024: ΑΓ.ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ-ΣΤ.ΑΤΤΙΚΗ-ΣΤ.ΛΑΡΙΣΗΣ
Με τη σημερινή της μορφή, η γραμμή λειτουργεί από το 2010. Πριν απ’ αυτό όμως υπήρχε ως το «διακεντρικό» 024: Αγ.Ανάργυροι-Στ.Αγ.Ιωάννης (μέσω Κηφισού) για 41 ολόκληρα χρόνια! (με μια μικρή… διακοπή!
) Η ημερομηνία της ίδρυσής του είναι η 18η Ιουνίου του 1969, όταν σε μια προσπάθεια της Δικτατορίας να απομακρυνθούν οι αφετηρίες από την Ακαδημία, συνενώνονται οι γραμμές 34: Αθήνα-Κυνοσάργους και 63: Ομόνοια-Τρεις Γέφυρες στο διακεντρικό 63/34: Τρεις Γέφυρες-Κυνοσάργους. Οι δύο αυτές γραμμές ήταν από τις πρώτες γραμμές που λειτούργησαν στην Αθήνα και η ιστορία τους κρατάει από τη δεκαετία του ’20.
Η γραμμή Κυνοσάργους πρωτολειτούργησε γύρω στα 1925-1926 με αριθμό και ονομασία 28: Πλατ.Κλαυθμώνος-Κυνοσάργους. Αφετηρία είχε στο πίσω μέρος της Πλ.Κλαυθμώνος και αμφίδρομη διαδρομή μέσω Δραγατσανίου, Σταδίου, Κοραή, Πανεπιστημίου, Αμαλίας, Συγγρού και Φραντζή, τερματίζοντας στο ύψος της σημερινής οδού Θεοδ.Βρεσθένης. (για όσους θυμούνται, μέχρι και την κατάργηση του τμήματος αυτού της γραμμής το 2010, η στάση εκεί είχε την ονομασία «Παλ.Τέρμα») Η ίδια η Θεοδ.Βρεσθένης φυσικά δεν υπάρχει ακόμα (η περιοχή είναι ακόμη άκτιστη) και έτσι η διέλευση γίνεται από Αμβρ.Φραντζή. Γύρω στα 1932, η γραμμή επεκτείνεται στη σημερινή διασταύρωση της Φραντζή με την Ηλία Ηλιού, αν και τα περισσότερα δρομολόγια συνεχίζουν να τερματίζουν στο «Παλαιό Τέρμα.» Με την επαναρίθμηση του 1940, η γραμμή μετονομάζεται σε 34: Πλατ.Κλαυθμώνος-Κυνοσάργους, χωρίς κάποια άλλη αλλαγή διαδρομής.
Το 1948 και μετά από απαίτηση των κατοίκων του Δουργουτίου, (Ν.Κόσμος) που είχε πια ξεκινήσει να αναπτύσσεται και δεν εξυπηρετείτο πια από τη διέλευση της γραμμής Κυνοσάργους από τη Φραντζή, το 34 αποκτά και… αδερφάκι, τη γραμμή 112: Πλατ.Κλαυθμώνος-Αγ.Γεώργιος. (Δουργούτι) Η νέα γραμμή έχει την ίδια διαδρομή με το 34, αλλά στρίβει από την Αμβρ.Φραντζή στην Ιππώνακτος και μέσω της οδού Ρουμπέση καταλήγει στο τέρμα του, στην πλατεϊτσα στη συμβολή των οδών Ρουμπέση, Λαγουμιτζή, Γκλύτση και Βασ.Μελετίου, στην οποία και αναστρέφει. Δύο χρόνια μετά και λόγω κυκλοφοριακής συμφόρησης στην Πλ.Κλαυθμώνος, (σχεδόν όλες οι γραμμές προς τα Νότια Προάστια ξεκινούσαν από εκεί) και συγκεκριμένα την 1η Ιουλίου του 1950, η αφετηρία των 34/112 μεταφέρεται στην άνοδο της Κοραή με την ίδια διαδρομή όπως πριν προς Κυνοσάργους, αλλά επιστροφή μέσω των οδών Φιλελλήνων, Πλ.Συντάγματος και Σταδίου. Δηλαδή χρησιμοποιούσαν τις οδούς αυτές (που ήταν φυσικά ακόμη αμφίδρομες) με τον αντίθετο ακριβώς τρόπο απ’ ό,τι σήμερα, που είναι βέβαια μονόδρομοι!!
Το 1956 και στα πλαίσια της γενικής ανακατασκευής της Πανεπιστημίου, η αφετηρία των γραμμών μεταφέρεται στην Ακαδημίας. Οι δε γραμμές μετονομάζονται σε 34: Αθήνα-Κυνοσάργους και 112: Αθήνα-Αγ.Γεώργιος. (Δουργούτι) Στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 και μετά από πολυετείς διαμαρτυρίες των κατοίκων, η γραμμή του Κυνοσάργους ξεκινά να διέρχεται από Θεοδ.Βρεσθένης, αλλά η γραμμή του Αγ.Γεωργίου συνεχίζει να εκτελεί την «παλιά διαδρομή» μέσω Συγγρού και Φραντζή. Με τη μονοδρόμηση δε των βασικών αξόνων του κέντρου το 1960, η αφετηρία των 34/112 μεταφέρεται στην Κοραή για ακόμα μια φορά, στην κάθοδο αυτή τη φορά με διαδρομή προς το τέρμα μέσω Σταδίου, Φιλελλήνων κτλ και προς την αφετηρία μέσω Πανεπιστημίου. Οι γραμμές παραμένουν ως έχουν έως το 1969, που όπως είδαμε το 34 συνδέεται με τη γραμμή 63: Ομόνοια-Τρεις Γέφυρες στο διακεντρικό 63/34: Τρεις Γέφυρες-Κυνοσάργους.
Η γραμμή 63: Ομόνοια-Τρεις Γέφυρες ή αλλιώς η «γραμμή Γέφυρας» όπως έγινε γνωστή για πάνω από 30 χρόνια, ξεκίνησε τη ζωή της στις αρχές της δεκαετίας του ’30 ως 34: Ομόνοια-Αγ.Μελετίου-Γέφυρα. (η ειρωνία εδώ είναι ότι η αρχική αρίθμηση της γραμμής Γέφυρας είναι η ίδια με την αρίθμηση της γραμμής Κυνοσάργους μετά το 1940!!) Είχε αφετηρία στην οδό Σωκράτους κοντά στην Αγ.Κωνσταντίνου, αμφίδρομη διαδρομή μέσω των οδών Σωκράτους και Λιοσίων και τέρμα επί της οδού Λιοσίων στο σημείο που σήμερα είναι η στάση «Τρεις Γέφυρες» των γραμμών προς Μενίδι/Άνω Λιόσια κτλ. όπου και ανέστρεφε. Ήταν δε η ΠΡΩΤΗ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΛΙΟΣΙΩΝ!! Η «Γέφυρα» ήταν ουσιαστικά η πέτρινη γέφυρα της Λιοσίων πάνω από τον (ανοιχτό τότε) Κηφισό, ενώ η γύρω περιοχή έγινε από το ’30 και μετά πόλος έλξης για τους Αθηναίους, λόγω της μεγάλης της φυσικής ομορφιάς. (από τις περιγραφές των παλαιοτέρων, ηταν κάτι σαν τη σημερινή Ρεματιά του Χαλανδρίου) Πλήθος εξοχικών κέντρων και ταβερνών δέσποζαν στο τοπίο, ενώ πολλοί από τους γνωστότερους ρεμπέτες της εποχής ξεκίνησαν την καριέρα τους εκεί.
Σχεδόν αμέσως η γραμμή επεκτάθηκε στην Πλατ.Αγ.Αναργύρων με ορισμένα δρομολόγια την ημέρα να τερματίζουν εκεί ως 34: Ομόνοια-Αγ.Ανάργυροι και λίγο αργότερα στο σημερινό Ίλιον ως 34: Σωκράτους-Λιόσσια, μέσω των οδών Χασιάς, Μπίμπιζα, Ιλίου, Αιακού και Φιλοκτήτου στην οποία και τερμάτιζε. Η Κύπρου δεν είχε διανοιχτεί ακόμα και η βασική οδός προς τα «Λιόσσια» ήταν η Μπίμπιζα, εξού και ο αρχικός Σταθμός των ΣΠΑΠ Αγ.Αναργύρων τοποθετήθηκε στη διασταύρωση της Μπίμπιζα και της Χασιάς, (υπάρχει ακόμα το κτίριο του σταθμού) με την επωνυμία «Κάτω Λιόσια» για να τον διαφοροποιήσει από τα «Άνω Λιόσια» όπου επίσης υπήρχε σταθμός. Οι Αγ.Ανάργυροι τότε δεν ήταν παρά ένας μικροοικισμός των «Κάτω Λιοσίων» και η αρχική επέκταση του 34 εκεί ήταν απλά ένα «σκαλοπάτι» για την τελική επέκταση στο Ίλιον. Μόλις έφτασε εκεί η γραμμή, το «τοπικό τέρμα» των Αγ.Αναργύρων καταργήθηκε και ενώ τα περισσότερα δρομολόγια συνέχιζαν να τερματίζουν στη «Γέφυρα,» 5-6 την ημέρα συνέχιζαν μέχρι το Ίλιον. Λίγα χρόνια αργότερα δημιουργήθηκαν νέες «υπεραστικές» γραμμές προς τη Χασιά και το Μενίδι, άλλά καθώς δεν αποβίβαζαν/επιβίβαζαν μέχρι τους Αγ.Αναργύρους, η γραμμή της Γέφυρας παρέμεινε για πολλές δεκαετίες η βασική γραμμή της Λιοσίων.
Με την επαναρίθμηση του 1940, η γραμμή μετονομάζεται σε 63: Ομόνοια-Αγ.Μελέτιος-Γέφυρα, χωρίς κάποια αλλαγή διαδρομής. Μετά την Κατοχή, προστέθηκαν στη Λιοσίων γραμμές προς Πετρούπολη, Ν.Λιόσια, Άνω Λιόσια κτλ. αλλά η γραμμή της Γέφυρας συνέχισε να είναι η μόνη που επιβιβάζει/αποβιβάζει μέχρι τις Τρεις Γέφυρες, κάτι που σταμάτησε να ισχύει μόλις τη δεκαετία του ’80!! Αυτό διατήρησε την επιβατική κίνηση και τον «κεντρικό» ρόλο του 63, παρ’ όλο που πλέον η διαδρομή του καλυπτόταν κι από άλλες γραμμές. Το 1952 και λόγω των αυξανόμενων αναγκών του Ιλίου, (Νέα Λιόσια πια) κρίθηκε αναγκαίο ο Δήμος να εξυπηρετηθεί από ξεχωριστή γραμμή με συχνότερα δρομολόγια, σε σχέση με τα 5-6 δρομολόγια του 63 που τερμάτιζαν εκεί. Έτσι δημιουργείται η γραμμή 114: Αθήνα-Νέα Λιόσια με ακριβώς ίδια διαδρομή και τέρμα με το τμήμα του 63 μετά τις Τρεις Γέφυρες (αν και τώρα πια διέρχεται από Κύπρου και όχι Μπίμπιζα) και τα 5-6 δρομολόγια της γραμμής που τερμάτιζαν εκεί, επιστρέφουν στην Πλατ.Αγ.Αναργύρων, ενώ τα περισσότερα συνεχίζουν να τερματίζουν στις Τρεις Γέφυρες. Κατά τα έτη 1960/1961 και με τη μονοδρόμηση των βασικών αξόνων του κέντρου, η γραμμή της Γέφυρας απέκτησε αφετηρία στη Σατωβριάνδου μαζί με το 115 της Πετρούπολης, με διαδρομή εξόδου τις οδούς Σωκράτους, Καματερού, Αχαρνών και Σουρμελή και εισόδου τις οδούς Λιοσίων, Μενάνδρου (τότε ξεκινούσε από τη Λιοσίων) και Σατωβριάνδου. Σ’ αυτήν περίπου τη χρονική περίοδο, η λέξη «Γέφυρα» παύει να εμφανίζεται στις προμετωπίδες της γραμμής, η οποία μετονομάζεται πια σε 63: Ομόνοια-Τρεις Γέφυρες.
Το 1969 όπως είδαμε και στα πλαίσια της απομάκρυνσης των αφετηριών από το κέντρο που ξεκίνησε η Δικτατορία, οι γραμμές 34 και 63 συνενώνονται στο διακεντρικό 63/34: Τρεις Γέφυρες-Κυνοσάργους. Λόγω του μεγαλύτερου πλέον μήκους της γραμμής, τα δρομολόγια που τερμάτιζαν στην Πλατ.Αγ.Αναργύρων σταματούν (άλλωστε η Πλατεία εξυπηρετείται ήδη από πλήθος διερχομένων γραμμών, καθως και από το 113: Ομόνοια-Αγ.Ανάργυροι/βλέπε Κεφάλαιο Γ10) και όλα πια τα οχήματα αναστρέφουν στις Τρεις Γέφυρες. Η «συνδετική» διαδρομή της γραμμής στο κέντρο διαμορφώνεται όπως τη γνωρίζαμε και πριν το 2010, δηλαδή προς Κυνοσάργους μέσω Λιοσίων, Καματερού, Χαλκοκονδύλη, Ακαδημίας, Βασ.Σοφίας και Αμαλίας και προς Τρεις Γέφυρες μέσω Πανεπιστημίου, Πλατ.Ομονοίας, Γ΄ Σεπτεμβρίου, Στουρνάρη, Αχαρνών και Σουρμελή. Λίγα χρόνια μετά, η γραμμή αφήνει το «παραδοσιακό» της τέρμα και επεκτείνεται μέσω των οδών Ανθ/γου Ρεγγούκου, Νιρβάνα και Κουρτίδου, τερματίζοντας στη συμβολή της με την οδό Βικελά. Την ίδια περίοδο, αλλάζει και η διαδρομή του 112: Αθήνα-Αγ.Γεώργιος (Δουργούτι) και διέρχεται πια και αυτό από τη Θεοδ.Βρεσθένης μαζί με το 63/34, ενώ η αφετηρία του μεταφέρεται στη Ρήγα Φερραίου, με διαδρομή εξόδου μέσω Ακαδημίας, Βασ.Σοφίας και Βασ.Αμαλίας.
Το 1981 και με το νέο σύστημα αρίθμησης της ΕΑΣ το 63/34 γίνεται το 024: Κυνοσάργους-Τρεις Γέφυρες Α΄ και το 112 γίνεται το 048: Αθήνα-Αγ.Γεώργιος. Παράλληλα, δημιουργείται και η γραμμή 029: Κυνοσάργους-Τρεις Γέφυρες Β΄ που δεν είναι παρά το πρώτο (ή το τελευταίο) δρομολόγιο της γραμμής, που καλύπτει και τη διαδρομή στον Αγ.Γεώργιο, προφανώς επειδή τότε το 048 ξεκινούσε αργότερα (ή τέλειωνε νωρίτερα) τη λειτουργία του από το 024. Η γραμμή θα καταργηθεί λίγα χρόνια αργότερα, με την παράλληλη επέκταση του ωραρίου του 048, το οποίο λόγω της μονοδρόμησης των οδών Ρουμπέση και Ιππώνακτος αλλάζει τέρμα και διαδρομή. Από τη Φραντζή στρίβει δεξιά στην Κλεοβούλου, ευθεία στην Κλεμανσώ, δεξιά στην Ηλία Ηλιού, αριστερά στην Πλατ.Μάχης Αναλάτου και δεξιά στη Λαγουμιτζή, όπου τερματίζει. Επιστρέφει όπως και πριν, μέσω Ρουμπέση και Ιππώνακτος. Την ίδια περίοδο, το τέρμα Κυνοσάργους μεταφέρεται στην οδό Κασομούλη απέναντι από την εκκλησία του Αγ.Ιωάννη και τα οχήματα της γραμμής διέρχονται από τις οδούς Φραντζή, Κασομούλη, Κάρπου και Βουλιαγμένης, ενώ επιστρέφουν από τις οδούς Κασομούλη και Φραντζή.
Γύρω στα 1982-1983, το 024 επεκτείνεται από το τέρμα του στην Κουρτίδου στην οδό Τσούντα στον Αγ.Ελευθέριο, χωρίς αλλαγή ονομασίας. Στην άνοδο διέρχεται από τις οδούς Κουρτίδου, Ζαχ.Παπαντωνίου, Κ.Παλαμά και Τσούντα, τερματίζοντας στο σημείο που σήμερα είναι η στάση «Παλ.Τέρμα» και στην κάθοδο μέσω Τσούντα, Αχαρνών και Βικελά. Έξι χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1988 και μετά την απόσυρση των διόροφων Leyland από τη γραμμή, (τα λεωφορεία αυτά δε χωρούσαν να περάσουν κάτω από τη γέφυρα της Εθνικής) επεκτείνεται εκ νέου στη σημερινή του αφετηρία στην Πλατ.Σκρα του Κόκκινου Μύλου. Η διαδρομή του είναι ίδια με σήμερα, αν και διατηρεί τη διέλευση στην άνοδο μέσω Ζαχ.Παπαντωνίου και Κ.Παλαμά και στην κάθοδο μέσω Αχαρνών και Βικελά. Την ίδια χρονιά και συγκεκριμένα την 1η Μαΐου του 1988, η γραμμή 048: Αθήνα-Αγ.Γεώργιος συνενώνεται με τη γραμμή 047: Αθήνα-Λόφος Σκουζέ στο διακεντρικό 057: Αγ.Γεώργιος-Λόφος Σκουζέ, (περισσότερα στο σχετικό κεφάλαιο) που δύο-τρία χρόνια αργότερα εγκατέλειψε τη «στενωπό» Κλεοβούλου-Κλεμανσώ για να διέλθει ευθεία από Θεοδ.Βρεσθένης, αριστερά Λαγουμιτζή και απέναντι στην Πλατ.Μάχης Αναλάτου, τερματίζοντας και πάλι στη Λαγουμιτζή.
Στις 16 Νοεμβρίου του 2000, εγκαινιάζεται το τμήμα της γραμμής 2 του Μετρό από το Σύνταγμα έως τη Δάφνη. (το τμήμα Σεπόλια-Σύνταγμα είχε ανοίξει πρώτο στις 28 Ιανουαρίου της ίδιας χρονιάς) Στα πλαίσια των εκτεταμένων αλλαγών που γίνονται στις λεωφορειακές γραμμές της περιοχής, καταργείται η γραμμή 228: Αθήνα-Δάφνη (περισσότερα στο κεφάλαιο 057) καθώς και το τμήμα Αγ.Γεωργίου του 057, το οποίο επεκτείνεται στη Δάφνη για να καλύψει το κενό της καταργημένης 228. Δημιουργείται έτσι το διακεντρικό 057: Δάφνη-Λόφος Σκουζέ, ενώ η διαδρομή του 024 αλλάζει ούτως ώστε να καλύψει το τμήμα της διαδρομής του 057 στον Αγ.Γεώργιο που καταργήθηκε, αλλά και να έχει ανταπόκριση με το Μετρό στο Σταθμό του Ν.Κόσμου. Έτσι, τα λεωφορεία πια από την αφετηρία τους στον Αγ.Ιωάννη και την Αμβρ.Φραντζή στρίβουν αριστερά στην Ηλία Ηλιού, δεξιά στη Ρουμπεσή, ευθεία στην Ιππώνακτος και ξανά αριστερά στη Φραντζή, απ’ όπου συνεχίζουν στην παλιά διαδρομή. Στην επιστροφή διέρχονται από τις οδούς Θεοδ.Βρεσθένης, Λαγουμιτζή, Ηλία Ηλιού, Κασομούλη, Κάρπου και Βουλιαγμένης, ενώ η ονομασία της γραμμής δεν αλλάζει. Παράλληλα η χάραξη στον Αγ.Ελευθέριο γίνεται όπως και σήμερα, εγκαταλείπεται δηλαδή η Κ.Παλαμά στην άνοδο για να ταυτιστεί με την κάθοδο μέσω των οδών Αχαρνών και Βικελά και να εξυπηρετήσει το Σταθμό του ΗΣΑΠ στον Αγ.Ελευθέριο και στις δύο κατευθύνσεις.
Δύο χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 2002, ξεκινούν οι εργασίες για την κατασκευή του Νέου Τραμ της Αθήνας. Αποφασίζεται λοιπόν, για να επιταχυνθούν οι εργασίες, να καταργηθεί το τμήμα Κυνοσάργους του 024, καθώς επίσης και το τρόλεϊ 10: Αθήνα-Ν.Σμύρνη-Παλ.Φάληρο, (βλέπε Κεφάλαιο 10) του οποίου η εναέριος εμπλέκεται με το έργο. Στο πλαίσιο αυτό, την 1η Ιουλίου του 2002, η γραμμή αποκτά αφετηρία στη Χαλκοκονδύλη (μαζί με το Γ9), με την ονομασία 024: Χαλκοκονδύλη-Τρεις Γέφυρες-Αγ.Ανάργυροι. Την ίδια μέρα, δημιουργείται και η νέα λεωφορειακή γραμμή 110: Πλ.Κολοκοτρώνη-Ν.Σμύρνη-Παλ.Φάληρο, που αντικαθιστά το τρόλεϊ 10, αλλά αντί να διέλθει από Συγγρού και Εφέσου όπως το 10, χρησιμοποιεί τις οδούς Θεοδ.Βρεσθένης, Φραντζή, Ηλία Ηλιού και Μάχης Αναλάτου, εξυπηρετώντας έτσι τους κατοίκους του Ν.Κόσμου, που δε θα είχαν πια το 024. Η αφετηρία στη Χαλκοκονδύλη δε θα κρατήσει ούτε… μήνα αφού οι κάτοικοι των Αγ.Αναργύρων και της Λιοσίων διαμαρτύρονται εντονότατα για την απώλεια της σύνδεσής τους με το κέντρο, με αποτέλεσμα η γραμμή να γίνει κυκλική στην Ακαδημία, με την ονομασία 024: Αγ.Ανάργυροι-Τρεις Γέφυρες-Πανεπιστημίου (κυκλική), αναστρέφοντας στην Ομήρου.
Το Φεβρουάριο του 2005 και αφού το Τραμ μετράει έξι μήνες ζωής, το 024 επιστρέφει στον Αγ.Ιωάννη με την ίδια ακριβώς μορφή που είχε πριν το 2002, αλλά πλέον με την ονομασία 024: Αγ.Ανάργυροι-Στ.Αγ.Ιωάννης. Το 110 όμως συνεχίζει τη λειτουργία του, μιας και το τρόλεϊ δεν είναι δυνατό να επανέλθει στην Ελ.Βενιζέλου, λόγω της εναερίου του τραμ. Έτσι οι κάτοικοι του Ν.Κόσμου εξυπηρετούνται και από τις δύο γραμμές, μέχρι την 1η Απριλίου του 2006, όταν αποφασίζεται η τελική κατάργηση του 110 ως ανταγωνιστικό του τραμ. Το Νοέμβριο του 2007, η γραμμή μετονομάζεται σε 024: Αγ.Ανάργυροι-Στ.Αγ.Ιωάννης (μέσω Κηφισού), χωρίς αλλαγή διαδρομής, ενώ στις αρχες του 2009 το τέρμα του στον Αγ.Ιωάννη μεταφέρεται ακριβώς απέναντι, (στο ρεύμα προς Βουλιαγμένης) πίσω ακριβώς από το τέρμα του τρόλεϊ 4, που από το Νοέμβριο του προηγούμενου έτους είχε επεκταθεί στον Αγ.Ιωάννη. Η διαδρομή του προς Αγ.Αναργύρους γίνεται πια μέσω των οδών Κασομούλη, Βουλιαγμένης, Καφαντάρη, Ηλιουπόλεως, Ηλία Ηλιού, Ρουμπέση κτλ και η διαδρομή προς Αγ.Ιωάννη μέσω Μάχης Αναλάτου, Ηλία Ηλιού και Κασομούλη.
Τελικά στις 16 Δεκεμβρίου του 2010 και στα πλαίσια μαζικών περικοπών, το 024 γίνεται κυκλικό στο Σταθ.Λαρίσης και παίρνει τη σημερινή του μορφή ως 024: Αγ.Ανάργυροι-Στ.Αττική-Στ.Λαρίσης (κυκλική), μιας και το υπόλοιπο κομμάτι θεωρείται «παράλληλο» με το Μετρό. Επίσης την ίδια ημέρα καταργείται και το τμήμα Δάφνης της γραμμής 057: Στ.Δάφνης-Λόφος Σκουζέ (που γίνεται τοπικό στην Ομόνοια), ενώ δημιουργείται η νέα γραμμή 202: Στ.Δάφνης-Στ.Συγγρού Φιξ (κυκλική), που δεν είναι παρά ένα «ράψιμο» των κομμένων τμημάτων Δάφνης και Αγ.Ιωάννη των 024/057. Παρ’ όλα αυτά και η γραμμή αυτή θα καταργηθεί τρία χρόνια αργότερα, λόγω κακού σχεδιασμού και τραγικών συχνοτήτων που την απαξιώνουν, στις 2 Ιουλίου του 2013. (Περισσότερες πληροφορίες στο Κεφάλαιο 057)
Με τη σημερινή της μορφή, η γραμμή λειτουργεί από το 2010. Πριν απ’ αυτό όμως υπήρχε ως το «διακεντρικό» 024: Αγ.Ανάργυροι-Στ.Αγ.Ιωάννης (μέσω Κηφισού) για 41 ολόκληρα χρόνια! (με μια μικρή… διακοπή!
) Η ημερομηνία της ίδρυσής του είναι η 18η Ιουνίου του 1969, όταν σε μια προσπάθεια της Δικτατορίας να απομακρυνθούν οι αφετηρίες από την Ακαδημία, συνενώνονται οι γραμμές 34: Αθήνα-Κυνοσάργους και 63: Ομόνοια-Τρεις Γέφυρες στο διακεντρικό 63/34: Τρεις Γέφυρες-Κυνοσάργους. Οι δύο αυτές γραμμές ήταν από τις πρώτες γραμμές που λειτούργησαν στην Αθήνα και η ιστορία τους κρατάει από τη δεκαετία του ’20. Η γραμμή Κυνοσάργους πρωτολειτούργησε γύρω στα 1925-1926 με αριθμό και ονομασία 28: Πλατ.Κλαυθμώνος-Κυνοσάργους. Αφετηρία είχε στο πίσω μέρος της Πλ.Κλαυθμώνος και αμφίδρομη διαδρομή μέσω Δραγατσανίου, Σταδίου, Κοραή, Πανεπιστημίου, Αμαλίας, Συγγρού και Φραντζή, τερματίζοντας στο ύψος της σημερινής οδού Θεοδ.Βρεσθένης. (για όσους θυμούνται, μέχρι και την κατάργηση του τμήματος αυτού της γραμμής το 2010, η στάση εκεί είχε την ονομασία «Παλ.Τέρμα») Η ίδια η Θεοδ.Βρεσθένης φυσικά δεν υπάρχει ακόμα (η περιοχή είναι ακόμη άκτιστη) και έτσι η διέλευση γίνεται από Αμβρ.Φραντζή. Γύρω στα 1932, η γραμμή επεκτείνεται στη σημερινή διασταύρωση της Φραντζή με την Ηλία Ηλιού, αν και τα περισσότερα δρομολόγια συνεχίζουν να τερματίζουν στο «Παλαιό Τέρμα.» Με την επαναρίθμηση του 1940, η γραμμή μετονομάζεται σε 34: Πλατ.Κλαυθμώνος-Κυνοσάργους, χωρίς κάποια άλλη αλλαγή διαδρομής.
Το 1948 και μετά από απαίτηση των κατοίκων του Δουργουτίου, (Ν.Κόσμος) που είχε πια ξεκινήσει να αναπτύσσεται και δεν εξυπηρετείτο πια από τη διέλευση της γραμμής Κυνοσάργους από τη Φραντζή, το 34 αποκτά και… αδερφάκι, τη γραμμή 112: Πλατ.Κλαυθμώνος-Αγ.Γεώργιος. (Δουργούτι) Η νέα γραμμή έχει την ίδια διαδρομή με το 34, αλλά στρίβει από την Αμβρ.Φραντζή στην Ιππώνακτος και μέσω της οδού Ρουμπέση καταλήγει στο τέρμα του, στην πλατεϊτσα στη συμβολή των οδών Ρουμπέση, Λαγουμιτζή, Γκλύτση και Βασ.Μελετίου, στην οποία και αναστρέφει. Δύο χρόνια μετά και λόγω κυκλοφοριακής συμφόρησης στην Πλ.Κλαυθμώνος, (σχεδόν όλες οι γραμμές προς τα Νότια Προάστια ξεκινούσαν από εκεί) και συγκεκριμένα την 1η Ιουλίου του 1950, η αφετηρία των 34/112 μεταφέρεται στην άνοδο της Κοραή με την ίδια διαδρομή όπως πριν προς Κυνοσάργους, αλλά επιστροφή μέσω των οδών Φιλελλήνων, Πλ.Συντάγματος και Σταδίου. Δηλαδή χρησιμοποιούσαν τις οδούς αυτές (που ήταν φυσικά ακόμη αμφίδρομες) με τον αντίθετο ακριβώς τρόπο απ’ ό,τι σήμερα, που είναι βέβαια μονόδρομοι!!
Το 1956 και στα πλαίσια της γενικής ανακατασκευής της Πανεπιστημίου, η αφετηρία των γραμμών μεταφέρεται στην Ακαδημίας. Οι δε γραμμές μετονομάζονται σε 34: Αθήνα-Κυνοσάργους και 112: Αθήνα-Αγ.Γεώργιος. (Δουργούτι) Στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 και μετά από πολυετείς διαμαρτυρίες των κατοίκων, η γραμμή του Κυνοσάργους ξεκινά να διέρχεται από Θεοδ.Βρεσθένης, αλλά η γραμμή του Αγ.Γεωργίου συνεχίζει να εκτελεί την «παλιά διαδρομή» μέσω Συγγρού και Φραντζή. Με τη μονοδρόμηση δε των βασικών αξόνων του κέντρου το 1960, η αφετηρία των 34/112 μεταφέρεται στην Κοραή για ακόμα μια φορά, στην κάθοδο αυτή τη φορά με διαδρομή προς το τέρμα μέσω Σταδίου, Φιλελλήνων κτλ και προς την αφετηρία μέσω Πανεπιστημίου. Οι γραμμές παραμένουν ως έχουν έως το 1969, που όπως είδαμε το 34 συνδέεται με τη γραμμή 63: Ομόνοια-Τρεις Γέφυρες στο διακεντρικό 63/34: Τρεις Γέφυρες-Κυνοσάργους.
Η γραμμή 63: Ομόνοια-Τρεις Γέφυρες ή αλλιώς η «γραμμή Γέφυρας» όπως έγινε γνωστή για πάνω από 30 χρόνια, ξεκίνησε τη ζωή της στις αρχές της δεκαετίας του ’30 ως 34: Ομόνοια-Αγ.Μελετίου-Γέφυρα. (η ειρωνία εδώ είναι ότι η αρχική αρίθμηση της γραμμής Γέφυρας είναι η ίδια με την αρίθμηση της γραμμής Κυνοσάργους μετά το 1940!!) Είχε αφετηρία στην οδό Σωκράτους κοντά στην Αγ.Κωνσταντίνου, αμφίδρομη διαδρομή μέσω των οδών Σωκράτους και Λιοσίων και τέρμα επί της οδού Λιοσίων στο σημείο που σήμερα είναι η στάση «Τρεις Γέφυρες» των γραμμών προς Μενίδι/Άνω Λιόσια κτλ. όπου και ανέστρεφε. Ήταν δε η ΠΡΩΤΗ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΛΙΟΣΙΩΝ!! Η «Γέφυρα» ήταν ουσιαστικά η πέτρινη γέφυρα της Λιοσίων πάνω από τον (ανοιχτό τότε) Κηφισό, ενώ η γύρω περιοχή έγινε από το ’30 και μετά πόλος έλξης για τους Αθηναίους, λόγω της μεγάλης της φυσικής ομορφιάς. (από τις περιγραφές των παλαιοτέρων, ηταν κάτι σαν τη σημερινή Ρεματιά του Χαλανδρίου) Πλήθος εξοχικών κέντρων και ταβερνών δέσποζαν στο τοπίο, ενώ πολλοί από τους γνωστότερους ρεμπέτες της εποχής ξεκίνησαν την καριέρα τους εκεί.
Σχεδόν αμέσως η γραμμή επεκτάθηκε στην Πλατ.Αγ.Αναργύρων με ορισμένα δρομολόγια την ημέρα να τερματίζουν εκεί ως 34: Ομόνοια-Αγ.Ανάργυροι και λίγο αργότερα στο σημερινό Ίλιον ως 34: Σωκράτους-Λιόσσια, μέσω των οδών Χασιάς, Μπίμπιζα, Ιλίου, Αιακού και Φιλοκτήτου στην οποία και τερμάτιζε. Η Κύπρου δεν είχε διανοιχτεί ακόμα και η βασική οδός προς τα «Λιόσσια» ήταν η Μπίμπιζα, εξού και ο αρχικός Σταθμός των ΣΠΑΠ Αγ.Αναργύρων τοποθετήθηκε στη διασταύρωση της Μπίμπιζα και της Χασιάς, (υπάρχει ακόμα το κτίριο του σταθμού) με την επωνυμία «Κάτω Λιόσια» για να τον διαφοροποιήσει από τα «Άνω Λιόσια» όπου επίσης υπήρχε σταθμός. Οι Αγ.Ανάργυροι τότε δεν ήταν παρά ένας μικροοικισμός των «Κάτω Λιοσίων» και η αρχική επέκταση του 34 εκεί ήταν απλά ένα «σκαλοπάτι» για την τελική επέκταση στο Ίλιον. Μόλις έφτασε εκεί η γραμμή, το «τοπικό τέρμα» των Αγ.Αναργύρων καταργήθηκε και ενώ τα περισσότερα δρομολόγια συνέχιζαν να τερματίζουν στη «Γέφυρα,» 5-6 την ημέρα συνέχιζαν μέχρι το Ίλιον. Λίγα χρόνια αργότερα δημιουργήθηκαν νέες «υπεραστικές» γραμμές προς τη Χασιά και το Μενίδι, άλλά καθώς δεν αποβίβαζαν/επιβίβαζαν μέχρι τους Αγ.Αναργύρους, η γραμμή της Γέφυρας παρέμεινε για πολλές δεκαετίες η βασική γραμμή της Λιοσίων.
Με την επαναρίθμηση του 1940, η γραμμή μετονομάζεται σε 63: Ομόνοια-Αγ.Μελέτιος-Γέφυρα, χωρίς κάποια αλλαγή διαδρομής. Μετά την Κατοχή, προστέθηκαν στη Λιοσίων γραμμές προς Πετρούπολη, Ν.Λιόσια, Άνω Λιόσια κτλ. αλλά η γραμμή της Γέφυρας συνέχισε να είναι η μόνη που επιβιβάζει/αποβιβάζει μέχρι τις Τρεις Γέφυρες, κάτι που σταμάτησε να ισχύει μόλις τη δεκαετία του ’80!! Αυτό διατήρησε την επιβατική κίνηση και τον «κεντρικό» ρόλο του 63, παρ’ όλο που πλέον η διαδρομή του καλυπτόταν κι από άλλες γραμμές. Το 1952 και λόγω των αυξανόμενων αναγκών του Ιλίου, (Νέα Λιόσια πια) κρίθηκε αναγκαίο ο Δήμος να εξυπηρετηθεί από ξεχωριστή γραμμή με συχνότερα δρομολόγια, σε σχέση με τα 5-6 δρομολόγια του 63 που τερμάτιζαν εκεί. Έτσι δημιουργείται η γραμμή 114: Αθήνα-Νέα Λιόσια με ακριβώς ίδια διαδρομή και τέρμα με το τμήμα του 63 μετά τις Τρεις Γέφυρες (αν και τώρα πια διέρχεται από Κύπρου και όχι Μπίμπιζα) και τα 5-6 δρομολόγια της γραμμής που τερμάτιζαν εκεί, επιστρέφουν στην Πλατ.Αγ.Αναργύρων, ενώ τα περισσότερα συνεχίζουν να τερματίζουν στις Τρεις Γέφυρες. Κατά τα έτη 1960/1961 και με τη μονοδρόμηση των βασικών αξόνων του κέντρου, η γραμμή της Γέφυρας απέκτησε αφετηρία στη Σατωβριάνδου μαζί με το 115 της Πετρούπολης, με διαδρομή εξόδου τις οδούς Σωκράτους, Καματερού, Αχαρνών και Σουρμελή και εισόδου τις οδούς Λιοσίων, Μενάνδρου (τότε ξεκινούσε από τη Λιοσίων) και Σατωβριάνδου. Σ’ αυτήν περίπου τη χρονική περίοδο, η λέξη «Γέφυρα» παύει να εμφανίζεται στις προμετωπίδες της γραμμής, η οποία μετονομάζεται πια σε 63: Ομόνοια-Τρεις Γέφυρες.
Το 1969 όπως είδαμε και στα πλαίσια της απομάκρυνσης των αφετηριών από το κέντρο που ξεκίνησε η Δικτατορία, οι γραμμές 34 και 63 συνενώνονται στο διακεντρικό 63/34: Τρεις Γέφυρες-Κυνοσάργους. Λόγω του μεγαλύτερου πλέον μήκους της γραμμής, τα δρομολόγια που τερμάτιζαν στην Πλατ.Αγ.Αναργύρων σταματούν (άλλωστε η Πλατεία εξυπηρετείται ήδη από πλήθος διερχομένων γραμμών, καθως και από το 113: Ομόνοια-Αγ.Ανάργυροι/βλέπε Κεφάλαιο Γ10) και όλα πια τα οχήματα αναστρέφουν στις Τρεις Γέφυρες. Η «συνδετική» διαδρομή της γραμμής στο κέντρο διαμορφώνεται όπως τη γνωρίζαμε και πριν το 2010, δηλαδή προς Κυνοσάργους μέσω Λιοσίων, Καματερού, Χαλκοκονδύλη, Ακαδημίας, Βασ.Σοφίας και Αμαλίας και προς Τρεις Γέφυρες μέσω Πανεπιστημίου, Πλατ.Ομονοίας, Γ΄ Σεπτεμβρίου, Στουρνάρη, Αχαρνών και Σουρμελή. Λίγα χρόνια μετά, η γραμμή αφήνει το «παραδοσιακό» της τέρμα και επεκτείνεται μέσω των οδών Ανθ/γου Ρεγγούκου, Νιρβάνα και Κουρτίδου, τερματίζοντας στη συμβολή της με την οδό Βικελά. Την ίδια περίοδο, αλλάζει και η διαδρομή του 112: Αθήνα-Αγ.Γεώργιος (Δουργούτι) και διέρχεται πια και αυτό από τη Θεοδ.Βρεσθένης μαζί με το 63/34, ενώ η αφετηρία του μεταφέρεται στη Ρήγα Φερραίου, με διαδρομή εξόδου μέσω Ακαδημίας, Βασ.Σοφίας και Βασ.Αμαλίας.
Το 1981 και με το νέο σύστημα αρίθμησης της ΕΑΣ το 63/34 γίνεται το 024: Κυνοσάργους-Τρεις Γέφυρες Α΄ και το 112 γίνεται το 048: Αθήνα-Αγ.Γεώργιος. Παράλληλα, δημιουργείται και η γραμμή 029: Κυνοσάργους-Τρεις Γέφυρες Β΄ που δεν είναι παρά το πρώτο (ή το τελευταίο) δρομολόγιο της γραμμής, που καλύπτει και τη διαδρομή στον Αγ.Γεώργιο, προφανώς επειδή τότε το 048 ξεκινούσε αργότερα (ή τέλειωνε νωρίτερα) τη λειτουργία του από το 024. Η γραμμή θα καταργηθεί λίγα χρόνια αργότερα, με την παράλληλη επέκταση του ωραρίου του 048, το οποίο λόγω της μονοδρόμησης των οδών Ρουμπέση και Ιππώνακτος αλλάζει τέρμα και διαδρομή. Από τη Φραντζή στρίβει δεξιά στην Κλεοβούλου, ευθεία στην Κλεμανσώ, δεξιά στην Ηλία Ηλιού, αριστερά στην Πλατ.Μάχης Αναλάτου και δεξιά στη Λαγουμιτζή, όπου τερματίζει. Επιστρέφει όπως και πριν, μέσω Ρουμπέση και Ιππώνακτος. Την ίδια περίοδο, το τέρμα Κυνοσάργους μεταφέρεται στην οδό Κασομούλη απέναντι από την εκκλησία του Αγ.Ιωάννη και τα οχήματα της γραμμής διέρχονται από τις οδούς Φραντζή, Κασομούλη, Κάρπου και Βουλιαγμένης, ενώ επιστρέφουν από τις οδούς Κασομούλη και Φραντζή.
Γύρω στα 1982-1983, το 024 επεκτείνεται από το τέρμα του στην Κουρτίδου στην οδό Τσούντα στον Αγ.Ελευθέριο, χωρίς αλλαγή ονομασίας. Στην άνοδο διέρχεται από τις οδούς Κουρτίδου, Ζαχ.Παπαντωνίου, Κ.Παλαμά και Τσούντα, τερματίζοντας στο σημείο που σήμερα είναι η στάση «Παλ.Τέρμα» και στην κάθοδο μέσω Τσούντα, Αχαρνών και Βικελά. Έξι χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1988 και μετά την απόσυρση των διόροφων Leyland από τη γραμμή, (τα λεωφορεία αυτά δε χωρούσαν να περάσουν κάτω από τη γέφυρα της Εθνικής) επεκτείνεται εκ νέου στη σημερινή του αφετηρία στην Πλατ.Σκρα του Κόκκινου Μύλου. Η διαδρομή του είναι ίδια με σήμερα, αν και διατηρεί τη διέλευση στην άνοδο μέσω Ζαχ.Παπαντωνίου και Κ.Παλαμά και στην κάθοδο μέσω Αχαρνών και Βικελά. Την ίδια χρονιά και συγκεκριμένα την 1η Μαΐου του 1988, η γραμμή 048: Αθήνα-Αγ.Γεώργιος συνενώνεται με τη γραμμή 047: Αθήνα-Λόφος Σκουζέ στο διακεντρικό 057: Αγ.Γεώργιος-Λόφος Σκουζέ, (περισσότερα στο σχετικό κεφάλαιο) που δύο-τρία χρόνια αργότερα εγκατέλειψε τη «στενωπό» Κλεοβούλου-Κλεμανσώ για να διέλθει ευθεία από Θεοδ.Βρεσθένης, αριστερά Λαγουμιτζή και απέναντι στην Πλατ.Μάχης Αναλάτου, τερματίζοντας και πάλι στη Λαγουμιτζή.
Στις 16 Νοεμβρίου του 2000, εγκαινιάζεται το τμήμα της γραμμής 2 του Μετρό από το Σύνταγμα έως τη Δάφνη. (το τμήμα Σεπόλια-Σύνταγμα είχε ανοίξει πρώτο στις 28 Ιανουαρίου της ίδιας χρονιάς) Στα πλαίσια των εκτεταμένων αλλαγών που γίνονται στις λεωφορειακές γραμμές της περιοχής, καταργείται η γραμμή 228: Αθήνα-Δάφνη (περισσότερα στο κεφάλαιο 057) καθώς και το τμήμα Αγ.Γεωργίου του 057, το οποίο επεκτείνεται στη Δάφνη για να καλύψει το κενό της καταργημένης 228. Δημιουργείται έτσι το διακεντρικό 057: Δάφνη-Λόφος Σκουζέ, ενώ η διαδρομή του 024 αλλάζει ούτως ώστε να καλύψει το τμήμα της διαδρομής του 057 στον Αγ.Γεώργιο που καταργήθηκε, αλλά και να έχει ανταπόκριση με το Μετρό στο Σταθμό του Ν.Κόσμου. Έτσι, τα λεωφορεία πια από την αφετηρία τους στον Αγ.Ιωάννη και την Αμβρ.Φραντζή στρίβουν αριστερά στην Ηλία Ηλιού, δεξιά στη Ρουμπεσή, ευθεία στην Ιππώνακτος και ξανά αριστερά στη Φραντζή, απ’ όπου συνεχίζουν στην παλιά διαδρομή. Στην επιστροφή διέρχονται από τις οδούς Θεοδ.Βρεσθένης, Λαγουμιτζή, Ηλία Ηλιού, Κασομούλη, Κάρπου και Βουλιαγμένης, ενώ η ονομασία της γραμμής δεν αλλάζει. Παράλληλα η χάραξη στον Αγ.Ελευθέριο γίνεται όπως και σήμερα, εγκαταλείπεται δηλαδή η Κ.Παλαμά στην άνοδο για να ταυτιστεί με την κάθοδο μέσω των οδών Αχαρνών και Βικελά και να εξυπηρετήσει το Σταθμό του ΗΣΑΠ στον Αγ.Ελευθέριο και στις δύο κατευθύνσεις.
Δύο χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 2002, ξεκινούν οι εργασίες για την κατασκευή του Νέου Τραμ της Αθήνας. Αποφασίζεται λοιπόν, για να επιταχυνθούν οι εργασίες, να καταργηθεί το τμήμα Κυνοσάργους του 024, καθώς επίσης και το τρόλεϊ 10: Αθήνα-Ν.Σμύρνη-Παλ.Φάληρο, (βλέπε Κεφάλαιο 10) του οποίου η εναέριος εμπλέκεται με το έργο. Στο πλαίσιο αυτό, την 1η Ιουλίου του 2002, η γραμμή αποκτά αφετηρία στη Χαλκοκονδύλη (μαζί με το Γ9), με την ονομασία 024: Χαλκοκονδύλη-Τρεις Γέφυρες-Αγ.Ανάργυροι. Την ίδια μέρα, δημιουργείται και η νέα λεωφορειακή γραμμή 110: Πλ.Κολοκοτρώνη-Ν.Σμύρνη-Παλ.Φάληρο, που αντικαθιστά το τρόλεϊ 10, αλλά αντί να διέλθει από Συγγρού και Εφέσου όπως το 10, χρησιμοποιεί τις οδούς Θεοδ.Βρεσθένης, Φραντζή, Ηλία Ηλιού και Μάχης Αναλάτου, εξυπηρετώντας έτσι τους κατοίκους του Ν.Κόσμου, που δε θα είχαν πια το 024. Η αφετηρία στη Χαλκοκονδύλη δε θα κρατήσει ούτε… μήνα
αφού οι κάτοικοι των Αγ.Αναργύρων και της Λιοσίων διαμαρτύρονται εντονότατα για την απώλεια της σύνδεσής τους με το κέντρο, με αποτέλεσμα η γραμμή να γίνει κυκλική στην Ακαδημία, με την ονομασία 024: Αγ.Ανάργυροι-Τρεις Γέφυρες-Πανεπιστημίου (κυκλική), αναστρέφοντας στην Ομήρου. Το Φεβρουάριο του 2005 και αφού το Τραμ μετράει έξι μήνες ζωής, το 024 επιστρέφει στον Αγ.Ιωάννη με την ίδια ακριβώς μορφή που είχε πριν το 2002, αλλά πλέον με την ονομασία 024: Αγ.Ανάργυροι-Στ.Αγ.Ιωάννης. Το 110 όμως συνεχίζει τη λειτουργία του, μιας και το τρόλεϊ δεν είναι δυνατό να επανέλθει στην Ελ.Βενιζέλου, λόγω της εναερίου του τραμ. Έτσι οι κάτοικοι του Ν.Κόσμου εξυπηρετούνται και από τις δύο γραμμές, μέχρι την 1η Απριλίου του 2006, όταν αποφασίζεται η τελική κατάργηση του 110 ως ανταγωνιστικό του τραμ. Το Νοέμβριο του 2007, η γραμμή μετονομάζεται σε 024: Αγ.Ανάργυροι-Στ.Αγ.Ιωάννης (μέσω Κηφισού), χωρίς αλλαγή διαδρομής, ενώ στις αρχες του 2009 το τέρμα του στον Αγ.Ιωάννη μεταφέρεται ακριβώς απέναντι, (στο ρεύμα προς Βουλιαγμένης) πίσω ακριβώς από το τέρμα του τρόλεϊ 4, που από το Νοέμβριο του προηγούμενου έτους είχε επεκταθεί στον Αγ.Ιωάννη. Η διαδρομή του προς Αγ.Αναργύρους γίνεται πια μέσω των οδών Κασομούλη, Βουλιαγμένης, Καφαντάρη, Ηλιουπόλεως, Ηλία Ηλιού, Ρουμπέση κτλ και η διαδρομή προς Αγ.Ιωάννη μέσω Μάχης Αναλάτου, Ηλία Ηλιού και Κασομούλη.
Τελικά στις 16 Δεκεμβρίου του 2010 και στα πλαίσια μαζικών περικοπών, το 024 γίνεται κυκλικό στο Σταθ.Λαρίσης και παίρνει τη σημερινή του μορφή ως 024: Αγ.Ανάργυροι-Στ.Αττική-Στ.Λαρίσης (κυκλική), μιας και το υπόλοιπο κομμάτι θεωρείται «παράλληλο» με το Μετρό. Επίσης την ίδια ημέρα καταργείται και το τμήμα Δάφνης της γραμμής 057: Στ.Δάφνης-Λόφος Σκουζέ (που γίνεται τοπικό στην Ομόνοια), ενώ δημιουργείται η νέα γραμμή 202: Στ.Δάφνης-Στ.Συγγρού Φιξ (κυκλική), που δεν είναι παρά ένα «ράψιμο» των κομμένων τμημάτων Δάφνης και Αγ.Ιωάννη των 024/057. Παρ’ όλα αυτά και η γραμμή αυτή θα καταργηθεί τρία χρόνια αργότερα, λόγω κακού σχεδιασμού και τραγικών συχνοτήτων που την απαξιώνουν, στις 2 Ιουλίου του 2013. (Περισσότερες πληροφορίες στο Κεφάλαιο 057)