χρόνια επιπλέον περνώντας και αυτά με τη σειρά τους στην ιστορία.

Αυτό είπα και εγώ και συμφωνώ μαζί σου όπως το έθεσες. Ότι δεν είχαν τότε τέτοια πράγματα και η ζωή ήταν αλλιώς.

Οι Ίκαροι ήταν σχεδόν παντού στην Αθήνα και στον Πειραιά. Είχα ακούσει κάπου ότι ένας λόγος που οι Ίκαροι και τα Ziu έπρεπε να αποσυρθούν το 2004 ήταν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες καθώς αποτελούσαν άσχημο θέαμα για μια πόλη που φιλοξενούσε ένα τόσο σημαντικό γεγονός. Οι δεινόσαυροι έμειναν και κάποιους μήνες ακόμα γιατί άντεχαν και ήταν και μεγάλα και χώραγαν πολύ κόσμο μέχρι που ήρθε και για αυτά το τέλος.

[pvuccino]

Είχα ακούσει κάπου ότι ένας λόγος που οι Ίκαροι και τα Ziu έπρεπε να αποσυρθούν το 2004 ήταν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες καθώς αποτελούσαν άσχημο θέαμα για μια πόλη που φιλοξενούσε ένα τόσο σημαντικό γεγονός. Οι δεινόσαυροι έμειναν και κάποιους μήνες ακόμα γιατί άντεχαν και ήταν και μεγάλα και χώραγαν πολύ κόσμο μέχρι που ήρθε και για αυτά το τέλος.

Κάθε άλλο! Ακριβώς λόγω Ολυμπιακών, οι Ίκαροι ήταν απαραίτητοι! Και μάλιστα, ενώ πριν τους Ολυμπιακούς είχαν περιοριστεί στις γραμμές 832-833-875 του Πειραιά (αν κι αυτά ήταν Stayer) κατά τη διάρκειά τους επέστρεψαν και σε άλλες παραδοσιακές γραμμές τους (Α1, Β8, Γ9, Γ10, Γ12 κτλ) για να επιτρέψουν στα νεότερα οχήματα (και κυρίως τα νεοαφιχθέντα Irisbus Diesel) να λειτουργούν αποκλειστικά στις Ολυμπιακές γραμμές. Το ίδιο και οι Δεινόσαυροι. Μετά τους Ολυμπιακούς αποσύρθηκαν τελειωτικά. Για τα Ziu δεν είμαι βέβαιος, αλλά μάλλον είχαν αποσυρθεί πιο πριν, αφού τα τρόλλεϋ δεν είχαν Ολυμπιακές γραμμές.

[ecoj]

Κάθε άλλο! Ακριβώς λόγω Ολυμπιακών, οι Ίκαροι ήταν απαραίτητοι! Και μάλιστα, ενώ πριν τους Ολυμπιακούς είχαν περιοριστεί στις γραμμές 832-833-875 του Πειραιά (αν κι αυτά ήταν Stayer) κατά τη διάρκειά τους επέστρεψαν και σε άλλες παραδοσιακές γραμμές τους (Α1, Β8, Γ9, Γ10, Γ12 κτλ) για να επιτρέψουν στα νεότερα οχήματα (και κυρίως τα νεοαφιχθέντα Irisbus Diesel) να λειτουργούν αποκλειστικά στις Ολυμπιακές γραμμές. Το ίδιο και οι Δεινόσαυροι. Μετά τους Ολυμπιακούς αποσύρθηκαν τελειωτικά. Για τα Ziu δεν είμαι βέβαιος, αλλά μάλλον είχαν αποσυρθεί πιο πριν, αφού τα τρόλλεϋ δεν είχαν Ολυμπιακές γραμμές.

Τα Ziu είχαν αποσυρθεί σίγουρα και αντικατασταθεί από τα Neoplan στους Ολυμπιακούς και άλλωστε δεν χρειαζόντουσαν άλλα τρόλεϊ μιας και για το δίκτυο οι σειρές 6000, 7000, 8000 και 9000 είναι αρκετές.
Πάντως θα ήθελα να ξέρω πότε ακριβώς έφυγαν τα τελευταία Ikarus αφού υπήρχαν και κατά τους Ολυμπιακούς αν και θυμόμουν ότι είχαν φύγει.

[pvuccino]

Τα Ziu είχαν αποσυρθεί σίγουρα και αντικατασταθεί από τα Neoplan στους Ολυμπιακούς και άλλωστε δεν χρειαζόντουσαν άλλα τρόλεϊ μιας και για το δίκτυο οι σειρές 6000, 7000, 8000 και 9000 είναι αρκετές.
Πάντως θα ήθελα να ξέρω πότε ακριβώς έφυγαν τα τελευταία Ikarus αφού υπήρχαν και κατά τους Ολυμπιακούς αν και θυμόμουν ότι είχαν φύγει.

Ακριβή ημερομηνία δε γνωρίζω, αλλά λίγο μετά τους Ολυμπιακούς. Πάντως οι τελευταίες γραμμές που κυκλοφόρησαν ήταν οι 832-833-875. (αν και ξαναλέω εκεί ήταν Steyer) Με την αλλαγή τους σε Irisbus, δημιουργήθηκε η γραμμή 850: Τοπικό Χαραυγής. Επειδή τα Irisbus δε χωρούσαν στα στενάκια της Χαραυγής (σε αντίθεση με τα Steyer) φτιάχτηκε αυτή η κυκλική γραμμή που κάλυπτε μόλις δύο (2!!!) οικοδομικά τετράγωνα! Ίσως αν βρεις ακριβή ημερομηνία ίδρυσης της, να 'ναι και η ημερομηνία της οριστικής απόσυρσής τους...

[mercedes elbo]

Κάθε άλλο! Ακριβώς λόγω Ολυμπιακών, οι Ίκαροι ήταν απαραίτητοι! Και μάλιστα, ενώ πριν τους Ολυμπιακούς είχαν περιοριστεί στις γραμμές 832-833-875 του Πειραιά (αν κι αυτά ήταν Stayer) κατά τη διάρκειά τους επέστρεψαν και σε άλλες παραδοσιακές γραμμές τους (Α1, Β8, Γ9, Γ10, Γ12 κτλ) για να επιτρέψουν στα νεότερα οχήματα (και κυρίως τα νεοαφιχθέντα Irisbus Diesel) να λειτουργούν αποκλειστικά στις Ολυμπιακές γραμμές. Το ίδιο και οι Δεινόσαυροι. Μετά τους Ολυμπιακούς αποσύρθηκαν τελειωτικά. Για τα Ziu δεν είμαι βέβαιος, αλλά μάλλον είχαν αποσυρθεί πιο πριν, αφού τα τρόλλεϋ δεν είχαν Ολυμπιακές γραμμές.

Οι Ίκαροι αν θυμάμαι καλά έδρευαν μόνο Πειραιά και δουλεύαν 832/833/875, 906 αποκλειστικά και σε συνδυασμό με Ν2 802/803/804, 824/825, 904 και 909. Σε Α1, Β8, Γ9, Γ10, Γ12 δεν θυμάμαι να μπήκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το Α1 πάντως είχε μόνιμα στους Ολυμπιακούς Δεινόσαυρους.

Επίσης, όσον αφορά τις παραλαβές οχημάτων δεν νομίζω να 'φταιγε τόσο το ότι παίρναμε Μercedes, Neoplan κτλ. που είδικα όλες οι παραγγελίες του '94 γίναν απ' τις ΣΕΠ που ήταν ιδιώτες άρα δεν πρόκειται να παίρναν κάτι που θα τους ζημίωνε. Το μεγάλο θέμα των λεωφορίων είναι κυρίως ο πολλές φορές ηλίθιος σχεδιασμός δικτύου γραμμών ειδικά μέχρι και το 2010/2011 που είχαμε όλες τις ακτινικές να πηγαίνουν στο κέντρο άδεια απασχολώντας οδηγούς , οχήματα και καίγοντας τζάμπα καύσιμα.