13-05-2013, 07:35 PM
Είναι συνένωση των γραμμών 035: Ομόνοια-Άνω Κυψέλη (Κερκύρας) και 850: Αθήνα-Κάτω Πετράλωνα. Και τα δύο σκέλη της γραμμής έχουν μακρά ιστορία, με το 035 να προηγείται ελαφρώς.
Το τμήμα της Άνω Κυψέλης είναι απευθείας εξέλιξη του τραμ 2: Ομόνοια-Κυψέλη, που ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1925 (ήταν ίσως η τελευταία γραμμή τραμ που κατασκευάστηκε στην Αθήνα) και έκανε τέρμα στην ομώνυμη πλατεία. Εκείνη την περίοδο τα λεωφορεία ήταν σχεδόν αποκλειστικά περιορισμένα στις παράλληλες με το τραμ διαδρομές (πράγμα που γινόταν συχνότατα λόγος τσακωμών μεταξύ της Αγγλικής εταιρίας και των λεωφορειούχων), αφού τότε δεν υπήρχαν και πολλές συνοικίες αρκετά πυκνοκατοικημένες ώστε να δικαιολογήσουν τη δρομολόγηση λεωφορείου. Έτσι τα ιδιωτικά οχήματα που έκαναν κι αυτά τη διαδρομή Ομόνοια-Κυψέλη έφεραν επίσης τον αριθμό 2, για να είναι σαφής η κατεύθυνσή τους στους επιβάτες. (Δηλαδή ό,τι μέσο και να πήγαινε τότε Κυψέλη έπρεπε να χει τον αριθμό 2! Κάτι που βλέπουμε και με το μεταγενέστερο τρόλλεϋ)
Τα λεωφορεία όμως δεν είναι τραμ, δεν έχουνε ράγες να τα περιορίζουν στην Πλ.Κυψέλης κι επίσης ανεβαίνουν πολύ εύκολα τις ανηφόρες της γύρω περιοχής, ενώ τα τραμ κολλάνε! Ως εκ τούτου, η λεωφορειακή γραμμή 2: Ομόνοια-Κυψέλη άρχισε να ’χει και… αδερφάκια! Δημιουργήθηκαν οι 2Α: Ομόνοια-Ν.Κυψέλη (σημερινή διαδρομή του 022), 2Β: Ομόνοια-Άνω Κυψέλη (διαδρομή μέσω Κρίσσης/Φαιδριάδων) και πολύ αργότερα (δεκαετία του ’70) η 2Γ: Ομόνοια-Άνω Κυψέλη-Κερκύρας και 2Γ: Ομόνοια-Άνω Κυψέλη-Δοϊράνης. Η τελευταία εκκινούσε από Βερανζέρου, ακολουθούσε τη σημερινή διαδρομή του 035 έως και τα φανάρια της Ευελπίδων, αλλά εκεί χωριζόταν σε δύο κλάδους. Ο κλάδος Κερκύρας έστριβε αριστερά και ανέβαινε την οδό Κερκύρας (τότε ήταν διπλής κατευθύνσεως) μέχρι τη συμβολή της με την οδό Βελβενδού (σημερινή στάση «Παλ.Τέρμα), ενώ ο κλάδος Δοϊράνης έστριβε δεξιά και ανέβαινε την οδό Δοϊράνης, έως το Λόφο Πατατσού (παλιότερα το τμήμα Δοϊράνης το κάλυπτε παρακλάδι της γραμμής 52: Ομόνοια-Πολύγωνο)
Το 1981 με τη νέα αρίθμηση ο κλάδος Κερκύρας της 2Γ γίνεται 035: Άνω Κυψέλη-Κερκύρας και ο κλάδος Δοϊράνης γίνεται 036: Άνω Κυψέλη-Δοϊράνης, χωρίς αλλαγή στις διαδρομές. Το 036 σύντομα θα καταργηθεί, ενώ το 035 θα επεκταθεί μέχρι το τέρμα της Άνω Κυψέλης (Καυκάσου) και θα μετονομαστεί σε Ομόνοια-Άνω Κυψέλη(Κερκύρας).
Το τμήμα των Πετραλώνων είναι εξίσου παλιό. Από τη δεκαετία του ’30 υπάρχει η γραμμή 44: Αθήνα-Κ.Πετράλωνα με σχεδόν την ίδια διαδρομή όπως και σήμερα (τέρμα στον Ταύρο, στην εκκλησία της Αγ.Σοφίας), αν εξαιρέσουμε ότι διερχόταν από Πειραιώς (η Αθηνάς τότε λόγω τραμ ήταν μάλλον απόρθητο φρούριο για τα λεωφορεία). Με την επαναρίθμηση του ’40 το συναντάμε να έχει συνενωθεί με την παλιά γραμμή 30: Ομόνοια-Νέα Σφαγεία (η παλιά ονομασία του Ταύρου/η γραμμή είναι πρόγονος του σημερινού 815) στη γραμμή 71: Ομόνοια-Κ.Πετράλωνα-Νέα Σφαγεία. Αυτό όμως δεν κρατάει πολύ, αφού λίγο μετά χωρίζονται και πάλι σε 71: Ομόνοια-Νέα Σφαγεία Ταύρου και 72: Δημαρχείο-Κάτω Πετράλωνα-Ταύρος (το «Ταύρος» διατηρήθηκε στην ονομασία, αν και είχε επιστρέψει στο αρχικό του τέρμα, στην Αγ.Σοφία) Με τα χρόνια το τέρμα πήγε στην οδό Κλαζομενών (εκεί που είναι και σήμερα), ενώ το '81 πήρε τον αριθμό 850: Αθήνα-Κάτω Πετράλωνα (χωρίς αλλαγή διαδρομής).
Το τμήμα της Άνω Κυψέλης είναι απευθείας εξέλιξη του τραμ 2: Ομόνοια-Κυψέλη, που ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1925 (ήταν ίσως η τελευταία γραμμή τραμ που κατασκευάστηκε στην Αθήνα) και έκανε τέρμα στην ομώνυμη πλατεία. Εκείνη την περίοδο τα λεωφορεία ήταν σχεδόν αποκλειστικά περιορισμένα στις παράλληλες με το τραμ διαδρομές (πράγμα που γινόταν συχνότατα λόγος τσακωμών μεταξύ της Αγγλικής εταιρίας και των λεωφορειούχων), αφού τότε δεν υπήρχαν και πολλές συνοικίες αρκετά πυκνοκατοικημένες ώστε να δικαιολογήσουν τη δρομολόγηση λεωφορείου. Έτσι τα ιδιωτικά οχήματα που έκαναν κι αυτά τη διαδρομή Ομόνοια-Κυψέλη έφεραν επίσης τον αριθμό 2, για να είναι σαφής η κατεύθυνσή τους στους επιβάτες. (Δηλαδή ό,τι μέσο και να πήγαινε τότε Κυψέλη έπρεπε να χει τον αριθμό 2! Κάτι που βλέπουμε και με το μεταγενέστερο τρόλλεϋ)
Τα λεωφορεία όμως δεν είναι τραμ, δεν έχουνε ράγες να τα περιορίζουν στην Πλ.Κυψέλης κι επίσης ανεβαίνουν πολύ εύκολα τις ανηφόρες της γύρω περιοχής, ενώ τα τραμ κολλάνε! Ως εκ τούτου, η λεωφορειακή γραμμή 2: Ομόνοια-Κυψέλη άρχισε να ’χει και… αδερφάκια! Δημιουργήθηκαν οι 2Α: Ομόνοια-Ν.Κυψέλη (σημερινή διαδρομή του 022), 2Β: Ομόνοια-Άνω Κυψέλη (διαδρομή μέσω Κρίσσης/Φαιδριάδων) και πολύ αργότερα (δεκαετία του ’70) η 2Γ: Ομόνοια-Άνω Κυψέλη-Κερκύρας και 2Γ: Ομόνοια-Άνω Κυψέλη-Δοϊράνης. Η τελευταία εκκινούσε από Βερανζέρου, ακολουθούσε τη σημερινή διαδρομή του 035 έως και τα φανάρια της Ευελπίδων, αλλά εκεί χωριζόταν σε δύο κλάδους. Ο κλάδος Κερκύρας έστριβε αριστερά και ανέβαινε την οδό Κερκύρας (τότε ήταν διπλής κατευθύνσεως) μέχρι τη συμβολή της με την οδό Βελβενδού (σημερινή στάση «Παλ.Τέρμα), ενώ ο κλάδος Δοϊράνης έστριβε δεξιά και ανέβαινε την οδό Δοϊράνης, έως το Λόφο Πατατσού (παλιότερα το τμήμα Δοϊράνης το κάλυπτε παρακλάδι της γραμμής 52: Ομόνοια-Πολύγωνο)
Το 1981 με τη νέα αρίθμηση ο κλάδος Κερκύρας της 2Γ γίνεται 035: Άνω Κυψέλη-Κερκύρας και ο κλάδος Δοϊράνης γίνεται 036: Άνω Κυψέλη-Δοϊράνης, χωρίς αλλαγή στις διαδρομές. Το 036 σύντομα θα καταργηθεί, ενώ το 035 θα επεκταθεί μέχρι το τέρμα της Άνω Κυψέλης (Καυκάσου) και θα μετονομαστεί σε Ομόνοια-Άνω Κυψέλη(Κερκύρας).
Το τμήμα των Πετραλώνων είναι εξίσου παλιό. Από τη δεκαετία του ’30 υπάρχει η γραμμή 44: Αθήνα-Κ.Πετράλωνα με σχεδόν την ίδια διαδρομή όπως και σήμερα (τέρμα στον Ταύρο, στην εκκλησία της Αγ.Σοφίας), αν εξαιρέσουμε ότι διερχόταν από Πειραιώς (η Αθηνάς τότε λόγω τραμ ήταν μάλλον απόρθητο φρούριο για τα λεωφορεία). Με την επαναρίθμηση του ’40 το συναντάμε να έχει συνενωθεί με την παλιά γραμμή 30: Ομόνοια-Νέα Σφαγεία (η παλιά ονομασία του Ταύρου/η γραμμή είναι πρόγονος του σημερινού 815) στη γραμμή 71: Ομόνοια-Κ.Πετράλωνα-Νέα Σφαγεία. Αυτό όμως δεν κρατάει πολύ, αφού λίγο μετά χωρίζονται και πάλι σε 71: Ομόνοια-Νέα Σφαγεία Ταύρου και 72: Δημαρχείο-Κάτω Πετράλωνα-Ταύρος (το «Ταύρος» διατηρήθηκε στην ονομασία, αν και είχε επιστρέψει στο αρχικό του τέρμα, στην Αγ.Σοφία) Με τα χρόνια το τέρμα πήγε στην οδό Κλαζομενών (εκεί που είναι και σήμερα), ενώ το '81 πήρε τον αριθμό 850: Αθήνα-Κάτω Πετράλωνα (χωρίς αλλαγή διαδρομής).