[g1973tony]

Ευτυχώς που υπάρχουν και άλλοι παλιοί Αθηναίοι για να επιβεβαιώσουν αυτά που ξέρουμε. 
Την δεκαετία του 80 οι δεινόσαυροι έμπαιναν συμπληρωματικά στις περισσότερες γραμμές, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει σταθερή εξυπηρέτηση του κόσμου, αλλά η νοοτροπία τησ "τσόντας", δηλαδή να μπει κάποιο λεωφορείο με μεγάλη χωρητικότητα να ξεμπουκάρει ο κόσμος και μετά βλέπουμε. Πράγμα που δεν έχει σταματήσει μέχρι σήμερα σε κάποιες γραμμές, όπως Β5, Α7 κλπ. Απορώ πως μπορούσαν 100 οχήματα να τα βγάλουν πέρα.

Απλά δεν μπορούσαν να διεκπεραιώσουν το συγκοινωνιακό έργο στις ώρες αιχμής, αν και τα ίδια αποτελούσαν τέρατα αξιοπιστίας ως Volvo άλλωστε. Δε θυμάμαι να έχω δει κάποιο από αυτά να έχει μείνει στο δρόμο. Όπως γράφεις υπήρχε η λογική της προσωρινής ανακούφισης του προβλήματος και όχι η οριστική αντιμετώπισή του. Απορώ βέβαια γιατί η τότε ΕΑΣ δεν παρήγγειλε περισσότερα αρθρωτά όταν ο ΟΑΣΘ διέθετε περισσότερα εξυπηρετώντας λιγότερο επιβατικό κοινό και συνολικά επίσης λιγότερες λεωφορειακές γραμμές. Οι ΗΣΑΠ με τα γνωστά πράσινα λεωφορεία είχαν ελάχιστες γραμμές αλλά με τα 60 μονά Volvo SB756 Σαρακάκη και κάποια  Mercedes F580 Βιαμάξ (τα τελευταία μέχρι το πρώτο μισό της δεκαετίας του 90 - είχα δει ένα από τα τελευταία στον Πειραιά και μου είχε κάνει εντύπωση) είχαν την καλύτερη ίσως συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση στην Ελλάδα και ήταν έγκλημα η ενσωμάτωσή τους στην τότε ΕΘΕΛ το 2002. Δυστυχώς ήταν θέμα πολιτικής η εγκατάλειψη της ελληνικής αμαξοποιίας που κατασκεύασε τα λεωφορεία του παρελθόντος προκειμένου να εισάγει τα Ikarus 260 και τα απαράδεκτα Chavdar B 13 20 Atlas Balkancar (ορισμένα βέβαια κατασκευάστηκαν εδώ αλλά η γενική εντύπωση δεν αλλάζει) τα οποία δεν χώνεψα ποτέ και χάρηκα για την απόσυρσή τους.
Με πρόσχημα την πανδημία και λόγω της απαράδεκτης κατάστασης του στόλου που αφέθηκε στη μοίρα του μας έφεραν με leasing τα σαπάκια της Ευρώπης με τα φιμέ τζάμια και τα πολύ μικρά έως ανύπαρκτα ανοιγόμενα παράθυρα...

[pvuccino]

Απλά δεν μπορούσαν να διεκπεραιώσουν το συγκοινωνιακό έργο στις ώρες αιχμής, αν και τα ίδια αποτελούσαν τέρατα αξιοπιστίας ως Volvo άλλωστε. Δε θυμάμαι να έχω δει κάποιο από αυτά να έχει μείνει στο δρόμο. Όπως γράφεις υπήρχε η λογική της προσωρινής ανακούφισης του προβλήματος και όχι η οριστική αντιμετώπισή του. Απορώ βέβαια γιατί η τότε ΕΑΣ δεν παρήγγειλε περισσότερα αρθρωτά όταν ο ΟΑΣΘ διέθετε περισσότερα εξυπηρετώντας λιγότερο επιβατικό κοινό και συνολικά επίσης λιγότερες λεωφορειακές γραμμές. Οι ΗΣΑΠ με τα γνωστά πράσινα λεωφορεία είχαν ελάχιστες γραμμές αλλά με τα 60 μονά Volvo SB756 Σαρακάκη και κάποια  Mercedes F580 Βιαμάξ (τα τελευταία μέχρι το πρώτο μισό της δεκαετίας του 90 - είχα δει ένα από τα τελευταία στον Πειραιά και μου είχε κάνει εντύπωση) είχαν την καλύτερη ίσως συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση στην Ελλάδα και ήταν έγκλημα η ενσωμάτωσή τους στην τότε ΕΘΕΛ το 2002. Δυστυχώς ήταν θέμα πολιτικής η εγκατάλειψη της ελληνικής αμαξοποιίας που κατασκεύασε τα λεωφορεία του παρελθόντος προκειμένου να εισάγει τα Ikarus 260 και τα απαράδεκτα Chavdar B 13 20 Atlas Balkancar (ορισμένα βέβαια κατασκευάστηκαν εδώ αλλά η γενική εντύπωση δεν αλλάζει) τα οποία δεν χώνεψα ποτέ και χάρηκα για την απόσυρσή τους.
Με πρόσχημα την πανδημία και λόγω της απαράδεκτης κατάστασης του στόλου που αφέθηκε στη μοίρα του μας έφεραν με leasing τα σαπάκια της Ευρώπης με τα φιμέ τζάμια και τα πολύ μικρά έως ανύπαρκτα ανοιγόμενα παράθυρα...

Αποκλείστικα δεινόσαυρους έπι ΕΑΣ είχαν μόνο οι γραμμές 416: Αθήνα-Χολαργός, 420: Πειραιάς-Αγ.Παρασκευή, 608: Αθήνα-Γαλάτσι και 703: Πειραιάς-Αγ.Ανάργυροι Α΄. Σ' όλες τις υπόλοιπες έμπαιναν επικουρικά. Το 1989 προστέθηκαν φυσικά και τα 450: Δέλτα Φαλήρου-Χαλάνδρι και 550: Δέλτα Φαλήρου-Κηφισιά.