ΠΗΓΗ: http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/09..._9786.html
(Γραμμένο από οδηγό)
Ακούω πολλούς να απορούν για το πώς έφτασε η ΕΘΕΛ και ο ΟΑΣΑ να χρωστούν τόσα δις στις τράπεζες, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα αυτά που βιώνουμε σήμερα αλλά και αυτά που θα έρθουν στο μέλλον. Οι περισσότεροι (που δεν γνωρίζουν) εντοπίζουν το πρόβλημα στην κακοδιαχείρηση. Πολλά έξοδα λόγω σπαταλών και μειωμένα έσοδα λόγω έλειψης ελέγχου των εισητηρίων. Ενώ πράγματι η κακοδιαχείρηση είναι ένα πρόβλημα, ειδικά η εισητηριοδιαφυγή, εντούτοις είναι το μικρότερο. Σε πολύ λίγο βαθμό οφείλεται για την σημερινή κατάσταση. Η ευθύνη είναι αποκλειστικά των κυβερνήσεων που κυβέρνησαν την χώρα και ειδικότερα της κυβέρνησης που έφτιαξε την ΕΘΕΛ. Από την πρώτη μέρα λειτουργίας της εταιρίας είχε προδιαγραφεί και ο θάνατος της. Έναν θάνατο που η καλή διαχείρηση θα καθυστερούσε αλλά δεν θα μπορούσε να αποτρέψει. Εξηγούμε: Η ΕΘΕΛ και κατ επέκταση ο ΟΑΣΑ επιτελούν κοινωνικό έργο. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν με ιδιωτικά κριτήρια αν δεν επιδοτούνται από το κράτος, πολύ απλά γιατί δεν μπορούν να πάνε το εισητήριο στα 3 ευρώ. Όταν ένας οργανισμός αστικής συγκοινωνίας επιτελεί κοινωνικό έργο αυτό σημαίνει ότι με μικρό εισητήριο πηγαίνει παντού και πάντα. Σε «άγονες» γραμμές που δεν αφήνουν κέρδος το λεωφορείο πηγαίνει πρωί, απόγευμα, νύχτα, κυριακές, αργίες. Τι κρατάει ζωντανό έναν οργανισμό που επιτελεί κοινωνικό έργο; Η κρατική επιχορήγηση. Είναι η φύση του έργου του τέτοια που δεν μπορεί να βγάλει όχι κέρδος αλλά ούτε καν τα έξοδα του. Εδώ λοιπόν είναι η μεγάλη παγίδα. Οι κυβερνήσεις αντί να δίνουν την επιχορήγηση που θα κάλυπτε τον προϋπολογισμό, έστελναν (και στέλνουν) τον ΟΑΣΑ να δανείζεται από τις τράπεζες με εγγυητή το κράτος. Έλεγαν δηλαδή « για να μην φαίνονται τα έξοδα μεγάλα στον κρατικό προϋπολογισμό, πήγαινε δανείσου με δική μου εγγύηση και είναι το ίδιο πράγμα. Αφού εγώ (το κράτος) θα τα πληρώσω είναι σαν να σου δίνω την επιδότηση σου». Τα δάνεια αυτά, η επιδότηση που οφείλει να δίνει το κράτος δηλαδή, είναι που εμφανίζονται σήμερα σαν το «τεράστιο έλειμα» της ΕΘΕΛ και του ΟΑΣΑ. Καταλάβατε την κομπίνα; Εκεί που μας χρώσταγαν μας παίρνουν και το βόδι. Αυτή είναι η ουσία και η βάση όλων των προβλημάτων μας.
(Γραμμένο από οδηγό)
Ακούω πολλούς να απορούν για το πώς έφτασε η ΕΘΕΛ και ο ΟΑΣΑ να χρωστούν τόσα δις στις τράπεζες, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα αυτά που βιώνουμε σήμερα αλλά και αυτά που θα έρθουν στο μέλλον. Οι περισσότεροι (που δεν γνωρίζουν) εντοπίζουν το πρόβλημα στην κακοδιαχείρηση. Πολλά έξοδα λόγω σπαταλών και μειωμένα έσοδα λόγω έλειψης ελέγχου των εισητηρίων. Ενώ πράγματι η κακοδιαχείρηση είναι ένα πρόβλημα, ειδικά η εισητηριοδιαφυγή, εντούτοις είναι το μικρότερο. Σε πολύ λίγο βαθμό οφείλεται για την σημερινή κατάσταση. Η ευθύνη είναι αποκλειστικά των κυβερνήσεων που κυβέρνησαν την χώρα και ειδικότερα της κυβέρνησης που έφτιαξε την ΕΘΕΛ. Από την πρώτη μέρα λειτουργίας της εταιρίας είχε προδιαγραφεί και ο θάνατος της. Έναν θάνατο που η καλή διαχείρηση θα καθυστερούσε αλλά δεν θα μπορούσε να αποτρέψει. Εξηγούμε: Η ΕΘΕΛ και κατ επέκταση ο ΟΑΣΑ επιτελούν κοινωνικό έργο. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν με ιδιωτικά κριτήρια αν δεν επιδοτούνται από το κράτος, πολύ απλά γιατί δεν μπορούν να πάνε το εισητήριο στα 3 ευρώ. Όταν ένας οργανισμός αστικής συγκοινωνίας επιτελεί κοινωνικό έργο αυτό σημαίνει ότι με μικρό εισητήριο πηγαίνει παντού και πάντα. Σε «άγονες» γραμμές που δεν αφήνουν κέρδος το λεωφορείο πηγαίνει πρωί, απόγευμα, νύχτα, κυριακές, αργίες. Τι κρατάει ζωντανό έναν οργανισμό που επιτελεί κοινωνικό έργο; Η κρατική επιχορήγηση. Είναι η φύση του έργου του τέτοια που δεν μπορεί να βγάλει όχι κέρδος αλλά ούτε καν τα έξοδα του. Εδώ λοιπόν είναι η μεγάλη παγίδα. Οι κυβερνήσεις αντί να δίνουν την επιχορήγηση που θα κάλυπτε τον προϋπολογισμό, έστελναν (και στέλνουν) τον ΟΑΣΑ να δανείζεται από τις τράπεζες με εγγυητή το κράτος. Έλεγαν δηλαδή « για να μην φαίνονται τα έξοδα μεγάλα στον κρατικό προϋπολογισμό, πήγαινε δανείσου με δική μου εγγύηση και είναι το ίδιο πράγμα. Αφού εγώ (το κράτος) θα τα πληρώσω είναι σαν να σου δίνω την επιδότηση σου». Τα δάνεια αυτά, η επιδότηση που οφείλει να δίνει το κράτος δηλαδή, είναι που εμφανίζονται σήμερα σαν το «τεράστιο έλειμα» της ΕΘΕΛ και του ΟΑΣΑ. Καταλάβατε την κομπίνα; Εκεί που μας χρώσταγαν μας παίρνουν και το βόδι. Αυτή είναι η ουσία και η βάση όλων των προβλημάτων μας.
114, 115, 149, 170, Ε22 (το Γ1 να 'ταν κι άλλο.........)