[antonis]

Νομίζω ότι είναι αφελές να δαιμονοποιούμε και να αναζητούμε ευθύνες στον έναν και στον άλλο γιατί απλούστατα όλοι έχουν το μερίδιο τους. και προφανώς η κατάσταση δεν στράβωσε το 2010 αλλά πολύ πιο πριν, απλά μετά το 2010 η κρίση λειτούργησε σαν καταλύτης. Μην ξεχνάμε ότι και το 2004 απέτυχαν να αγοράσουν όλα τα λεωφορεία που ήθελαν παρά το γεγονός ότι υπήρχαν χρήματα, έστω δανεικά, με αποτέλεσμα να μείνουν οι δεινόσαυροι και τα ikarus έως το 2005. 
Ασφαλώς το πρόβλημα δεν είναι μόνο στις συγκοινωνίες, αλλά και σε κάθε δημόσια επιχείρηση, οι οποίες κατάφεραν όλα αυτά τα χρόνια να παρέχουν πολύ κακές υπηρεσίες και να γεννούν συνεχώς ελλείμματα που συσσωρεύονταν και που αποτέλεσαν πεδίο δράσης κάθε λογής επιτηδείων πολιτικών, συνδικαλιστών, λουφαδόρων, μιζαδόρων κλπ. Δεν θέλω να ισχυριστώ ότι η ιδιωτικοποίηση είναι καλή, αλλά είναι μια λύση στο αδιέξοδο που δημιουργήθηκε, αν και φοβάμαι ότι χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο θα καταλήξει σε αδιέξοδο. Σε κάθε περίπτωση, είτε το θέλουμε είτε όχι, το μοντέλο της ιδιωτικοποίησης ακολουθείται σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνον στον τομέα των συγκοινωνιών. Η Ελλάδα και σ' αυτή την περίπτωση είναι ουραγός, όχι μόνον γιατί καθυστέρησε, αλλά και γιατί δεν τολμά να πάρει μια ξεκάθαρη στάση, δηλαδή είτε να εξυγιάνει τις συγκοινωνίες διατηρώντας τον δημόσιο χαρακτήρα τους, είτε να τις ιδιωτικοποιήσει μια και καλή, αλλά ψάχνει μεσοβέζικες λύσεις για να μην δυσαρεστηθεί κανένας.