[N1Ellinikou]

Δημοτικό Θέατρο: Οι αρχαιολόγοι φεύγουν, το μετρό έρχεται

από τον Γιώργο Λιάλιο

Σε λίγες ημέρες, το μεγαλύτερο «εμπόδιο» στην επέκταση του μετρό στον Πειραιά θα είναι παρελθόν. Η αρχαιολογική ανασκαφή μπροστά από το Δημοτικό Θέατρο ολοκληρώθηκε και έτσι οι εργασίες κατασκευής του ομώνυμου σταθμού μπορούν πλέον να ξεκινήσουν. Παράλληλα μπαίνουν μπροστά και τα έργα για την επέκταση του τραμ στην «καρδιά» της πόλης, εξυπηρετώντας ένα διαφορετικό κομμάτι της. Οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις που έγιναν το προηγούμενο διάστημα (και θα συνεχίσουν, στην περίπτωση του μετρό, για αρκετά χρόνια ακόμα) δοκίμασαν τις αντοχές των Πειραιωτών οδηγών - με την υπόσχεση όμως της επανόρθωσης μιας σημαντικής αδικίας στην κυκλοφοριακή εξυπηρέτηση ενός από τους μεγαλύτερους δήμους της χώρας.

Παρότι ο σταθμός του Δημοτικού Θεάτρου είναι ο τελευταίος στη σειρά και συνεπώς στην αλληλουχία των εργασιών, η κοινοπραξία που κατασκευάζει την επέκταση του μετρό από την Αγία Μαρίνα προς τον Πειραιά (J&P Avax, Ghella, Alstom Transport) επέλεξε να τον θέσει στην πρώτη γραμμή των εργασιών με τον φόβο... των αρχαιολογικών ευρημάτων. Τελικά, προς απογοήτευση των αρχαιολόγων, οι φόβοι των εργολάβων διαψεύστηκαν: μπροστά από το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, όπου θα κατασκευαστεί ό σταθμός, βρέθηκαν 28 αρχαίες δεξαμενές νερού. Προ δεκαημέρου το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) αποφάσισε ότι δεν θα διατηρηθούν. Τις ημέρες αυτές οι αρχαιολόγοι ολοκληρώνουν τη δημιουργία εκμαγείων, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για τη διακόσμηση του σταθμού: όπως αποφασίστηκε, στους διαδρόμους που θα οδηγούν από το επίπεδο έκδοσης των εισιτηρίων στις αποβάθρες οι επιβάτες θα βλέπουν σε τομή, σε πραγματικές διαστάσεις, μια δεξαμενή (τα ευρήματα δεν ήταν τόσο σημαντικά ώστε να χρειαστεί ο επανασχεδιασμός του σταθμού). Τα αντίγραφα των δεξαμενών θα είναι κομμάτι μιας θεματικής έκθεσης που θα δημιουργηθεί μέσα στον σταθμό αφιερωμένη στο σύστημα ύδρευσης του Πειραιά κατά την αρχαιότητα.

Σύμφωνα με την Αττικό Μετρό, οι εργασίες εκσκαφής στον σταθμό αναμένεται να ξεκινήσουν περίπου σ’ ένα δεκαήμερο, με την κατασκευή των πασσάλων περιμετρικά του σταθμού. Οι πάσσαλοι χρησιμεύουν για τη στήριξη των πρανών, ώστε έπειτα από δύο μήνες να ξεκινήσει η εκσκαφή στο εσωτερικό της γης. Ενδιαφέροντα, αλλά όχι «επικίνδυνα» για το χρονοδιάγραμμα του έργου ήταν και τα ευρήματα στο «φρέαρ Δεληγιάννη», στο σημείο απ’ όπου θα βγει και πάλι στην επιφάνεια ο μετροπόντικας όταν ολοκληρώσει την εκσκαφή της σήραγγας. Στο σημείο βρέθηκαν τρία βοτσαλωτά δάπεδα, τα οποία αποφασίστηκε να αποσπαστούν για να διασωθούν. Μάλιστα το ένα από αυτά θα εκτεθεί με κάποιον τρόπο στον σταθμό Δημοτικό Θέατρο. Στο δεύτερο πιο «επικίνδυνο» μέτωπο, στον σταθμό του Πειραιά (δίπλα στον σταθμό του ΗΣΑΠ), οι κυρίως εργασίες δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει. Σύμφωνα με την Αττικό Μετρό, τα προβλήματα που ανέκυψαν τους προηγούμενους μήνες έχουν διευθετηθεί: ο σταθμός «μετακινήθηκε» 7 μέτρα ανατολικότερα για να αποφύγει τον αγωγό ομβρίων, ενώ οι λοιπές παρακάμψεις των δικτύων ολοκληρώθηκαν. Σε δύο μήνες από σήμερα, το εργοτάξιο θα καταλάβει τον χώρο μπροστά από τον σταθμό σε μήκος 110 μέτρων, ενώ ο δρόμος θα «μετακινηθεί» μέσα στον χώρο του λιμανιού προκειμένου να ξεκινήσουν οι εργασίες κατασκευής του σταθμού. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους του έργου, καταβάλλεται προσπάθεια ώστε να μην επηρεαστεί η λειτουργία του λιμανιού.

Οσο για τον μετροπόντικα, αυτές τις ημέρες... ξεκουράζεται, προκειμένου να διευθετηθούν κάποια προβλήματα με τη φορά των χωμάτων στην επιφάνεια. Ο μετροπόντικας έχει σκάψει ήδη 220 μέτρα και θα διανύσει ακόμα 400 μέτρα προτού φθάσει στον πρώτο σταθμό, την Αγία Βαρβάρα, στα μέσα Μαΐου. Η εκσκαφή στον σταθμό θα ολοκληρωθεί μέσα στις επόμενες 5-10 ημέρες, ενώ παράλληλα προχωρά η σκυροδέτηση (απαραίτητο να προηγηθεί πριν «τρυπήσει» το σταθμό ο μετροπόντικας). Πού βρίσκονται οι υπόλοιποι σταθμοί; Στον Κορυδαλλό και τη Νίκαια η εκσκαφή ολοκληρώνεται στα τέλη Απριλίου, ενώ στα Μανιάτικα η εκσκαφή ξεκίνησε πριν από 15 ημέρες. Γενικά το χρονοδιάγραμμα του έργου βρίσκεται πίσω, από 4 μήνες (στην πορεία του μετροπόντικα) έως 8 μήνες (στο Δημοτικό Θέατρο), καθυστέρηση που θεωρείται ελεγχόμενη και μπορεί εν μέρει να «απορροφηθεί» από τον κατασκευαστή. Το έργο έχει ημερομηνία παράδοσης τις αρχές του 2017.

Ολόκληρη η είδηση, αλλά και φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ