[antonis]

Η εμπειρία από το Λονδίνο είναι:

1. Φόρτιση των οχημάτων μόνο στο αμαξοστάσιο. Οι δοκιμαστικές εγκαταστάσεις σε αφετηρίες εγκαταλείφθηκαν
   
2. Οι εταιρείες παραγγέλνουν πιο πολλά οχήματα από ότι με θερμικά λεωφορεία για το ίδιο έργο
   
3. Αναγνωρίζεται ότι οι μπαταρίες θα πρέπει να αλλαχθούν στην διάρκεια ζωής του οχήματος (με σημαντικό κόστος)
   

Ο τρόπος φόρτισης των οχημάτων εξαρτάται από τον τύπο των μπαταριών. Κάποιοι τύποι μπαταριών μπορούν - και πρέπει- να φορτίζονται και ενδιάμεσα. Άλλοι τύποι όμως ενδείκνυνται μόνο για αργή φόρτιση που γίνεται την νύχτα στο αμαξοστάσιο. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το citaro στην έκδοση με μπαταρία στερεής κατάστασης και χωρητικότητα 441 kwh που είναι επαρκής για περισσότερα από 300 χλμ. Εξάλλου υπάρχουν λεωφορεία με αυτονομία 100 χλμ., οπότε αναγκαστικά θα πρέπει να φορτιστούν ενδιάμεσα  στην αφετηρία μια-δυο φορές επί ένα δεκάλεπτο και άλλα με αυτονομία που ξεπερνά τα 250 χλμ και μεγαλύτερο κόστος βέβαια που κάνουν περιττή την ενδιάμεση φόρτιση.