Μιας και μας αρέσουν τα περίεργα μέσα μεταφοράς, θα κάνουμε μια μικρή αναφορά στο Wupertaler Schwebebahn, η αλλιώς το κρεμαστό τρένο του Βούπερταλ.
Το Βούπερταλ είναι μια μεσαίου μεγέθους πόλη στη Δυτική Γερμανία, που εκτείνεται κατά μήκος του ποταμού Βούπερ. Πάνω από το ποτάμι μετακινούνται καθημερινά περίπου 82.000 επιβάτες χάρις στο κρεμαστό τρένο. Κατασκευασμένο το 1901 σε σχέδια του Eugene Langen, το Schwebebahn αποτελεί έναν κορμό στις μεταφορές της πόλης, αλλά και μία από τις κυριότερες ατραξιόν της.
Το δίκτυο ανέρχεται σε 13.3 χιλιόμετρα με τα 10,6 από αυτά να βρίσκεται 12 μέτρα πάνω από το ποτάμι και τα υπόλοιπα στα 8 μέτρα πάνω από κεντρικούς δρόμους της πόλης. Η διαδρομή περιέχει 20 σταθμούς, με τους τερματικούς να ονομάζονται Oberbarmen Bf (μικρό μηχανοστάσιο και τροχιά αναστροφής) και Vohwinkel Schwebebahn (μικρό μηχανοστάσιο, επισκευαστική βάση και τροχιά αναστροφής). Το δίκτυο έχει ανταπόκριση με τον υπεραστικό σιδηρόδρομο σε 2 σταθμούς και σχεδόν σε κάθε σταθμό υπάρχει ανταπόκριση με λεωφορεία και τρόλεϊ. Η μέγιστη ανωφέρεια του δικτύου ανέρχεται σε 40‰
Τα δρομολόγια ξεκινούν στις 5.30 π.μ. τις καθημερινές, Σάββατα-Κυριακές-αργίες στις 7:00 π.μ. , και σε όλες τις περιπτώσεις σταματούν στις 23:30. Οι χρονοαποστάσεις κυμαίνονται από 3 έως 5 λεπτά στις ώρες αιχμής ενώ μπορούν να φτάσουν μέχρι και 15 σε ώρες μη αιχμής, με μόνο 6 συρμούς σε λειτουργία. Με την έλευση των νέων συρμών το 2015 η χρονοαπόσταση θα μειωθεί στο δίλεπτο τις ώρες αιχμής. Στους συρμούς υπάρχει τηλεματική με αναγγελία των στάσεων, ενώ στις αποβάθρες υπάρχουν οθόνες με τον χρόνο αναμονής. Το Schwebebahn εντάσσεται στην πολιτική εισιτηρίων του VRR, που σημαίνει πως κάποιος με ημερήσιο εισιτήριο του κρατιδίου της Ρηνανίας-Βεστφαλίας μπορεί να επιβιβαστεί κανονικά.
Οι συρμοί στηρίζονται πάνω σε μία ράγα (monorail) σε ένα ατσάλινο πλαίσιο 486 στύλων και τμημάτων γέφυρας. Για την κατασκευή του δικτύου χρησιμοποιήθηκαν 19200 τόνοι σίδερο. Το δίκτυο πέρασε μια μεγάλη ανακατασκευή τα έτη 2007 – 2009, όπου πολλοί από τους αυθεντικούς στύλους του 1900 αντικαταστάθηκαν με καινούργιου τύπου. Οι συρμοί είναι ηλεκτρικοί και η τροφοδοσία με ρεύμα γίνεται από μία ξεχωριστή ράγα. Η τάση λειτουργίας του δικτύου είναι 600 βολτ συνεχούς ρεύματος. Ο στόλος αποτελείται από 27 δίδυμες αυτοκινητάμαξες ΜΑΝ GTW 72 κατασκευής 1972-1975. Ο κάθε συρμός έχει μήκος 24 μέτρα και χειριστήρια μόνο από την μία πλευρά , αφού οι συρμοί κινούνται μόνο προς μία κατεύθυνση. Το 2015 θα παραδοθούν 31 καινούργιοι συρμοί της Vossloh – Kiepe ισχύος 240kw, με τελική 65χλμ/ώρα και σηματοδότηση ETCS. Επίσης υπάρχει μουσειακός συρμός του 1900, με τον οποίο ο Βασιλιάς Βίλχελμ ο 2ος ταξίδεψε στο υπό κατασκευή δίκτυο.
Οι συρμοί είναι εξοπλισμένοι με σύστημα «νεκρού ανθρώπου» (ο οδηγός πρέπει να πατάει ανά τακτά χρονικά διαστήματα έναν διακόπτη με το πόδι η το χέρι του, αλλιώς ο συρμός ακινητοποιείται αμέσως), ενώ το δίκτυο είναι εξοπλισμένο με σηματοδότηση που χωρίζεται τμήματα, στα οποία επιτρέπεται διέλευση συρμού ανά 3 λεπτά κατ’ελάχιστο (η σηματοδότηση θα αντικατασταθεί με την έλευση των νέων συρμών προκειμένου να υποστηρίζεται η δίλεπτη χρονοαπόσταση). Ο μουσειακός συρμός απαιτεί την παρουσία συνοδού στον συρμό, καθότι δεν διαθέτει το σύστημα του νεκρού ανθρώπου. Επίσης υπάρχουν κάμερες στους σταθμούς συνδεδεμένες με την καμπίνα των οδηγών, ώστε να μπορούν να κλείσουν τις πόρτες με ασφάλεια.
Σε περίπτωση που ακινητοποιηθεί ένας συρμός, υπάρχουν συζευκτήρες εμπρός και πίσω προκειμένου ένας άλλος συρμός να μπορέσει να σπρώξει το ακινητοποιημένο τρένο έως το μηχανοστάσιο. Σε περίπτωση που η άμεση εκκένωση του τρένου εκτός σταθμού είναι απαραίτητη, ένα αντιθέτως ερχόμενο τρένο σταματάει παράλληλα και ο οδηγός τοποθετεί μία γέφυρα μεταξύ των συρμών, επιτρέποντας στους επιβάτες να επιβιβαστούν στον άλλο συρμό με ασφάλεια.
Παρότι το δίκτυο έχει όλες τις δικλίδες ασφαλείας ενός σύγχρονου σιδηροδρομικού δικτύου, Το Schwebebahn έχει ορισμένα ατυχήματα στην ιστορία του (με τα σοβαρότερα να ανέρχονται σε 16 στα 113 χρόνια λειτουργίας του δικτύου), με το ποιο σοβαρό να έχει συμβεί το 1999, όπου ο πρώτος συρμός, ύστερα από συντήρηση του δικτύου, εκτροχιάστηκε και έπεσε στο ποτάμι λόγω μιας δοκού που είχε τοποθετηθεί κατά την συντήρηση και δεν είχε αφαιρεθεί. Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρξουν 7 νεκροί, 42 τραυματίες και ο συρμός να καταστραφεί.
Το 1950 συνέβη στο Schwebebahn ένα από τα ποιο ενδιαφέροντα και περίεργα ατυχήματα στην ιστορία των σιδηροδρόμων. Ο διευθυντής του τσίρκου της περιοχής, ήθελε να προμοτάρει την επιχείρησή του βάζοντας έναν νεαρό ελέφαντα ονόματι Τούφι (Tuffi) να κάνει βόλτα μέσα στον συρμό.Ο Μικρός ελέφαντας πανικοβλήθηκε λόγω των τριγμών και κραδασμών του συρμού, και προκάλεσε ένα ισχυρό παλατζάρισμα, με το οποίο χτύπησε σε μία πόρτα η οποία έσπασε και έπεσε μέσα στο ποτάμι! Παρότι ο ελέφαντας γλύτωσε με ελαφρύ τραυματισμό, το συμβάν έχει γίνει τόσο γνωστό που η βιομηχανία γάλακτος της περιοχής έχει μετονομαστεί σε Tuffi – Campina, έχει βαφτεί η πλάτη μιας πολυκατοικίας στο σημείο με τον ελέφαντα πεσμένο στο ποτάμι, ενώ πάρα πολλοί οδηγοί λένε πως θα ήθελαν να οδηγούσαν το τρένο εκείνη την στιγμή! Οι φωτογραφίες και τα σκίτσα του ελέφαντα πεσμένου στο ποτάμι που κυκλοφορούν μέχρι σήμερα δεν είναι πραγματικά, καθότι όλοι οι ρεπόρτερ της περιοχής βρίσκονταν μέσα στον συρμό.
Για όλους όσους έλκονται από περίεργα μέσα μεταφοράς, το Wuppertaler Schwebebahn είναι must. Για να πάει κάποιος στο Βούπερταλ μπορεί να ταξιδέψει με ένα απλό τρένο από την Κολωνία η το Ντύσελντορφ (περίπου 1 ώρα απόσταση). Όσοι πάλι δεν σκοπεύετε να ταξιδέψετε, μπορείτε να απολαύσετε την διαδρομή πάνω από το ποτάμι μέσα από το HD βίντεό μας, και φυσικά να δείτε φωτογραφίες στην Gallery!
Το Βούπερταλ είναι μια μεσαίου μεγέθους πόλη στη Δυτική Γερμανία, που εκτείνεται κατά μήκος του ποταμού Βούπερ. Πάνω από το ποτάμι μετακινούνται καθημερινά περίπου 82.000 επιβάτες χάρις στο κρεμαστό τρένο. Κατασκευασμένο το 1901 σε σχέδια του Eugene Langen, το Schwebebahn αποτελεί έναν κορμό στις μεταφορές της πόλης, αλλά και μία από τις κυριότερες ατραξιόν της.
Το δίκτυο ανέρχεται σε 13.3 χιλιόμετρα με τα 10,6 από αυτά να βρίσκεται 12 μέτρα πάνω από το ποτάμι και τα υπόλοιπα στα 8 μέτρα πάνω από κεντρικούς δρόμους της πόλης. Η διαδρομή περιέχει 20 σταθμούς, με τους τερματικούς να ονομάζονται Oberbarmen Bf (μικρό μηχανοστάσιο και τροχιά αναστροφής) και Vohwinkel Schwebebahn (μικρό μηχανοστάσιο, επισκευαστική βάση και τροχιά αναστροφής). Το δίκτυο έχει ανταπόκριση με τον υπεραστικό σιδηρόδρομο σε 2 σταθμούς και σχεδόν σε κάθε σταθμό υπάρχει ανταπόκριση με λεωφορεία και τρόλεϊ. Η μέγιστη ανωφέρεια του δικτύου ανέρχεται σε 40‰
Τα δρομολόγια ξεκινούν στις 5.30 π.μ. τις καθημερινές, Σάββατα-Κυριακές-αργίες στις 7:00 π.μ. , και σε όλες τις περιπτώσεις σταματούν στις 23:30. Οι χρονοαποστάσεις κυμαίνονται από 3 έως 5 λεπτά στις ώρες αιχμής ενώ μπορούν να φτάσουν μέχρι και 15 σε ώρες μη αιχμής, με μόνο 6 συρμούς σε λειτουργία. Με την έλευση των νέων συρμών το 2015 η χρονοαπόσταση θα μειωθεί στο δίλεπτο τις ώρες αιχμής. Στους συρμούς υπάρχει τηλεματική με αναγγελία των στάσεων, ενώ στις αποβάθρες υπάρχουν οθόνες με τον χρόνο αναμονής. Το Schwebebahn εντάσσεται στην πολιτική εισιτηρίων του VRR, που σημαίνει πως κάποιος με ημερήσιο εισιτήριο του κρατιδίου της Ρηνανίας-Βεστφαλίας μπορεί να επιβιβαστεί κανονικά.
Οι συρμοί στηρίζονται πάνω σε μία ράγα (monorail) σε ένα ατσάλινο πλαίσιο 486 στύλων και τμημάτων γέφυρας. Για την κατασκευή του δικτύου χρησιμοποιήθηκαν 19200 τόνοι σίδερο. Το δίκτυο πέρασε μια μεγάλη ανακατασκευή τα έτη 2007 – 2009, όπου πολλοί από τους αυθεντικούς στύλους του 1900 αντικαταστάθηκαν με καινούργιου τύπου. Οι συρμοί είναι ηλεκτρικοί και η τροφοδοσία με ρεύμα γίνεται από μία ξεχωριστή ράγα. Η τάση λειτουργίας του δικτύου είναι 600 βολτ συνεχούς ρεύματος. Ο στόλος αποτελείται από 27 δίδυμες αυτοκινητάμαξες ΜΑΝ GTW 72 κατασκευής 1972-1975. Ο κάθε συρμός έχει μήκος 24 μέτρα και χειριστήρια μόνο από την μία πλευρά , αφού οι συρμοί κινούνται μόνο προς μία κατεύθυνση. Το 2015 θα παραδοθούν 31 καινούργιοι συρμοί της Vossloh – Kiepe ισχύος 240kw, με τελική 65χλμ/ώρα και σηματοδότηση ETCS. Επίσης υπάρχει μουσειακός συρμός του 1900, με τον οποίο ο Βασιλιάς Βίλχελμ ο 2ος ταξίδεψε στο υπό κατασκευή δίκτυο.
Οι συρμοί είναι εξοπλισμένοι με σύστημα «νεκρού ανθρώπου» (ο οδηγός πρέπει να πατάει ανά τακτά χρονικά διαστήματα έναν διακόπτη με το πόδι η το χέρι του, αλλιώς ο συρμός ακινητοποιείται αμέσως), ενώ το δίκτυο είναι εξοπλισμένο με σηματοδότηση που χωρίζεται τμήματα, στα οποία επιτρέπεται διέλευση συρμού ανά 3 λεπτά κατ’ελάχιστο (η σηματοδότηση θα αντικατασταθεί με την έλευση των νέων συρμών προκειμένου να υποστηρίζεται η δίλεπτη χρονοαπόσταση). Ο μουσειακός συρμός απαιτεί την παρουσία συνοδού στον συρμό, καθότι δεν διαθέτει το σύστημα του νεκρού ανθρώπου. Επίσης υπάρχουν κάμερες στους σταθμούς συνδεδεμένες με την καμπίνα των οδηγών, ώστε να μπορούν να κλείσουν τις πόρτες με ασφάλεια.
Σε περίπτωση που ακινητοποιηθεί ένας συρμός, υπάρχουν συζευκτήρες εμπρός και πίσω προκειμένου ένας άλλος συρμός να μπορέσει να σπρώξει το ακινητοποιημένο τρένο έως το μηχανοστάσιο. Σε περίπτωση που η άμεση εκκένωση του τρένου εκτός σταθμού είναι απαραίτητη, ένα αντιθέτως ερχόμενο τρένο σταματάει παράλληλα και ο οδηγός τοποθετεί μία γέφυρα μεταξύ των συρμών, επιτρέποντας στους επιβάτες να επιβιβαστούν στον άλλο συρμό με ασφάλεια.
Παρότι το δίκτυο έχει όλες τις δικλίδες ασφαλείας ενός σύγχρονου σιδηροδρομικού δικτύου, Το Schwebebahn έχει ορισμένα ατυχήματα στην ιστορία του (με τα σοβαρότερα να ανέρχονται σε 16 στα 113 χρόνια λειτουργίας του δικτύου), με το ποιο σοβαρό να έχει συμβεί το 1999, όπου ο πρώτος συρμός, ύστερα από συντήρηση του δικτύου, εκτροχιάστηκε και έπεσε στο ποτάμι λόγω μιας δοκού που είχε τοποθετηθεί κατά την συντήρηση και δεν είχε αφαιρεθεί. Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρξουν 7 νεκροί, 42 τραυματίες και ο συρμός να καταστραφεί.
Το 1950 συνέβη στο Schwebebahn ένα από τα ποιο ενδιαφέροντα και περίεργα ατυχήματα στην ιστορία των σιδηροδρόμων. Ο διευθυντής του τσίρκου της περιοχής, ήθελε να προμοτάρει την επιχείρησή του βάζοντας έναν νεαρό ελέφαντα ονόματι Τούφι (Tuffi) να κάνει βόλτα μέσα στον συρμό.Ο Μικρός ελέφαντας πανικοβλήθηκε λόγω των τριγμών και κραδασμών του συρμού, και προκάλεσε ένα ισχυρό παλατζάρισμα, με το οποίο χτύπησε σε μία πόρτα η οποία έσπασε και έπεσε μέσα στο ποτάμι! Παρότι ο ελέφαντας γλύτωσε με ελαφρύ τραυματισμό, το συμβάν έχει γίνει τόσο γνωστό που η βιομηχανία γάλακτος της περιοχής έχει μετονομαστεί σε Tuffi – Campina, έχει βαφτεί η πλάτη μιας πολυκατοικίας στο σημείο με τον ελέφαντα πεσμένο στο ποτάμι, ενώ πάρα πολλοί οδηγοί λένε πως θα ήθελαν να οδηγούσαν το τρένο εκείνη την στιγμή! Οι φωτογραφίες και τα σκίτσα του ελέφαντα πεσμένου στο ποτάμι που κυκλοφορούν μέχρι σήμερα δεν είναι πραγματικά, καθότι όλοι οι ρεπόρτερ της περιοχής βρίσκονταν μέσα στον συρμό.
Για όλους όσους έλκονται από περίεργα μέσα μεταφοράς, το Wuppertaler Schwebebahn είναι must. Για να πάει κάποιος στο Βούπερταλ μπορεί να ταξιδέψει με ένα απλό τρένο από την Κολωνία η το Ντύσελντορφ (περίπου 1 ώρα απόσταση). Όσοι πάλι δεν σκοπεύετε να ταξιδέψετε, μπορείτε να απολαύσετε την διαδρομή πάνω από το ποτάμι μέσα από το HD βίντεό μας, και φυσικά να δείτε φωτογραφίες στην Gallery!
