[Citaro]

Ωραία όλα αυτά και σημαντικά, αλλά πως καμαρώνουν εκεί στην Καρόλου και γίνεται λόγος για σιδηροδρομικούς επιβάτες, όταν ολόκληρη Πελοπόννησος έχει σχεδόν εξαφανιστεί από το σιδηροδρομικό χάρτη και σε άλλες περιοχές που κινείται ακόμη τρένο, πάνε 2 δρομολόγια τη μέρα!

Έτσι όπως λειτουργούσε η Πελοπόννησος, ούτε επιβάτες έφερνε, ούτε κέρδη. Για να ξαναανοίξει το δίκτυο και να γίνει συμφέρουσα μια σιδηροδρομική επιχείρηση (δηλαδή να μην βαρύνει το κράτος - εμένα κι εσένα), θα πρέπει κατά την ταπεινή μου γνώμη :
- Να ξεχάσουμε τον υπεραστικό χαρακτήρα των γραμμών αυτών. Ταξίδι Αθήνα - Καλαμάτα ή Αθήνα - Κυπαρισσία με τρένο μετρικό δεν πρόκειται να ξαναυπάρξει - θυμίζω ότι η ΕΟ Τρίπολη - Καλαμάτα κοντεύει και εκμηδενίζει όλες τις αποστάσεις.
- Να επικεντρωθούμε σε στοχευμένα λειτουργικά σχήματα, όπως γίνεται ήδη σήμερα και σε σημεία όπου το οδικό δίκτυο υστερεί. Τέτοια θα μπορούσαν να είναι :
1) Κόρινθος - Άργος - Ναύπλιο (προαστιακού τύπου σύνδεση ανά 2 ώρες που συμφέρει χρονικά)
2) Κιάτο - Διακοφτό (ανασύσταση της παλιάς μετρικής). Το καλοκαίρι που έχει κίνηση θα μπορούσε να συμφέρει ανταπόκριση ήδη από Κινέττα, για εξυπηρέτηση της τοπικής κίνησης.
3) Πάτρα - Πύργος (προαστιακά ανά 2 ώρες)
4) Πάτρα - Καλαμάτα (2 - 3 φορές τη μέρα) καθώς το οδικό δίκτυο είναι χάλια και το ΚΤΕΛ δεν αρκεί.
5) Τοπικά Μεσσηνίας (ανάλογα με τη ζήτηση).
6) Τουριστική διαδρομή Άργος - Τρίπολη - Καλαμάτα, με ειδικά τρένα και ειδικό εισιτήριο (όπως γίνεται με το τρενάκι Πηλίου και τον οδοντωτό).

Εννοείται πως όλα τα παραπάνω πρέπει να γίνουν με απλοποιημένες διαδικασίες (στάνταρ σταθμοί διασταύρωσης για να εξοικονομείται προσωπικό) , one-man operation, προτυπωμένα εισιτήρια στα περίπτερα κλπ.
Με μια γερή επισκευή του (άπειρου σε αριθμό) τροχαίου υλικού καθώς και των γραμμών, όλα γίνονται.