[antonis]

Αντώνη στα υπάρχοντα λεωφορεία το ποσοστό είναι κατά πολύ άνω του 25%. Η όλη ιστορία ξεκινάει το 1994 όταν καθορίστηκαν προδιαγραφές που απαγόρευαν την ύπαρξη κλιματιστικού (και όχι μόνο) στα αστικά λεωφορεία που ταξινομούνται στην Ελλάδα (με την εξαίρεση του ειδικών προδιαγραφών τύπου Α-12 που έτσι και αλλιώς δεν μπορούσε να ταξινομηθεί οπουδήποτε αλλού πλην της Αθήνας). Όταν άλλαξαν ξανά οι προδιαγραφές το 2003 και έγινε υποχρεωτική η τοποθέτηση κλιματιστικού απλά κανένας δεν ασχολήθηκε με τις λοιπές διατάξεις οι οποίες παρέμειναν ως είχαν με αποτέλεσμα σήμερα όσοι ψάχνουν προβλήματα στην κάθε λύση να ασχολούνται με πόρτες, παράθυρα και παντζούρια την ίδια στιγμή που σε χώρες με ανάλογο ή θερμότερο κλίμα σε σχέση με την Ελλάδα όχι απλά τα παράθυρα δεν ανοίγουν αλλά τα οχήματα σε κάποιες περιπτώσεις είναι εφοδιασμένα και με αεροκουρτίνες στις πόρτες...

Τα ξέρω αυτά, τα έχω ζήσει. Άλλο όμως η πραγματικότητα και άλλο οι προδιαγραφές του διαγωνισμού, στις οποίες αναφέρεται ο Citaro, εννοώντας ότι δεν τηρήθηκαν. Καλώς ή κακώς πρέπει να υπάρξει μια ερμηνεία. Για αυτό το λόγο ανέφερα  τα Ν1. Η ανοιγόμενη επιφάνεια αρχίζει περίπου στο 1/3 του ύψους των παραθύρων, άρα κατ’ αρχήν τυπικά  ανέρχεται σε 33%. Ωστόσο, στην πραγματικότητα μόνο το μισό από αυτό ανοίγει αφού οι επιφάνειες των κρυστάλλων αλληλοκαλύπτονται και ούτε καν το μισό γιατί υπάρχουν τα χερούλια που εμποδίζουν το πλήρες άνοιγμα. Αρα πάμε στο 16%, αν τώρα αφαιρέσουμε και τα παράθυρα της γαλαρίας που δεν ανοίγουν καν έχουμε κάτω από 15%. Συμπέρασμα: οι αριθμοί λένε ο, τι τους πεις.