21-04-2011, 10:46 AM
Της Λινας Γιανναρου
Ηταν αργά το μεσημέρι της προηγούμενης Δευτέρας όταν συνέβη το παρακάτω περιστατικό σε λεωφορείο του ΟΑΣΑ. Οπως συμβαίνει πολύ συχνά τελευταία σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, στο λεωφορείο επιβιβάστηκε ελεγκτής, ο οποίος με ζήλο και ιδιαίτερη σχολαστικότητα ξεκίνησε να εξετάζει τα εισιτήρια των επιβατών. Εκείνοι –γνωρίζοντας πιθανώς για τις εφόδους που πραγματοποιούνται το τελευταίο διάστημα– είχαν προμηθευτεί το μαγικό χαρτάκι και πρόθυμα το επεδείκνυαν στον καλό υπάλληλο. Σίγουρος εκείνος ότι σε αυτό το λεωφορείο δεν θα εντόπιζε τζαμπατζήδες, κατευθύνθηκε προς τη γαλαρία για τον τελευταίο έλεγχο. Η φοιτήτρια έβγαλε το εισιτήριό της και το έδειξε στον υπάλληλο – ήταν αξίας 1,20 ευρώ. Βγάζοντας τη φοιτητική της ταυτότητα, εξήγησε στον ελεγκτή ότι το κανονικό της εισιτήριο είναι το μειωμένο, αξίας 70 λεπτών, ωστόσο το πωλητήριο είχε έλλειψη. Ετσι, αγόρασε το αμέσως ακριβότερο, αυτό των 1,20. «Λυπάμαι, θα πρέπει να σας κόψω πρόστιμο», της απάντησε εκείνος. Πράγματι, παρά τις διαμαρτυρίες της κοπέλας, αλλά και των άλλων επιβατών που έτυχε να ακούσουν τη στιχομυθία, ο ελεγκτής έκοψε την κλήση. «Μπορείτε να κάνετε ένσταση», είπε και εξήλθε του οχήματος.
Η λύση αυτού του γρίφου είναι η εξής: Η φοιτήτρια, που κινείται συνεχώς με μέσα μαζικής μεταφοράς, αγοράζει το ενιαίο εισιτήριο για όλα τα μέσα, το οποίο ισχύει για 90 λεπτά της ώρας. Η αξία του είναι κανονικά 1,40, αλλά για τους φοιτητές και όλους όσοι δικαιούνται μειωμένο εισιτήριο, η τιμή του είναι 70 λεπτά. Καθώς όμως το εκδοτήριο δεν είχε διαθέσιμα τέτοια εισιτήρια (άγνωστο γιατί), η κοπέλα αγόρασε το αμέσως ακριβότερο των 1,20, εισιτήριο μιας διαδρομής μόνο για λεωφορεία, τρόλεϊ και τραμ. Εκείνη, ωστόσο, το είχε χρησιμοποιήσει για δύο συνεχόμενες διαδρομές, όπως θα έκανε εάν είχε αγοράσει το κανονικό της εισιτήριο. Μολονότι, λοιπόν, είχε πληρώσει ακριβότερο εισιτήριο από αυτό που κανονικά θα έπρεπε, ο ελεγκτής εντόπισε το τυπικό «λάθος» και έβαλε το πρόστιμο (διόλου ευκαταφρόνητο: 60 φορές η τιμή του εισιτηρίου).
Εάν δεν κινείστε συχνά με ΜΜΜ και όλα αυτά ακούγονται λίγο μυστήρια, δεν είστε οι μόνοι. Η τελευταία αλλαγή στις τιμές των εισιτηρίων των αστικών συγκοινωνιών προκαλεί πονοκέφαλο ακόμα και στους μυημένους χρήστες, αποξενώνοντας ακόμα περισσότερο από τα δημόσια μέσα μεταφοράς τους υπόλοιπους. Η νέα τιμολογιακή πολιτική που επί της ουσίας έχει αυξήσει κατά 40% την τιμή των εισιτηρίων προχωράει σε διαχωρισμό μεταξύ των χρηστών του μετρό και των χρηστών των υπόλοιπων μέσων. Οι πρώτοι πληρώνουν 1,40 ευρώ (μειωμένο 0,70) έχοντας τη δυνατότητα να κινηθούν και με τα υπόλοιπα μέσα για μιάμιση ώρα, ενώ οι δεύτεροι 1,20 (μειωμένο 0,60) για μία μόνο διαδρομή και μία χρήση και σε κάθε περίπτωση όχι με το μετρό...
«Δεν κινούμαι καθημερινά με τη συγκοινωνία, αλλά όποτε μπορώ θέλω να τη χρησιμοποιώ», λέει στην «Κ» η Ιωάννα Φωτάκη, βοηθός λογιστή. «Κάθε φορά, όμως, χρειάζεται να κοιτάζω τον πίνακα για να καταλάβω ποιο εισιτήριο με εξυπηρετεί και να προεξοφλήσω πόσες διαδρομές θα κάνω και σε πόση ώρα. Καταλήγω να αγοράζω το ακριβότερο για να πέφτω πάντα μέσα. Συχνά, μάλιστα, χρειάζεται να το αγοράσω δύο φορές σε ένα πρωινό, γιατί τα 90 λεπτά εκπνέουν».
Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται μεγάλη προσοχή, καθώς το νέο ειδικό σώμα ελεγκτών του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων –η απάντηση της κυβέρνησης στο αστικό «δεν πληρώνω» – δεν χαρίζεται στους παραβάτες.
Ηταν αργά το μεσημέρι της προηγούμενης Δευτέρας όταν συνέβη το παρακάτω περιστατικό σε λεωφορείο του ΟΑΣΑ. Οπως συμβαίνει πολύ συχνά τελευταία σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, στο λεωφορείο επιβιβάστηκε ελεγκτής, ο οποίος με ζήλο και ιδιαίτερη σχολαστικότητα ξεκίνησε να εξετάζει τα εισιτήρια των επιβατών. Εκείνοι –γνωρίζοντας πιθανώς για τις εφόδους που πραγματοποιούνται το τελευταίο διάστημα– είχαν προμηθευτεί το μαγικό χαρτάκι και πρόθυμα το επεδείκνυαν στον καλό υπάλληλο. Σίγουρος εκείνος ότι σε αυτό το λεωφορείο δεν θα εντόπιζε τζαμπατζήδες, κατευθύνθηκε προς τη γαλαρία για τον τελευταίο έλεγχο. Η φοιτήτρια έβγαλε το εισιτήριό της και το έδειξε στον υπάλληλο – ήταν αξίας 1,20 ευρώ. Βγάζοντας τη φοιτητική της ταυτότητα, εξήγησε στον ελεγκτή ότι το κανονικό της εισιτήριο είναι το μειωμένο, αξίας 70 λεπτών, ωστόσο το πωλητήριο είχε έλλειψη. Ετσι, αγόρασε το αμέσως ακριβότερο, αυτό των 1,20. «Λυπάμαι, θα πρέπει να σας κόψω πρόστιμο», της απάντησε εκείνος. Πράγματι, παρά τις διαμαρτυρίες της κοπέλας, αλλά και των άλλων επιβατών που έτυχε να ακούσουν τη στιχομυθία, ο ελεγκτής έκοψε την κλήση. «Μπορείτε να κάνετε ένσταση», είπε και εξήλθε του οχήματος.
Η λύση αυτού του γρίφου είναι η εξής: Η φοιτήτρια, που κινείται συνεχώς με μέσα μαζικής μεταφοράς, αγοράζει το ενιαίο εισιτήριο για όλα τα μέσα, το οποίο ισχύει για 90 λεπτά της ώρας. Η αξία του είναι κανονικά 1,40, αλλά για τους φοιτητές και όλους όσοι δικαιούνται μειωμένο εισιτήριο, η τιμή του είναι 70 λεπτά. Καθώς όμως το εκδοτήριο δεν είχε διαθέσιμα τέτοια εισιτήρια (άγνωστο γιατί), η κοπέλα αγόρασε το αμέσως ακριβότερο των 1,20, εισιτήριο μιας διαδρομής μόνο για λεωφορεία, τρόλεϊ και τραμ. Εκείνη, ωστόσο, το είχε χρησιμοποιήσει για δύο συνεχόμενες διαδρομές, όπως θα έκανε εάν είχε αγοράσει το κανονικό της εισιτήριο. Μολονότι, λοιπόν, είχε πληρώσει ακριβότερο εισιτήριο από αυτό που κανονικά θα έπρεπε, ο ελεγκτής εντόπισε το τυπικό «λάθος» και έβαλε το πρόστιμο (διόλου ευκαταφρόνητο: 60 φορές η τιμή του εισιτηρίου).
Εάν δεν κινείστε συχνά με ΜΜΜ και όλα αυτά ακούγονται λίγο μυστήρια, δεν είστε οι μόνοι. Η τελευταία αλλαγή στις τιμές των εισιτηρίων των αστικών συγκοινωνιών προκαλεί πονοκέφαλο ακόμα και στους μυημένους χρήστες, αποξενώνοντας ακόμα περισσότερο από τα δημόσια μέσα μεταφοράς τους υπόλοιπους. Η νέα τιμολογιακή πολιτική που επί της ουσίας έχει αυξήσει κατά 40% την τιμή των εισιτηρίων προχωράει σε διαχωρισμό μεταξύ των χρηστών του μετρό και των χρηστών των υπόλοιπων μέσων. Οι πρώτοι πληρώνουν 1,40 ευρώ (μειωμένο 0,70) έχοντας τη δυνατότητα να κινηθούν και με τα υπόλοιπα μέσα για μιάμιση ώρα, ενώ οι δεύτεροι 1,20 (μειωμένο 0,60) για μία μόνο διαδρομή και μία χρήση και σε κάθε περίπτωση όχι με το μετρό...
«Δεν κινούμαι καθημερινά με τη συγκοινωνία, αλλά όποτε μπορώ θέλω να τη χρησιμοποιώ», λέει στην «Κ» η Ιωάννα Φωτάκη, βοηθός λογιστή. «Κάθε φορά, όμως, χρειάζεται να κοιτάζω τον πίνακα για να καταλάβω ποιο εισιτήριο με εξυπηρετεί και να προεξοφλήσω πόσες διαδρομές θα κάνω και σε πόση ώρα. Καταλήγω να αγοράζω το ακριβότερο για να πέφτω πάντα μέσα. Συχνά, μάλιστα, χρειάζεται να το αγοράσω δύο φορές σε ένα πρωινό, γιατί τα 90 λεπτά εκπνέουν».
Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται μεγάλη προσοχή, καθώς το νέο ειδικό σώμα ελεγκτών του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων –η απάντηση της κυβέρνησης στο αστικό «δεν πληρώνω» – δεν χαρίζεται στους παραβάτες.
