(20-01-2011, 06:39 PM)Konstantinos [Mercedes Benz]. Έγραψε: [ -> ]Χαιροσουνα να τα βλεπεις τοτε και θυμαμαι οταν ηρθαν υπηρχε εντονη μυρωδια του πλαστικου και το δαπεδο απατητο γυαλιζε ειδικα στα Ν1.
στα Ν1 ακομα υπαρχει η μυρωδια οταν μπαινεις!!!
Θέλουμε άμεση επαναφορά των παλιών χρωμάτων τώρα...!
(22-01-2011, 12:07 AM)Paul:) Έγραψε: [ -> ]Θέλουμε άμεση επαναφορά των παλιών χρωμάτων τώρα...!
Στην gallery, σημερα ή και αυριο.. Μεχρι εκει ομως με τα μυαλα που κουβαλανε..
Εγώ πρωτομπήκα σε καινούργιο λεωφορείο στη γραμμή 419, '93 ή '94, όταν εν πάση περιπτώσει είχαν πρωτοέρθει.
Ήταν τα πρώτα Mercedes και θυμάμαι κατ αρχάς την εντύπωση που μου είχε κάνει η ποιότητα κατασκευής τους και η απουσία τριγμών. Επίσης, η ασύλληπτη με τα δεδομένα της εποχής επιτάχυνση ανεξαρτήτως φορτίου, αλλά και το πόσο γρήγορα το σασμάν άφηνε την πρώτη και πέρναγε στη δευτέρα που επίσης τράβαγε δυνατά.
Παρόλα αυτά, τα Ο405Ν1 δεν τα συμπάθησα ποτέ. Κατ΄ αρχάς δεν είχαν την εκμετάλλευση χώρου των παλαιών. Μια αλάνα στο κέντρο, όπου αν ήσουν τυχερός κολλούσες στο παράθυρο, μα σύντομα πολλοί ακόμα στιβαζόντουσαν δίπλα σου. Η κεντρική αλάνα ήταν η εύκολη λύση για να μπορείς να κατέβεις σχετικά εύκολα, αφού ο διάδρομος προς τα πίσω ήταν πολύ στενός. Πέρα από την αλάνα, δύσκολα βολευόσουν αλλού. Στο λεοφορείο αυτό οι όρθιοι ήταν (και είναι) ριγμένοι σε σχέση με τους καθιστούς. Με εκνεύριζαν επίσης τα τρία πλατιά καθίσματα μπροστά (σπατάλη χώρου, ήταν και καλά για άτομα χρήζοντα βοηθείας), και η τετράδα πίσω, με το κενό στα δεξιά. Σύντομα διαπίστωσα ότι στην τετράδα αλλά και στο "σαλονάκι" πιο μπροστά οι συνθήκες δεν ήταν ιδανικές, λόγω θορύβου και θερμοκρασίας το καλοκαίρι.
Τα υφασμάτινα καθίσματα αρχικά μου θύμιζαν "πούλμαν", αν και δεν ήταν αναπαυτικά. Επίσης, η πολύ μαλακή ανάρτηση με έντονες τάσης πλεύσης με ενοχλούσε και αρχικά με ζάλιζε κιολας!
Τέλος, άκρως ενοχλητική μου φαινόταν η αδυναμία του να κινηθεί έστω και 1 δευτερόλεπτο πριν κλείσει εντελώς και τελευταία πόρτα. Σε μια εποχή που οι οδηγοί των Β10Μ αφήναν φρένο με τον επιβάτη ακόμα κρεμασμένο από το χερούλι της σκάλας, ήταν αδιανόητος "γερμανικός υπερπροστατευτιμός" αυτό το σύστημα. Α, κι επίσης ότι πατούσες το κουμπί για στάση και ο οδηγός δεν ήξερε ποια πόρτα πατήθηκε, παρά μόνο ότι πρέπει να κάνει στάση γενικώς και αορίστως. Άσκοπη φθορά και στις πόρτες!
Αργότερα ήρθαν οι ζέστες, τοποθετήθηκαν και τα αισχρά εκείνα Air condition που δεν την παλεύαν και το μόνο που καταφερναν ειναι να κανουν τον κοσμο να κλεινει τα παραθυρα να και πεθαινουμε απο τη μποχα.... και τα αντιπάθησα ακόμα περισσότερο.
Θυμάμαι ότι προτιμούσα να κατέβω μεσογείων με τα πόδια να πάρω 416 Β10Μ για να κατέβω κέντρο με "πραγματικό" λεωφορείο!
Απ'οτι θυμαμαι οταν ηρθαν τα πρωτα χαμηλοδαπεδα λεωφορεια στη Αθηνα στις αρχες του 90' δεν ειχαν κλιματισμο και ηταν πραγματικοι φουρνοι το καλοκαιρι με τα απο δυο χρονια μπηκε ο κλιματισμος.
μεχρι το περασμενο καλοκαιρι που εμπενα σε Ν1 μια χαρα μου φενοταν ο κλιματισμος
(07-02-2011, 01:32 AM)Konstantinos MercedesBenz Έγραψε: [ -> ]Απ'οτι θυμαμαι οταν ηρθαν τα πρωτα χαμηλοδαπεδα λεωφορεια στη Αθηνα στις αρχες του 90' δεν ειχαν κλιματισμο και ηταν πραγματικοι φουρνοι το καλοκαιρι με τα απο δυο χρονια μπηκε ο κλιματισμος.
Σωστά θυμάσαι.
Πρώτα έβαλαν κλιματιστικά στα Mercedes και τα Neoplan, μετά στα Den Oudsten, και τελευταία στα Van Hool που είχαν μεγαλύτερα παράθυρα από τα υπόλοιπα. Τα ΜΒ Ο405GN2 ήταν τα πρώτα Αθηναϊκά λεωφορεία που ήρθαν με κλιματιστικά από την αρχή.
(25-01-2011, 02:13 AM)harlek Έγραψε: [ -> ]Τέλος, άκρως ενοχλητική μου φαινόταν η αδυναμία του να κινηθεί έστω και 1 δευτερόλεπτο πριν κλείσει εντελώς και τελευταία πόρτα. Σε μια εποχή που οι οδηγοί των Β10Μ αφήναν φρένο με τον επιβάτη ακόμα κρεμασμένο από το χερούλι της σκάλας, ήταν αδιανόητος "γερμανικός υπερπροστατευτιμός" αυτό το σύστημα.
Σε ορισμενα ειχε αφαιρεθεθει αυτο το συστημα και πηγαιναν με ανοιχτες πορτες
Αυτό με το κουμπί στάσης και τις πόρτες το έχω προσέξει και εγώ. Βέβαια, δεν είναι και τόσο τραγικό ζήτημα αυτό με τις πόρτες. Δηλαδή, σε ένα ασφυκτικά γεμάτο λεωφορείο, συνήθως σε κάθε στάση ανεβοκατεβαίνει κόσμος και από τις 3 πόρτες. Από την άλλη, σε ένα όχημα με μέτρια ή μικρή κίνηση, αφ' ενός υπάρχει οπτική επαφή του οδηγού με την 1η πόρτα, αφ' ετέρου η συντριπτική πλειοψηφία των επιβατών, χρησιμοποιεί την 2η πόρτα. Επομένως, το μόνο ζήτημα είναι αν θα υποστεί λίγη παραπάνω φθορά η 3η πόρτα, και αυτό σε περίπτωση που ο οδηγός δεν "κρίνει" βλέποντας από τον εσωτερικό καθρέπτη.