[georgio]

Η αλήθεια, σε όλα τα πράγματα, βρίσκεται πάντα, κάπου στην μέση.
Έτσι, σαφώς εκνευρισμένος με την απόφαση του ΟΑΣΑ και την πρόταση του Δημάρχου, που θα διαλύσει την (συνδιασμένη) δρομολόγηση από ΑΓ.ΔΗΜ για Τερψ και θα χρειαστεί άλλα 4 οχήματα (8 βάρδιες) τουλάχιστον, σκέφτομαι και την άλλη πλευρά.

Όντας, κολλημένος με τα λεωφορεία, σπανίως χρησιμοποιώ το Μετρό. Το Α4 είχε σαφώς περισσότερη επιβατική κίνηση για Αθήνα από το Α3, απλά είναι καθαρά γραμμή για τοπική. Άδειο δεν κατέβαινε ΠΟΤΕ στην Αθήνα (μην υπερβάλουμε), μέχρι και με όρθιους ξεκινάγαν οι νταλίκες από το Σύνταγμα (και τουλάχιστον οι μισοί κατέβαιναν μετά τον Αγ.Δημήτριο), σε σχέση με το ΑΒ3 που αν είχε σκουπίσει το Α4 μπροστά, μπορεί να είχαν μείνει μέσα, μέρα-μεσημέρι και 5 άτομα!
Το σημαντικό είναι να αναρωτηθούμε, εμείς που νοιαζόμαστε για την συγκοινωνία :
-Γιατί αυτοί οι κάτοικοι διαμαρτύρονται και ζήτησαν αυτή την αλλαγή?
-Γιατί είναι άσυλα! (ναι, είναι μια σωστή άποψη και αυτή). Αλλά όλοι?!

Όταν μένω στην Κ.Ηλιούπολη, ή ακόμα και στην Κύπρου, τι άμεση συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση είχα και τι έχω?! (διότι, πολύ σωστή η παρατήρηση για τα οχήματα που πήζουν στο κέντρο, αλλά ο επιβάτης που το χρησιμοποιεί σε κομμάτι μη συμφόρησης, δεν το νοιώθει, οπότε απλά βλέπει ότι το λεωφορείο έχει να περάσει 20 λεπτά και κατηγορεί τον ΟΑΣΑ)
-> Δρομολόγια 164 σε σχέση με το Α4 : Στον απλό επιβάτη, δεν υπάρχει καμία διαφορά. Πάντα αργούσε και θα αργεί την ώρα που βιαζόμαστε! (δεν μεταβλήθηκε τρομερά, άλλωστε η συχνότητά του).
-> Εικόνα προς τον επιβάτη : Του καταργείς την γραμμή. Το να περικόπτεις, ακόμα και αν είναι για καλό, σίγουρα δεν είναι αρεστό να ακούγεται. Πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχει κάποια αξιοσημείωτη αλλαγή που να αντισταθμίζει αυτή την αίσθηση της παρακμής, του ότι κόβουν γραμμές! Χωρίς να έχω προσωπική επαφή ακόμα (!), και στο Λονδίνο που υπάρχουν 20βαλε γραμμές μετρό, στους δρόμους από πάνω, κυκλοφορούν στους περισσότερους δρόμους πάνω από 6 γραμμές που αλληλοκαλύπονται. Και εδώ, κόβουμε το Α4 και μένει για την Βουλιαγμένης ένα Α3!!
-> Συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση μετά την αποβίβαση από το τοπικό : Το καλοκαίρι, πηγαίνοντας με το 140, συνειδητοποίησα κάτι. Ο επιβάτης, επιλέγει την διαδρομή που του επιτρέπει όσο λιγότερες μετεπιβιβάσεις (πόσο μάλλον λεωφορείων). Όταν ξέρει, ότι βγαίνοντας από το μετρό (που το έχει περιμένει και έχει γίνει σαρδέλα), θα περιμένει 15-20 το λεωφορείο, γιατί να μην δυσανασχετήσει όταν το είχε να έρχεται στην ίδια ώρα, να κάθεται και να τον πηγαίνει στην Αθήνα?!
-> Συχνότητες δρομολογίων συνολικά : Δεν θα αναφερθώ στα Σ/Κ, όπου και εγώ αν ήμουν, θα προτιμούσα να κατεβαίνει Αθήνα (αν είναι να περιμένω άλλα 15' για το μετρό, αφού έχω περιμένει 20-30 λεπτά και έχοντας υιοθετήσει το αίσθημα του ''Σ/Κ = ατελείωτες ώρες αναμονής στις στάσεις'') .. Αλλά εδώ και Καθημερινές, οι μισοί συρμοί του Μετρό είναι μέχρι τον Αγ.Δημήτριο και από Ελληνικό έχει κάθε 15' (οπότε οι της Κύπρου, που είναι δίπλα στον Άλιμο, τραβιούνται μέχρι τον Άγ.Δημήτριο με την αλλαγή και του 154..)
Σίγουρα, η αίσθηση του χρόνου για τον επιβάτη δεν είναι ίδια, όταν περιμένει στο κρύο και την βροχή, με την ζεστασία και την θέση στο λεωφορείο)
-> Ενδιάμεσοι προορισμοί : Άλλο ένα σημείο που ξεχνάμε να αναφέρουμε.. Δεν πάνε όλοι από την Ηλιούπολη στην Αθήνα ή στα Ιλίσια, πάνε και στην Δάφνη (που αποτελεί και ένας τοπικός πόλος έλξης των περιοχών τριγύρω). Ποιος κατεβαίνει στον Άγ.Δημήτριο και περιμένει το Μετρό ΓΙΑ ΜΙΑ στάση, ενώ θα μπορούσε να πάει κατευθείαν (γιατί την ώρα που περιμένεις, δεν σκέφτεσαι την ενδεχόμενη κίνηση, αλλά το γαμώτο.) Και σε άλλες ενδιάμεσες φυσικά.

Δεν έχω πρόθεση να υπερασπιστώ αυτή την απόφαση. Αλλά από την πλευρά του απλού επιβάτη, κάποια πράγματα δεν είναι τόσο αγνά. Και επειδή, η ΟΣΥ είναι μια εταιρεία και όπως κάθε εταιρεία, την νοιάζει να έχει μια καλή εικόνα στον κόσμο, μεταξύ άλλων, σε κάποια πράγμα πρέπει να αφουγκράζεται τις ανάγκες του επιβατικού κοινού. Στην εν λόγω περίπτωση, ίσως να έπρεπε να γίνει πιο συχνό, ώστε να τονωθεί η αξιοπιστία της γραμμής (φυσικά, όχι όντας μακαρόνι, όπως τώρα...) Και πολλά άλλα θα μπορούσαν να γίνουν. Λύσεις υπάρχουν πολλές διαφορετικές και μεταξύ σωστών δύσκολα κρίνεται πια είναι η αποδοτικότερη πρακτικά.

Όταν λοιπόν, η αξιοπιστία των ΜΜΜ είναι δεδομένη, μπορούμε να τους κράζουμε άνετα, γιατί είναι άσυλα! (όπως και για το Β5, για το Α12 κ.ά) Αλλά τώρα, πρωτίστως την ευθύνη την φέρει ο ΟΑΣΑ και η Πολιτεία για την διάλυση της συγκοινωνίας.

Αρχικά πρέπει να δούμε τι συγκοινωνία θέλουμε. Από τη στιγμή που έχουμε το μετρο και έχουν ξοδευτεί άπειρα χρήματα για την κατασκευή του ακολουθείς τη λογική που λέει τα κάνεις όλα τοπικά με καλές συχνότητες και κρατάς μια γραμμή κορμού.
Το Α4 όντως είχε τον κόσμο του από κέντρο ιδίως τα μεσημέρια αφού ο κόσμος κουρασμένος από δουλειά κλπ προτιμά να περιμένει μια και καλή ενα λεωφορείο παρά να στοιβάζεται στο μετρο να ανεβοκατεβαίνει σκάλες και μετά να ξαναπεριμένει στον Αγ. Δημ.
Όμως αφού επιλέξαμε να έχουμε μετρό πρέπει να είμαστε διατεθιμένοι να ξεβολευτούμε από συνήθειες του παρελθόντος για να εκμεταλευτούμε τα προνόμια που μας δίνει αυτό το μέσο.
Επίσης πέρα του ότι δεν πρέπει οι τοπικές να καταλήγουν κεντρο δεν μπορούμε να τις διατηρήσουμε αφού η εταιρεία είναι κάθε μέρα μέσα απο ανεπανδρωτες βάρδιες.
Όπως σωστά είπες και παραπάνω οι τοπικές γραμμές θέλουν πολύ καλές συχνότητες για να αντιληφθεί ο επιβάτης την αξία τους. Παράδειγμα τετοιας γραμμής ειναι το 206 που απο τότε που πήγε στη Δάφνη και συχνότερο είναι και πιο αξιόπιστο αλλά και το 218 που είναι καθημερινά πλήρως επανδρωμένο. Βέβαια σε άλλες γραμμές ο ΟΑΣΑ με την τοπικοποίησή τους τις έχει πραγματικά ξεσκίσει.
Για το 154 που αναφέρθηκε πριν χτυπαγε ακόμα και 40λεπτο στην αιχμή και η προηγούμενη διαδρομή δεν είχε πια λόγω ύπαρξης. Η Τερψιθεα έχει 124-205, η Κύπρου 164 και η Γουναρη 154.