[garvanitis]

Με αφορμή την ενημέρωση από τον χρήστη dora σχετικά με την επικείμενη απόσυρση 35 "Αθηνών" έχω την εξής απορία: Τα λεωφορεία αυτά αποσύρονται επειδή έχει κριθεί ως ασύμφορη η επισκευή τους, λόγω έλλειψης ανταλλακτικών, λόγω έλλειψης ανάγκης δρομολόγησης ή λόγω όλων αυτών των παραγόντων μαζί? Πάντως είναι κατά την άποψή μου κρίμα γιατί είναι σχετικά νέα (13 ετών) και έχουν το προσόν, σε σχέση με τις GN, να είναι χαμηλοδάπεδα καθ όλο το μήκος, πράγμα που διευκολύνει τον επιβάτη.
 



 

Λόγω όλων των παραγόντων μαζί. Το κόστος επισκευής τους υπερβαίνει την αξία τους (η οποία όπως και όλων των συνομίληκων τους ανά την Ευρώπη είναι το βάρος τους ως σκραπ), τα ανταλλακτικά εξαντλούνται τόσο στις αποθήκες όσο και τα προερχόμενα από τον κανιβαλλισμό των "ημιαποσυρθέντων" ενώ για νέα προμήθεια για έναν τόσο προβληματικό τύπο ούτε λόγος, ενώ και οι σημερινές συνθήκες δρομολόγησης δεν απαιτούν τόσο μεγάλο αριθμό αρθρωτών.

Θα διαφωνήσω σφόδρα με τον χαρακτηρισμό τους "σχετικά νέα", στην πράξη πρόκειται για υπέργηρα λεωφορεία ήδη... Τα B7L από κατασκευής είχαν life span δέκα χρόνια. Ιδιαίτερα της Αθήνας τα οποία και είναι από τα πρώτα πλαίσια που κατασκευάστηκαν και κουβαλάνε όλες τις "παιδικές ασθένειες" ενός ούτως ή άλλως προβληματικού τύπου σε συνδυασμό με την πλημμελή (το λιγότερο) συντήρησή τους καθιστούν το συγκεκριμένο τύπο μάλλον "τελειωμένο" από τους δρόμους της Αθήνας. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη όπου κυκλοφόρησαν B7L - ασχέτως αμαξώματος - αποσύρονται με ταχύτατους ρυθμούς ενώ ελάχιστα αναλογικά βρίσκουν νέους ιδιοκτήτες με τα περισσότερα να καταλήγουν σε διαλυτήρια. Ως παράδειγμα αναφέρω τα 20 Eclipse Fusion του Δουβλίνου που αποσύρθηκαν πριν λίγα χρόνια και αν και αγοράστηκαν από την Ensign με σκοπό να μεταπωληθούν αλλά όλα πλην ενός που αγοράστηκε από την People's Bus στο Liverpool διαλύθηκαν δεδομένου ότι η αξία τους ως ανταλλακτικά ήταν μεγαλύτερη από αυτήν ως ολόκληρο όχημα. Αλλά και τα σκανδιναβικά και λοιπά ευρωπαϊκά αριστεροτίμονα "αδερφάκια" τους δεν έχουν καλύτερη μοίρα, στην καλύτερη των περιπτώσεων καταλήγουν είτε ως πηγές ανταλλακτικών για τα ανάλογα οχήματα στις χώρες της Βαλτικής είτε - κάποια ελάχιστα - αγοράζονται από μικρές επιχειρήσεις στην Δυτική Ρωσία και την Ουκρανία, οι δε τιμές τους σχεδόν πάντα εξευτελιστικές. Αλλά και στην Ελλάδα, τα Β7L του ΟΑΣΘ αν και αρκετά μεταγενέστερα και αναβαθμισμένα σε σχέση με της Αθήνας εδώ και χρόνια περνάνε από (ιδιαίτερα δαπανηρή) γενική επισκευή.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι αποσύρθηκε επίσημα με τη μία το ένα τέταρτο της δύναμής τους και τα παραπάνω όσοι όπως ο ecoj τα συμπαθείτε κυνηγήστε τα να ταξιδέψετε μαζί τους διότι δεν θα κυκλοφορούν για πολύ καιρό ακόμη στο δίκτυο των ΟΣΥ.