[pvuccino]

Χίλια μπράβο!!!Μια ερώτηση το 044 τι ρόλο επαίξε στις 035/036;

Σ' ευχαριστώ πολύ! Κοίτα, για το 044 δεν έχω κάποια πληροφόρηση, ξέρω όμως ότι αν και ήταν στο αρχικό σχέδιο της ΕΑΣ το '81, δε λειτούργησε ποτέ. Αλλά επειδή η περιγραφή της διαδρομής του ήταν "Άνω Κυψέλη-Ομόνοια" χωρίς αναφορά του "Κερκύρας" προφανώς είχε να κάνει με τη χάραξη του 2Β (Κρίσσης/Φαιδριάδων) και όχι του 2Γ. (Κερκύρας) Πιθανώς μετά τη συνένωση του 2Β και του Β: Ομόνοια-Φιλοπάππου στο διακεντρικό 2Β/Β: Άνω Κυψέλη-Φιλοπάππου, να διατηρήθκε και η γραμμή 2Β: Άνω Κυψέλη-Ομόνοια ως "τοπικό" μέχρι Ομόνοια. Έτσι, το 1981 η ΕΑΣ δίνει στη γραμμή 2Β/Β τον αριθμό 037: Άνω Κυψέλη-Φιλοπάππου και στην "τοπική" 2Β: Άνω Κυψέλη-Ομόνοια, τον αριθμό 044. Αλλά τελικά, πριν την εφαρμογή του συστήματος, αποφασίζει να μετατρέψει το 037 στο τρόλεϊ 9: Άνω Κυψέλη-Πετράλωνα και να καταργήσει την τοπική 044. Άρα το πιο πιθανό είναι να μην έχει καμία σχέση με τη χάραξη των 035/036, αλλιώς θα είχε την επωνυμία "Κερκύρας" ή "Δοϊράνης."

[pvuccino]

040: ΠΕΙΡΑΙΑΣ-ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Ιδρύθηκε το 1940 ως 32: Ακαδημία-Λεωφ.Συγγρού-Πειραιάς, με αφετηρία στην πλατεΐτσα μπροστά στην Ακαδημία Αθηνών, (συμβολή Πανεπιστημίου & Σίνα) διαδρομή μέσω των οδών Πανεπιστημίου, Βασ.Αμαλίας, Λεωφ.Συγγρού, Λεωφ.Ποσειδώνος, Εθν.Μακαρίου, Τζαβέλλα, Πύλης, Γρηγ.Λαμπράκη, Βασ.Γεωργίου Α΄ και τέρμα στην Πλατ.Αγ.Τριάδας. Ήταν συνένωση της γραμμής 32: Αγ.Τριάδα-Τζαβέλλα (που επεκτάθηκε έως τη συμβολή της Λεωφ.Ποσειδώνος με τη Λεωφ.Συγγρού) του Πειραιά, με τη γραμμή 66: Ακαδημία-Λεωφ.Συγγρού της Αθήνας και είχε άμεση σχέση με τη σύνδεση των λεωφορειακών δικτύων Αθηνών και Πειραιώς (που μέχρι τότε ήταν ξεχωριστά) και τη μαζική επαναρίθμηση που συντελέστηκε στην Αθήνα, παράλληλα με τη δημιουργία του.

Όπως έχει αναφερθεί και σε άλλα κεφάλαια, αρχικά τα λεωφορειακά συστήματα Αθήνας και Πειραιά είχαν εντελώς ανεξάρτητη αρίθμηση. Π.χ. ο αριθμός 22 στην Αθήνα είχε δοθεί στη γραμμή Αθηνών-Ελευσίνας και στον Πειραιά στη γραμμή Τελωνείου-Λιπασμάτων!! Οι μόνες εξαιρέσεις ήταν οι γραμμές προς τη Νέα Κοκκινιά που δημιουργήθηκαν το 1924 και είχαν και οι δύο (από Αθήνα και από Πειραιά) τον αριθμό 24 (βλέπε Κεφάλαιο 21) και η γραμμή 61: Αθήνα-Μοσχάτο-Πειραιάς (σημερινό 049/βλέπε σχετικό κεφάλαιο) που δημιουργήθηκε το 1932 και ένωσε για πρώτη φορά τα δύο δίκτυα, αν και παρέμεινε στο σύστημα αρίθμησης της Αθήνας. Παρ’ όλα αυτά η αρίθμηση των τραμ ήταν κοινή και για τις δύο πόλεις, με τους αριθμούς από το 1 έως το 16 να αποτελούν το αθηναϊκό δίκτυο και τους αριθμούς από το 17 έως το 21 το πειραϊκό. Κι επειδή όταν ήρθαν τα πρώτα θερμικά λεωφορεία στην πρωτεύουσα, ανέλαβαν τις ίδιες γραμμές με τα τραμ (και τις ίδιες αριθμήσεις φυσικά) το ίδιο ίσχυε και γι’ αυτά. Δηλαδή η Αθήνα είχε τις λεωφορειακές γραμμές 1-16 και ο Πειραιάς τις λεωφορειακές γραμμές 17-21. Έτσι, οι αριθμοί 1-16 έμειναν κενοί στον Πειραιά και η αρίθμηση ξεκινούσε από το 17.

Όταν δημιουργήθηκε η πρώτη λεωφορειακή γραμμή του Πειραιά πέρα από τις «παράλληλες» του τραμ, η «Τελωνείο-Νεκρ.Αναστάσεως» (βλέπε Κεφάλαια 20/832/833/875) πήρε τον αμέσως επόμενο αριθμό μετά τους 17-21, δηλαδή το 22. Το ίδιο έγινε και στην Αθήνα, όταν το 1922 ιδρύθηκε η γραμμή «Ακαδημία-Ν.Σμύρνη» (βλέπε Κεφάλαιο 10) και πήρε τον αμέσως επόμενο αριθμό μετά τους 1-16, δηλαδή το 17. Έτσι και με τα χρόνια, το δίκτυο των γραμμών της Αθήνας πήρε τους αριθμούς από το 1 έως το 66 (με τα 1-16 να αποτελούν τις «παράλληλες» των τραμ) και το δίκτυο του Πειραιά πήρε τους αριθμούς από το 17 έως το 32. (με τα 17-21 να αποτελούν τις «παράλληλες» των τραμ) Αυτό σήμαινε ότι οι αριθμοί από το 17 έως το 32 είχαν από δύο γραμμές ο καθένας, μία στην Αθήνα και μία στον Πειραιά! Όταν λοιπόν το 1923 δημιουργήθηκαν οι γραμμές 24 προς τη Ν.Κοκκινιά, αλλά κυρίως όταν το 1932 ιδρύθηκε το 61: Αθήνα-Μοσχάτο-Πειραιάς που συνέδεσε τα δύο δίκτυα, παρουσιάστηκε η ανάγκη για μια εκτενή επαναρίθμηση με σκοπό την αποφυγή των «διπλών αριθμήσεων» και τη σύγχυση του επιβατικού κοινού. Την ίδια χρονιά ιδρύονται οι δύο τελευταίες γραμμές των συστημάτων Αθήνας και Πειραιά πριν την εφαρμογή της κοινής αρίθμησης, δηλαδή η γραμμή 32: Αγ.Τριάδα-Τζαβέλλα και η γραμμή 66: Ακαδημία-Λεωφ.Συγγρού.

Η γραμμή 32: Αγ.Τριάδα-Τζαβέλλα είχε αφετηρία στην Πλ.Αγ.Τριάδας, διαδρομή μέσω Βασ.Γεωργίου Α΄, Γρ.Λαμπράκη, Πύλης και Τζαβέλλα, τερματίζοντας επί της τελευταίας στη συμβολή της με τη Λεωφ.Αλ.Παπαναστασίου. (από κει και πέρα ήταν η χάραξη του τραμ 20 της ΗΕΜ/βλέπε Κεφάλαιο 20) Ήταν δε η πρώτη γραμμή που εξυπηρέτησε τη Γρηγ.Λαμπράκη και τη Τζαβέλλα, αφού οι δύο άλλες γραμμές που υπήρχαν στην περιοχή (η 29: Πειραιάς-Γλυκά-Νερά-Μοσχάτο/σημερινό 218 και η 30:Πειραιάς-Γλυφάδα-Βούλα/σημερινό Α1) διερχόταν από 34ου Συντ.Πεζικού και Ομηρ.Σκυλίτση. Η γραμμή 66: Ακαδημία-Λεωφ.Συγγρού είχε αφετηρία στην πλατεΐτσα μπροστά στην Ακαδημία Αθηνών, (συμβολή Πανεπιστημίου με Σίνα) διαδρομή μέσω Πανεπιστημίου, Βασ.Αμαλίας και Λεωφ.Συγγρου, τερματίζοντας στη συμβολή της τελευταίας με τη Λεωφ.Ποσειδώνος (τότε φυσικά δεν υπήρχε ο ανισόπεδος κόμβος και το «Δέλτα Φαλήρου,» όπως δεν υπήρχε και η «μέσα Παραλιακή» στο τμήμα Ν.Φάληρο-Λεωφ.Συγγρού) και ξεκίνησε τη ζωή του ως τοπικό της γραμμής 1: Ακαδημία-Παλ.Φάληρο των ιδιωτών. (σημερινό Β2/βλέπε σχετικό κεφάλαιο) Επίσης υπήρχαν οι γραμμές 21: Αθήνα-Γλυφάδα-Βούλα (σημερινό Α2/βλέπε σχετικό κεφάλαιο, αλλά χωρίς τη διέλευση από Λ.Αμφιθέας, η οποία φυσικά δεν υπήρχε ακόμα) και 55: Ακαδημία-Βουρλοπόταμος. (σημερινό 126/βλέπε σχετικό κεφάλαιο) Ο «Βουρλοπόταμος» ήταν η αρχική ονομασία της περιοχής «Αμφιθέα.»

Όταν λοιπόν το 1940 αποφασίστηκε να ενταχθούν οι γραμμές Πειραιά και Αθήνας σε κοινή αρίθμηση, αντί να γίνει επαναρίθμηση στις γραμμές του Πειραιά, (που θα ήταν και πιο λογικό, αφού ήταν λιγότερες) γίνεται επαναρίθμηση σε αυτές της Αθήνας και οι «πειραιώτικες» παραμένουν στη θέση τους!! Αυτό μάλλον γίνεται, γιατί το δίκτυο της Αθήνας ήταν πολύ πιο εκτεταμένο απ’ αυτό του Πειραιά και το σύστημα μέχρι τότε που απλά έδινε τον αμέσως επόμενο διαθέσιμο αριθμό στην εκάστοτε νεότερη γραμμή, προκαλεί μια μάλλον χαώδη εικόνα στο κέντρο της πόλης, χωρίς καμμιά «ομαδοποίηση» αριθμών όπως η σημερινή που π.χ. όλες οι γραμμές προς Βορειοδυτικά Προάστια ξεκινούν από 7 και όλες προς τα Ανατολικά από 3. Εν αντιθέσει στον Πειραιά με τις πολύ λιγότερες γραμμές, τα πράγματα είναι πολύ πιο «νοικοκυρεμένα» και δε χρήζουν ιδιαίτερης «τακτοποίησης.» Έτσι, με τη νέα αρίθμηση, οι αριθμοί από το 1 έως το 16 είναι οι παράλληλες γραμμές με τα τραμ της Αθήνας, οι αριθμοί από το 17 έως το 21 είναι οι παράλληλες γραμμές με τα τραμ του Πειραιά, οι αριθμοί από το 22 έως το 29 είναι οι γραμμές του Πειραιά και οι γραμμές της Αθήνας που μέχρι πρότινος είχαν τους αριθμούς από το 17 έως το 66, παίρνουν τους αριθμούς από το 30 έως το 72. Η δε «ομαλοποίηση» των γραμμών της Αθήνας ξεκινά από τον άξονα της Λεωφ.Συγγρού και με κέντρο την Αθήνα, κινείται με φορά «anti-clockwise» περίπου όπως έγινε και η αρίθμηση των κορμών το 1995. Δηλαδή τα 30/31/32/33 είναι οι γραμμές της Λ.Συγγρού, τα 34/35/36/37/38 οι γραμμές της Λ.Βουλιαγμένης, τα 39/40/41 οι γραμμές προς Καισαριανή/Ζωγράφου/Άνω Ιλίσια αντίστοιχα, τα 42/43/44/45/46 οι γραμμές της Μεσογείων, 47/48/49 οι γραμμές της Κηφισίας κοκ.

Εξαίρεση αποτελούν οι γραμμές προς Γλυφάδα-Βούλα, που αποφασίζεται να έχουν και οι δύο (από Αθήνα και Πειραιά) τον αριθμό 30 και οι γραμμές προς Ελευσίνα (από Αθήνα και Πειραιά) που παίρνουν τον κοινό αριθμό 68. Η γραμμή του «Βουρλοποτάμου» (πρώην 55/σημερινό 126) αποφασίζεται να προσαρτηθεί στη γραμμή 30: Ακαδημία-Γλυφάδα-Βούλα, που ξεκινά να διέρχεται από το κέντρο του Παλ.Φαλήρου και να βγαίνει στην Παραλιακή στο Φλοίσβο! Αυτό γίνεται γιατί η γραμμή του Βουρλοποτάμου είχε πολύ χαμηλή επιβατική κίνηση, αλλά και για να αποφύγουν όσο το δυνατόν τη χάραξη των τραμ της ΗΕΜ 1Α/1Γ (βλέπε Κεφάλαιο 1) που διερχόμενα από Παραλία τερμάτιζαν στην Εδέμ και «απαγόρευαν» την αποβίβαση/επιβίβαση μέχρι εκεί. Η γραμμή μετονομάζεται σε 30: Ακαδημία-Λ.Συγγρού-Βουρλοπόταμος-Γλυφάδα-Βούλα, ενώ το 66: Ακαδημία-Λεωφ.Συγγρού μετονομάζεται σε 32: Ακαδημία-Λεωφ.Συγγρού. Ο αριθμός 32 επιλέγεται και γιατί «ταιριάζει» με την αρίθμηση των γραμμών της Λεωφ.Συγγρού, αλλά και για να «συνενωθεί» με την αντίστοιχη 32 του Πειραιά (Αγ.Τριάδα-Τζαβέλλα) που επεκτείνεται μέσω της Εθν.Μακαρίου και της Λεωφ.Ποσειδώνος στο τέρμα του πρωην 66, στη Λεωφ.Συγγρού. Έτσι, μαζί με το κοινό σύστημα αρίθμησης των δύο δικτύων, δημιουργείται η δεύτερη συνδετική γραμμή Αθηνών-Πειραιά μετά το 61, (που πήρε νέο αριθμό 70 και σήμερα είναι το 049) η 32: Ακαδημία-Λεωφ.Συγγρού-Πειραιάς, η οποία και «επισφραγίζει» την - επίσημη πια - σύνδεση των δύο πόλεων…

Παρ’ όλα αυτά, η γραμμή 32 θα αντιμετωπίσει από την πρώτη κιόλας μέρα προβλήματα, αφού πέραν του γεγονότος ότι σε σχεδόν ολόκληρη τη διαδρομή της συμπίπτει με τη χάραξη των τραμ και των λεωφορειών της ΗΕΜ, προκαλεί «αθέμιτο ανταγωνισμό» στη σύνδεση της Αθήνας με τον Πειραιά, ένα δικαίωμα που από το 1869 είχε παραχωρηθεί αποκλειστικά στους ΣΑΠ/ΕΗΣ!! Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισε και η γραμμή 61: Αθήνα-Μοσχάτο-Πειραιάς (σημερινό 049) όταν πρωτοϊδρύθηκε το 1932 και τελικά μετά από προσφυγή των ΕΗΣ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (!!) αποφασίστηκε τα δρομολόγια της γραμμής να μειωθούν σε μεγάλο βαθμό, ακριβώς όπως τα λεωφορεία που έκαναν «παράλληλες» γραμμές με τα τραμ. (άλλωστε την περίοδο αυτή, ΕΗΣ και ΗΕΜ είναι σχεδόν η ίδια εταιρία) Για τον ίδιο ακριβώς λόγο δε συνδέθηκαν τα τροχιοδρομικά δίκτυα Αθήνας και Πειραιά στο Νέο Φάληρο (που έφταναν και τα δύο, της Αθήνας μέχρι το «Άκταιον»/σημερινό Νοσοκομείο Metropolitan και του Πειραιά μέχρι τη σημερινή αφετηρία του τρόλεϊ 20) πριν το 1925, που ο «ηλεκτρικός σιδηρόδρομος» και τα τραμ αποτελούσαν διαφορετικές εταιρίες. Έτσι, το 32 παραμένει αρχικά σε «κατάσταση αναμονής» όσο οι ΕΗΣ ξεκινούν και πάλι τις νομικές διαδικασίες για την κατάργησή του, αλλά πριν αυτές προλάβουν να ολοκληρωθούν, έρχεται η Γερμανική Κατοχή και τα πάντα παγώνουν…

Μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο, τα πράγματα στη χώρα είναι σε τραγική κατάσταση και ο οποιοσδήποτε συγκοινωνιακός σχεδιασμός είναι απλά αδύνατος. Στα πλαίσια της γενικότερης αποδιοργάνωσης των πραγμάτων, τα λεωφορειακά δίκτυα της Αθήνας και του Πειραιά αποκτούν και πάλι «διπλές αριθμήσεις» αφού οι λεωφορειούχοι της Αθήνας χρησιμοποιούν για τις νέες γραμμές τους, τους αριθμούς από το 22 έως το 29, που συνεχίζουν όμως να υπάρχουν και στον Πειραιά! Έτσι, λίγα χρόνια μετά αποφασίζεται και οι γραμμές του Πειραιά (22-29) να λάβουν νέα αρίθμηση και συγκεκριμένα τους αριθμούς από το 73 (η αρίθμηση της Αθήνας τελείωνε με το 72) μέχρι το 81! Επίσης οι γραμμές από Αθήνα και Πειραιά προς Γλυφάδα-Βούλα (30) και Ελευσίνα (68) παίρνουν ξεχωριστές αριθμήσεις, ενώ το 32: Αθήνα-Λεωφ.Συγγρού-Πειραιάς που είχε καταργηθεί μαζί με τις υπόλοιπες γραμμές κατά τη διάρκεια της Κατοχής, απλά δεν επαναλειτουργεί ποτέ, δίνοντας έτσι τέλος στη δικαστική διαμάχη με τους ΕΗΣ. Η δε γραμμή του Βουρλοποτάμου (σημερινό 126) διαχωρίζεται εκ νέου από τη γραμμή 30: Ακαδημία-Γλυφάδα-Βούλα και γίνεται ξεχωριστή γραμμή με νέο αριθμό και ονομασία 32: Ακαδημία-Αμφιθέα, χρησιμοποιώντας το 32 για να παραμείνει «αριθμητικά συμβατή» με τις υπόλοιπες γραμμές της Λεωφ.Συγγρού, αφού το «Ακαδημία-Λεωφ.Συγγρού-Πειραιάς» είχε πια καταργηθεί για τα καλά…

Τα πρώτα χρόνια μετά την Κατοχή όπως είδαμε, η ΗΕΜ ολοένα και συρρικνώνεται. Τεράστιες ζημιές στην υποδομή και στο τροχαίο υλικο, την κάνουν να αποσυρθεί από τις περισσότερες γραμμές της, ενώ ακόμα κι αυτές που λειτουργούν, έχουν μειωμένα δρομολόγια και οχήματα που έχοντας επισκευαστεί «όπως όπως» είναι σχεδόν σε κατάσταση αποσύνθεσης. Μια απ’ αυτές τις γραμμές που «φυτοζωούν» είναι και αυτή στη Λεωφ.Θησέως, (βλέπε Κεφάλαιο 1) όπου συνεχίζουν να λειτουργούν οι γραμμές 1: Ακαδημία-Καλλιθέα-Τζιτζιφιές με τέρμα στην Πλατ.Πεισιστράτου και η «τοπική» της 1: Ακαδημία-Καλλιθέα με τέρμα στην Πλατ.Δαβακη με εναλλάξ δρομολόγηση. Η γενική όμως μείωση των οχημάτων της 1, προκαλεί μεγάλη έλλειψη εξυπηρέτησης στο τμήμα της Λεωφ.Θησέως νότια της Πλατ.Δαβάκη, παρ’ όλο που λόγω της τοπικής γραμμής, το βόρειο τμήμα της καλύπτεται επαρκώς, αν και οριακά. Όταν λοιπόν, το 1953 αποφασίζεται η πλήρης κατάργηση των τραμ της ΗΕΜ και η αντικατάστασή τους από τρόλεϊ και ιδιωτικά λεωφορεία και «αποξηλώνεται» η γραμμή στα Χαυτεία από τον Κων.Καραμανλή, τα ΚΤΕΛ (πιστεύοντας ότι το τραμ της Καλλιθέας θα καταργηθεί εντελώς) αποφασίζουν να «αναβιώσουν» την παλιά 32: Ακαδημία-Λεωφ.Συγγρού-Πειραιάς με αλλαγή όμως χάραξης και ονομασίας για να καλύπτει το νότιο τμήμα της Θησέως. Συγκεκριμένα, επιλέγουν ως αφετηρία την Πύλη του Αδριανού, τέρμα επί της οδού Σαχτούρη στου Βρυώνη στον Πειραιά και διαδρομή μέσω των οδών Βασ.Αμαλίας, Λεωφ.Συγγρού, Συντ/χου Δαβάκη, Θησέως, Λεωφ.Ποσειδώνος, Εθν.Μακαρίου, Τζαβέλλα, Γρ.Λαμπράκη, Βασ.Γεωργίου Α΄, Λεωφ.Ηρ.Πολυτεχνείου, Κανθάρου και Σαχτούρη, ενώ η γραμμή ονομάζεται «Ζάππειο-Καλλιθέα-Πειραιάς.»

Η αφετηρία τοποθετήθηκε στην Πύλη του Αδριανού ούτως ώστε η γραμμή να μη διέρχεται από το κέντρο της Αθήνας, για να μη θεωρηθεί ότι «προσβάλλει» το αποκλειστικό δικαίωμα των ΕΗΣ στη σύνδεση της Αθήνας με τον Πειραιά, ενώ και το τέρμα τοποθετείται όσο το δυνατόν μακριά από το Σταθμό των ΕΗΣ. Παρ’ όλα αυτά και πριν καν κυκλοφορήσει το πρώτο λεωφορείο, οι ΕΗΣ προσφεύγουν και πάλι στα Δικαστήρια, αναστέλλοντας έτσι επ αόριστον τη λειτουργία της γραμμής. Τελικά, το 1955 και μετά από τη Συμπληρωματική Σύμβαση των ΕΗΣ με το Κράτος, που αφορά στη λειτουργία του νέου τμήματος του «ηλεκτρικού» Αττική-Κηφισιά, καθιερώνεται η νέα υπηρεσία των «πράσινων» λεωφορείων των ΕΗΣ και η γραμμή ξεκινά να λειτουργεί αποκλειστικά με αυτά. Παίρνει αριθμό και ονομασία 32: Ζάππειο-Καλλιθέα-Πειραιας, αφετηρία επί της Βασ.Αμαλίας και νέα χάραξη μέσω Λεωφ.Συγγρού, Χαροκόπου και Θησέως για να εξυπηρετήσει και τη συνοικία Χαροκόπου. (έτσι κι αλλιώς ΗΕΜ και ΕΗΣ είναι η ίδια εταιρία, άρα παύουν να ισχύουν οι «συμβατικές δεσμεύσεις» με τα τραμ, τα τρόλεϊ και τα λεωφορεία της) Οι γραμμές της ΕΗΣ αρχικά είχαν δικό τους σύστημα αρίθμησης, με τους αριθμούς 1-2 να αποτελούν τον «Τροχιόδρομο Παραλίας» (1: Τελωνείο-Σταθ.Λαρίσης και 2: Τελωνείο-Βασ.Περίπτερο) τους αριθμούς 3-4 τον «Σιδηρόδρομο Περάματος» (3: Πειραιάς-Πέραμα και 4: Τοπικό Πειραιά-Αγ.Γεωργίου) και τις νέες γραμμές των «πρασίνων» να παίρνουν τους αριθμούς 5: Πειραιάς-Πέραμα (σημερινό 843) και 6: Πειραιάς-Δραπετσώνα. (σημερινό 859) Έτσι, αποφάσισαν να δώσουν στη γραμμή «Ζάππειο-Καλλιθέα-Πειραιάς» την παλιά της αρίθμηση (32), παρ’ όλο που ο αριθμός ήδη ανήκε όπως είδαμε στη γραμμή 32: Ακαδημία-Αμφιθέα των ΚΤΕΛ (σημερινό 126). Επίσης και βάσει της ίδιας Σύμβασης, λεωφορεία των ΕΗΣ μπήκαν και στη γραμμή 70: Ομόνοια-Μοσχάτο-Πειραιάς, χρησιμοποιώντας την ίδια αρίθμηση.

Το 1958 και εξ αιτίας των εκτεταμένων οδικών έργων στη Βασ.Αμαλίας, η αφετηρία στο Ζάππειο καταργείται και η γραμμή γίνεται κυκλική στο Σύνταγμα, με διαδρομή μέσω Βασ.Αμαλίας, Βασ.Σοφίας, Βασ.Κωνσταντίνου και Βασ.Όλγας, ενώ λόγω της σύγχυσης του επιβατικού κοινού στη Λεωφ.Συγγρού, (απ’ όπου διέρχονταν και τα δύο «32») αποφασίζεται να λάβει νέο αριθμό 165 και να μπει στο σύστημα αρίθμησης των ΚΤΕΛ. Αυτό δε συνέβη με τις γραμμές Περάματος και Δραπετσώνας που κράτησαν τους αριθμούς 5 και 6 αντίστοιχα μέχρι το 1981, αφού οι γραμμές των ΚΤΕΛ 5 και 6 ήταν στο κέντρο της Αθήνας και δεν υπήρχε περίπτωση σύγχυσης. Δύο χρόνια αργότερα, με το πέρας των εργασιών και τη μονοδρόμηση των βασικών οδικών αξόνων του κέντρου, η αφετηρία τοποθετείται στην οδό Φιλελλήνων, εκεί που είναι και σήμερα με διαδρομή προς Πειραιά μέσω Φιλελλήνων και Βασ.Αμαλίας και προς Σύνταγμα μέσω Βασ.Αμαλίας και Όθωνος. (ήταν κάθοδος τότε) Η νέα ονομασία της γραμμής είναι πια 165: Πλ.Συντάγματος-Καλλιθέα-Πειραιάς.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 και λόγω της ήδη αυξημένης κίνησης στους δρόμους του Πειραιά, αποφασίστηκε η μονοδρόμηση της Τζαβέλλα και η χρήση της μαζί με τις οδούς 34ου Συντ.Πεζικού και Ομηρ.Σκυλίτση (που επίσης μονοδρομήθηκε) ως ζεύγος εισόδου/εξόδου των λεωφορείων από/προς την Παραλιακή. Έτσι η διαδρομή εξόδου του 165 παραμένει ως έχει, ενώ η διαδρομή εισόδου αλλάζει και γίνεται πια μέσω Ομηρ.Σκυλίτση, 34ου Συντ.Πεζικού και Λεωφ.Ηρ.Πολυτεχνείου. Την ίδια περίπου περίοδο μονοδρομείται και η οδός Χαροκόπου (λειτουργώντας ως ζεύγος με την Αγ.Πάντων) και εγκαινιάζονται οι ανισόπεδοι κόμβοι στη Λεωφ.Συγγρού (στις διασταυρώσεις με την Καλλιρρόης, τις Χαροκόπου/Αγ.Πάντων, τη Συντ/χου Δαβάκη και τη Σκρα), μετατρέποντας την έτσι σε οδό Ταχείας Κυκλοφορίας. Έτσι δημιουργείται η χάραξη που γνωρίζουμε και σήμερα, ενώ εγκαινιάζονται και «τοπικά» δρομολόγια με ονομασία 165: Πειραιάς-Καλλιθέα-Χαροκόπου, αναστροφή μέσω της οδού Δοϊράνης και τέρμα επί της Χαροκόπου. Το 1981 και με το νέο σύστημα αρίθμησης της ΕΑΣ, το 165 μετονομάζεται σε 040: Σύνταγμα-Πειραιάς και το «τοπικό» μέχρι Χαροκόπου παίρνει δικό του αριθμό, τον 912: Πειραιάς-Χαροκόπου.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, το τέρμα μεταφέρεται στη σημερινή του αφετηρία, στην Ακτή Ξαβερίου, με διαδρομή προς Πειραιά όπως και τώρα και διαδρομή προς Σύνταγμα μέσω των οδών Κλεισόβης, Χατζηκυριάκου, Ηρ.Πολυτεχνείου, Βασ.Γεωργίου Α΄, Γρ.Λαμπράκη κτλ. Η Ακτή Ξαβερίου γίνεται έτσι η αφετηρία όλων των γραμμών του ΗΣΑΠ (πια), αφού και τα 843/844/859/875 επεκτείνονται ως εκεί από το Τελωνείο που τερμάτιζαν και οι γραμμές της ΕΑΣ προς Παραλιακή έχουν ακόμα αφετηρία στην Κλεισόβης. Την ίδια περίοδο (ίσως και λίγο νωρίτερα) ξεκινά και η νυχτερινή της λειτουργία και γίνεται η δεύτερη γραμμή που λειτούργησε επί 24ωρου βάσεως στην Αθήνα, μετά το 050 (νυχτερινή «έκδοση» του 049) και τις γραμμές του Αερολιμένα Ελληνικού φυσικά. Το 1992 και με την έναρξη των εργασιών για την κατασκευή του Αττικού Μετρό στην Πλατ.Συντάγματος, η Όθωνος κλείνει εντελώς για την κυκλοφορία οχημάτων και η Βασ.Γεωργίου Α΄ γίνεται κάθοδος, (από άνοδος που ήταν μέχρι τότε) προκαλώντας έτσι την τροποποίηση της διαδρομής του 040, που διέρχεται πια στην άνοδο από Βασ.Αμαλίας, Βασ.Γεωργίου Α΄, Πλ.Συντάγματος και Φιλελλήνων. Παρ’ όλα αυτά και μετά το πέρας των εργασιών, η χάραξη θα παραμείνει έτσι, αφού η Όθωνος γίνεται άνοδος, αλλά μόνο για τα λεωφορεία και τα ΙΧ.

Στις 15 Φεβρουαρίου του 1999 και μετά από Σύμβαση με το Δημόσιο, που την καθιστά μοναδική πάροχο οδικών συγκοινωνιών στο Λεκανοπέδιο, η γραμμή 040 περνά στην ΕΘΕΛ, ενώ λίγο αργότερα ακολουθούν και οι γραμμές 843 και 859, καταργώντας έτσι την υπηρεσία των «πράσινων» λεωφορείων μετά από 44 ολόκληρα χρόνια! Η γραμμή μετονομάζεται σε 040: Πειραιάς-Σύνταγμα, με το τέρμα της να γίνεται αφετηρία και την αφετηρία τέρμα, ενώ η τοπική 912: Πειραιάς-Χαροκόπου καταργείται. Δύο χρόνια αργότερα και μετά την παράδοση της Λεωφ.Ανδρ.Παπανδρέου στον Πειραιά, το 040 (καθώς και όλες οι γραμμές της Παραλιακής) ξεκινά να διέρχεται από ‘κει, (πρώην Μικράς Ασίας) δημιουργώντας τη χάραξη στην κάθοδο ακριβώς όπως και σήμερα. Το 2008 η νυχτερινή διαδρομή του 040 προς Σύνταγμα αλλάζει και διέρχεται πια από την Πλατ.Καραϊσκάκη με χάραξη μέσω των οδών Ηρ.Πολυτεχνείου, Βασ.Γεωργίου Α΄, Ακτής Ποσειδώνος, Αριστείδου, Άστιγγος, Ακτής Τζελέπη, Ακτής Ποσειδώνος, Βασ.Γεωργίου Α΄, Γρ.Λαμπράκη κτλ. ενώ το Μάρτιο του 2014 εξαιτίας της μονοδρόμησης της Βασ.Γεωργίου Α΄ και την έναρξη των εργασιών για την κατασκευή του τραμ στον Πειραιά, η διαδρομή προς Σύνταγμα (ημερήσια και νυχτερινή) διαμορφώνεται όπως σήμερα. Έτσι το 040 συνεχίζει την πορεία του ως μια από τις πλέον ιστορικές και αγαπημένες γραμμές του Λεκανοπεδίου…

[vpaparos]

Μπράβο! Πολύ καλή δουλειά! Συνέχισέ το! Και μη νοιάζεσαι τι λένε για το "σεντόνι"! Όπως είπες και συ, όποιος θέλει το διαβάζει!

[pvuccino]

Μπράβο! Πολύ καλή δουλειά! Συνέχισέ το! Και μη νοιάζεσαι τι λένε για το "σεντόνι"! Όπως είπες και συ, όποιος θέλει το διαβάζει!

Σ' ευχαριστώ πολύ! Η αλήθεια είναι ότι δε μ' έχει κατηγορήσει κανείς για το σεντόνι, εγώ από μόνος μου τα λέω! Απλά και μόνο επειδή τα πράγματα που έχω ανακαλύψει για την ιστορία των γραμμών είναι (για μένα τουλάχιστον) πάρα πολύ ενδιαφέροντα και πολλές φορές απροσδόκητα και είναι κρίμα να τα "χάσει" κάποιος μόνο και μόνο γιατί τον φοβίζει ο όγκος του σεντονιού... Αλλά επειδή έτσι εκφράζομαι και όπως έχω πει αυτό το κάνω κυρίως γιατί περνάω καλά ΕΓΩ, η "σεντονοποίηση" είναι μάλλον αναπόφευκτη...

[mercedes1988]

Pvuccino, μπράβο για την ιστορική εξέλιξη των γραμμών που γράφεις στο φόρουμ, έχει φοβερό ενδιαφέρον γιατί εκτός από τις διαδρομές των λεωφορείων των προηγούμενων δεκαετιών, μαθαίνουμε και πότε κατασκευάστηκαν κάποιοι κόμβοι πχ Κηφισίας και Κατεχάκη που έγινε το 1986. Τώρα έχει ενδιαφέρον να μάθουμε για την ιστορία του 049 και του 051.

[pvuccino]

Pvuccino, μπράβο για την ιστορική εξέλιξη των γραμμών που γράφεις στο φόρουμ, έχει φοβερό ενδιαφέρον γιατί εκτός από τις διαδρομές των λεωφορείων των προηγούμενων δεκαετιών, μαθαίνουμε και πότε κατασκευάστηκαν κάποιοι κόμβοι πχ Κηφισίας και Κατεχάκη που έγινε το 1986.Τώρα έχει ενδιαφέρον να μάθουμε για την ιστορία του 049 και του 051.

Το 046 δηλαδή δε σ' ενδιαφέρει;; Κρίμα, γιατί είναι πολύ ενδιαφέρον...

[mercedes1988]

Kαι το 046 είναι μια ιστορική γραμμή, η οποία εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί μεγάλο μέρος του Γκύζη και των Αμπελοκήπων. Σημαντική γραμμή.

[Desiro]

Κ ένα αίτημα για σεντόνι από μένα είναι οι κορμοί 1 και 2 μαζί με τα 106/126/103/101/160/172. Για τα πρώτα έχεις κάνει κάτι μικροραφές σε άλλα post αλλά ολοκληρωμένα έχουν άλλη χάρη

[pvuccino]

Κ ένα αίτημα για σεντόνι από μένα είναι οι κορμοί 1 και 2 μαζί με τα 106/126/103/101/160/172. Για τα πρώτα έχεις κάνει κάτι μικροραφές σε άλλα post αλλά ολοκληρωμένα έχουν άλλη χάρη

Δυστυχώς οι κορμοί θα πάνε στο τέλος, γιατί τα έχω πάρει με τη σειρά που τους δίνει ο ΟΑΣΑ, άρα μάλλον θ' αργήσουν κομματάκι! Όσο για τα υπόλοιπα θα πάνε με την αριθμητική σειρά τους. Για το 103 θα μιλήσω στο 141 και για το 160 στο Β1, αφού αυτά πλέον καλύπτουν τη διαδρομή τους.

[Mercedes O405N2]

Μια ερώτηση για το 021 (πάω λίγο πίσω...) Χάρτης του ΟΑΣ του 1979 με το αρχικό νέο σχέδιο αρίθμησης δείχνει την 021 μέσω Βαρβάκη και Μομφερράτου. Στην ιστορία γράφεις ότι η αλλαγή διαδρομής έγινε το '85 με την μονοδρόμηση της Ν. Γκύζη. Τι παίζει εκεί?